Το «τελευταίο ταγκό» του ΚΙΝΑΛ

Το «τελευταίο ταγκό» του ΚΙΝΑΛ

Είναι από τις φορές που λέμε ότι το σύμπαν συνωμότησε για να έρθουν τα πράγματα έτσι. Ο λόγος για το Κίνημα Αλλαγής που συγκέντρωσε ξαφνικά το ενδιαφέρον και τα φώτα της δημοσιότητας με την ευκαιρία της εκλογής της νέας ηγεσίας του. Τι είναι αυτό που γέννησε τόσο ενδιαφέρον; Τι είναι αυτό που έστρεψε την προσοχή των πολιτών σε ένα κόμμα που έμοιαζε βαλτωμένο στο 6-7% των δημοσκοπήσεων, βελτιώνοντας σημαντικά τα ποσοστά του σε μικρό χρονικό διάστημα;

Ο πρόωρος θάνατος της Φώφης και η πανελλήνια συγκίνηση που προκάλεσε, συνετέλεσε σε ένα βαθμό στη βελτίωση της εικόνας του ΚΙΝΑΛ, αν και η θλίψη για τον άδικο χαμό της προέδρου του Κινήματος Αλλαγής εκφράστηκε περισσότερο συναισθηματικά, ως θαυμασμός προς το πρόσωπο μιας γυναίκας που αντιμετώπισε την ασθένειά της με παραδειγματική αξιοπρέπεια και θάρρος.

Οι υποστηρικτές της καμπάνιας του Γιώργου Παπανδρέου ισχυρίζονται ότι η υποψηφιότητα του προέδρου του ΚΙΔΗΣΟ ήταν η αφετηρία της δημοσκοπικής ανάκαμψης του ΚΙΝΑΛ. Κάτι τέτοιο, όμως, δεν επιβεβαιώνεται ούτε από τις μετρήσεις της πρόθεσης ψήφου, όπου ο πρώην πρωθυπουργός διατηρεί σταθερά την τρίτη θέση, ούτε και από την πορεία της προεκλογικής του εκστρατείας. Οι καιροί που τα «ονόματα» κερδίζανε τους αγώνες πριν κατέβουν στο «γήπεδο», φαίνεται να έχουν παρέλθει.

Ο κυριότερος λόγος της κινητικότητας που παρατηρείται είναι ότι η εκλογή της νέας ηγεσίας του Κινήματος Αλλαγής γίνεται σε μια ευνοϊκή γι' αυτό πολιτική συγκυρία. Η αναποφασιστικότητα στην αντιμετώπιση της πανδημίας και η μεταρρυθμιστική αμηχανία της κυβέρνησης οδηγούν τους κεντρώους πολίτες που της εμπιστεύτηκαν την ψήφο τους σε δεύτερες σκέψεις. Η αδυναμία της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ να ανταποκριθεί στοιχειωδώς στον αντιπολιτευτικό του ρόλο και η εσωκομματική διαμάχη εν όψει του συνεδρίου του, έχουν σκορπίσει απογοήτευση στις τάξεις του.

Θα μπορέσει το ΚΙΝΑΛ να αξιοποιήσει τη συγκυρία, κρατώντας τα βλέμματα της κοινωνίας στραμμένα πάνω του και την επομένη της εκλογής του νέου προέδρου; Η μέχρι τώρα πορεία της προεκλογικής εκστρατείας δεν προεξοφλεί κάτι τέτοιο. Όλα θα εξαρτηθούν από την πολιτική πρόταση που θα προκριθεί από τα μέλη και τους φίλους του Κινήματος Αλλαγής.

Η συνέχιση της πολιτικής του «ούτε-ούτε», η στρατηγική της ιδεολογικής περιχαράκωσης και πολιτικής απομόνωσης «μέχρι να δυναμώσουμε», όπως και το κλείσιμο του ματιού προς τις «προοδευτικές διακυβερνήσεις» θα σημάνει την απώλεια της πιο σημαντικής και τελευταίας ασφαλώς ευκαιρίας από τη στιγμή της συγκρότησής του.

* Ο Γιάννης Μεϊμάρογλου είναι εκδότης του ηλεκτρονικού περιοδικού metarithmisi.gr