Του Γιάννη Σιδέρη
Αναζητείται… μίτος της Αριάδνης, όχι για να βγει κανείς στο μνημονιακό ξέφωτο που υποσχόταν για πέρυσι την Άνοιξη ο πρωθυπουργός (τότε που και ο συγκυβερνήτης Πάνος υποσχόταν ότι το Πάσχα - του 16 - βγαίνουμε από το μνημόνιο), αλλά για να βρει άκρη στις αλλεπάλληλες και αλληλοαναιρούμενες δηλώσεις, ένθεν κακείθεν, σε σχέση με την πορεία και τα αιτούμενα της διαπραγμάτευσης.
Μόλις χθες, είχαμε κομφούζιο δηλώσεων και δημοσιευμάτων, κάποια από αυτά λίαν ανησυχητικά: Σταχυολογούμε:
- Ο πρωθυπουργός, μιλώντας στην εφημερίδα Πολίτικα της Σερβίας: α) Ήταν πάλι καταγγελτικός, λέγοντας ότι η διαπραγμάτευση καθυστερεί γιατί έχουν παράλογες απαιτήσεις οι δανειστές, β) εμφανίστηκε αισιόδοξος ότι θα κλείσει η «εκκρεμότητα, και γ) αυτό θα γίνει γιατί «κανέναν στην Ευρώπη δεν συμφέρει ενδεχόμενη νέα αναβίωση του ελληνικού προβλήματος» (στο τελευταίο έχουμε αναφερθεί πολλάκις, ήταν η κυρίαρχη καθοδηγήτρια «στρατηγική» σκέψη το '15 με τα γνωστά αποτελέσματα, και εξακολούθησε να είναι η μόνιμη επωδός το 16 και το 17! - θα διαλυθεί η Ευρωζώνη που είπε και ο Φλαμπουράρης).
(Βέβαια κανείς δεν θέλει «νέα αναβίωση του ελληνικού προβλήματος», αλλά επειδή το πρόβλημα είναι της Ελλάδας, οι δανειστές δεν έχουν λόγο να εκπέμπουν σήματα υποχώρησης).
- Ο επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας ESM Klaus Regling, δήλωσε: «Η εκταμίευση των επόμενων δόσεων του προγράμματος της Ελλάδας συνδέεται με τη συμμετοχή του Δ.Ν.Τ. σε αυτό».
- Ο καλός μας φίλος P. Moscovici, τόνισε «Θέλουμε μια μεταρρυθμισμένη Ελλάδα» (ότι μας ζητάνε όλοι δηλαδή).
- Εκπρόσωπος του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών, ξεκαθάρισε ότι η συμμετοχή του ΔΝΤ αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για το τρέχον τρίτο πρόγραμμα. Δεν θέλησε να πει τι θα γίνει, εάν δεν... Μας το λέει όμως η γερμανική εφημερίδα Bild, που κάνει λόγο για αναζωπύρωση της συζήτησης για Grexit…
- Στο liberal.gr, ο συντονιστής του Γραφείου Προϋπολογισμού του Κράτους στη Βουλή, Παναγιώτης Λιαργκόβας, δηλώνει σήμερα «κάθε φορά που παρατηρείται καθυστέρηση στην ολοκλήρωση μιας αξιολόγησης οι δανειστές επανέρχονται ζητώντας αυστηρότερα μέτρα».
- Την ίδια στιγμή το μέγαρο Μαξίμου ισχυρίζεται ότι έχει κλείσει το 95% της διαπραγμάτευσης, και παραπέμπει τους δύσπιστους, σε σχετική δήλωση του P. Moscovici.
Μάλλον όμως τους διαψεύδει ο ίδιος ο διαπραγματευτής!
- Ο Ευκ. Τσακαλώτος, σύμφωνα με το πρακτορείο Bloomberg, στην επιστολή του προς το Eurogroup φέρεται να δηλώνει ότι η Αθήνα έχει εκπληρώσει... μόλις το 1/3 των προαπαιτούμενων, για να κλείσει η αξιολόγηση.
Εφόσον ισχύει μένουν μετέωρες οι επανειλημμένες δηλώσεις του Πρωθυπουργού, ότι η Ελλάδα έχει εκπληρώσει όλα όσα υποχρεούται, και απομένει στην άλλη πλευρά να ανταποκριθεί και αυτή στις υποχρεώσεις της.
Παράλληλα:
- Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Δ. Τζανακόπουλος, με αφορμή το δημοσιευθέν σενάριο των 180 ψήφων με τους οποίους η κυβέρνηση θα περάσει τα μέτρα για μετά το 18, απάντησε ουσιαστικά για να πει ότι η κυβέρνηση έχει τους αναγκαίους 153, αλλά δεν θα χρειαστούν ούτε αυτοί, γιατί προληπτικά μέτρα δεν πρόκειται να ψηφιστούν.
Όμως η θέληση του Ταμείου, ούτως ή άλλως, έχει κατισχύσει. Η διαπραγμάτευση γίνεται επί των σημείων που είχαν δημοσιοποιήσει οι Poul Thomsen και Maurice Obstfeld, (επικεφαλής οικονομολόγος του ΔΝΤ) στο blog του Ταμείου (εξ' ου και η πρόσφατη ειρωνεία της κυβέρνησης προς τον Thomsen, όταν αυτός προέβλεψε για την ανεργία ότι θέλει 21 χρόνια να αποκλιμακωθεί, να γράψει σε κανά blog).
Δυστυχώς τα είχε γράψει πριν του το συστήσουν και είναι αναγκασμένοι τώρα να διαπραγματεύονται τώρα επί των γραφέντων στο blog.
Εκεί ενώ οι δύο αξιωματούχοι, θεωρούσαν μη ρεαλιστικά τα πλεονάσματα του 3,5%, και τόνιζαν: «Μια ανοιχτή μακροπρόθεσμη δέσμευση για πολύ ψηλά πλεονάσματα απλά δεν είναι αξιόπιστη», και προσέθεταν πως «αν κάτι τέτοιο αποφασιστεί τότε για λόγους αξιοπιστίας θα πρέπει να νομοθετηθούν εκ των προτέρων τα μέτρα». Είχαν υποστηρίξει επίσης ότι χρειάζεται «διεύρυνση της φορολογικής βάσης», καθώς το υπάρχον φορολογικό «εξαιρεί πάνω από τα μισά νοικοκυριά από οποιαδήποτε υποχρέωση καταβολής φόρου», ενώ χαρακτήριζαν «εξαιρετικά γενναιόδωρο» το συνταξιοδοτικό, γιατί «κοστίζει στον προϋπολογισμό σχεδόν 11% του ΑΕΠ ετησίως». Τέλος για τα εργασιακά χρειάζεται η άρση των περιορισμών στις συλλογικές απολύσεις, που την χαρακτήριζαν ως «αναχρονιστική».
Επ'' αυτών, (για ένα… blogάκι, που θα έλεγαν ειρωνικά και στο Μαξίμου) γίνεται τώρα η διαπραγμάτευση.
Πάντως, παρά την ανακοίνωση Τζανακόπουλου, αφήνεται μια χαραμάδα να δεχθούν τα μέτρα «εφόσον θα είναι όλα μαζί, πακέτο. Δεν δεχόμαστε τη «σαλαμοποίηση», δηλαδή άλλα τώρα, άλλα αργότερα». Δεν δέχονται αλλά η ίδια η κυβέρνηση τα «σαλαμοποιεί» κατά τι, αφού θέλει πρώτα την συνολική συμφωνία και εκ των υστέρων, σύμφωνα με την πρόταση Τσακαλώτου, να λάβει τα σκληρότερα εκ των μέτρων. Προφανώς σε αυτή την περίπτωση θα έχει κάτι ώστε να πείσει τους βουλευτές να ψηφίσουν. Όμως, λόγω προϊστορίας, είναι δύσκολο να γίνει η συμφωνία και να την εμπιστευθούν εκ των υστέρων να περάσει μέτρα.
Με όλα αυτά, δεν αποκλείεται να μην κλείσει η αξιολόγησης στις 20 Φεβρουαρίου και να πάμε για Μάρτιο, η ακόμα και για Απρίλιο, τον οποίο στο Μαξίμου θεωρούν «ασφαλή μήνα».
Μόνο που προσήλθε το πάζλ και νέος αστάθμητος παράγοντας: Ο Donald Trump! Η ολλανδική εφημερίδα Financieele Dagblad, διατυπώνει μια νέα οπτική στις ευρωαμερικανικές σχέσεις. Σύμφωνα με αυτή, η ελληνική κρίση προσφέρει μια πρώτης τάξεως ευκαιρία στον Trump να βλάψει την ΕΕ και το ευρώ, εάν τουλάχιστον αυτό είναι στις προθέσεις του.
Δυστυχώς με την ως τώρα πορεία της η κυβέρνηση δεν έχει δείξει ότι μπορεί να ενσαρκώσει το ρόλο του Θησέα.
