Ο ΣΥΡΙΖΑ και ο... προαιρετικά υποχρεωτικός εμβολιασμός

Ο ΣΥΡΙΖΑ και ο... προαιρετικά υποχρεωτικός εμβολιασμός

«Λέμε ναι στον υποχρεωτικό εμβολιασμό στους υγειονομικούς και συγκεκριμένες ομάδες» δήλωνε από τη Θεσσαλονίκη ο Αλέξης Τσίπρας. Τώρα το κόμμα του ζητά η υποχρεωτικότητα αυτή να είναι... προαιρετική, αφού τάσσεται κατά της αναστολής εργασίας και της μη καταβολής μισθών, προσθέτοντας ένα ακόμη ερωτηματικό αναφορικά με τη στάση της αξιωματικής αντιπολίτευσης έναντι της πανδημίας και κυρίως έναντι όλων όσων αρνούνται ή αποφεύγουν να συμμετάσχουν στο πρόγραμμα «Ελευθερία».

Η απόφαση του ΣΥΡΙΖΑ να καταψηφίσει τη ρύθμιση της κυβέρνησης που προβλέπει τον υποχρεωτικό εμβολιασμό των εργαζομένων στις δομές φροντίδας ηλικιωμένων και ΑμΕΑ καθώς και στις δομές υγείας, έρχεται να επιβεβαιώσει όλους όσοι θέτουν θέμα αναφορικά με την «πλάτη» που υποστηρίζει ότι βάζει στο πλαίσιο της προστασίας της δημόσιας Υγείας.

Έρχεται δε να αναδείξει και την επαμφοτερίζουσα στάση που σύμφωνα με την ανακοίνωση που εξέδωσε το Μαξίμου περιέγραψε ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Στέλιος Κούλογλου, γράφοντας πως «όταν θέλεις να αρέσεις σε όλους τότε δεν αρέσεις σε κανέναν». Και αυτό διότι το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης συνολικά επιχειρεί να είναι αρεστό σε όλους όσοι αντιδρούν σε κυβερνητικές αποφάσεις αλλά παράλληλα να εμφανίζεται και ως ένα κόμμα που επιδιώκει να επανέλθει στην εξουσία και να κυβερνήσει στο πλαίσιο κανόνων που η πλειοψηφία επιθυμεί και υπερασπίζεται.

Έτσι, φτάνει στο σημείο να δηλώνει υπέρ της υποχρεωτικότητας αλλά όχι των μέτρων που την καθιστούν εφαρμόσιμη, αφού δηλώνει πως πρέπει οι αρνητές (κάθε είδος) να μετακινηθούν σε άλλες θέσεις εργασίας και να συνεχίσουν να λαμβάνουν κανονικά τους μισθούς τους. Ουσιαστικά μετατρέπει την υποχρεωτικότητα σε.. προαιρετική.

Τα όσα επικαλούνται ο Α. Ξανθός και η Μ. Ξενογιαννακοπούλου αλλά και το γεγονός πως επαναφέρουν στο προσκήνιο την μεταπολεμική ρητορική περί διχασμού καθώς και τα περί αυταρχικότητας της κυβέρνησης δείχνουν την αδυναμία της αξιωματικής αντιπολίτευσης να συμβάλλει, έστω εκ του ρόλου που οι πολίτες της ανέθεσαν στις εκλογές του 2019, στην προσπάθεια αντιμετώπισης μιας μείζονος σημασίας κρίσης για την δημόσια υγεία, με επιπτώσεις και στην οικονομία.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης πρόσφατα είχε θέσει θέμα υπονόμευσης της προσπάθειας διαχείρισης και αντιμετώπισης μιας πρωτόγνωρης κρίσης και ενός εχθρού που σε παγκόσμιο επίπεδο ουδείς έχει καταφέρει να θέσει υπό έλεγχο 17 μήνες μετά το πρώτο ξέσπασμα. Η αντίδραση του Αλέξη Τσίπρα ήταν έντονη, μόνο που η τελευταία αυτή εξέλιξη έρχεται να αναιρέσει όλα όσα έχει και ο ίδιος υποστηρίξει.

Διότι είναι σαφές πως αν κάποιος που δεν θέλει να εμβολιαστεί, είτε αρνητής είτε εξ αυτών που ακόμη και σήμερα δηλώνουν πως δεν έχουν πειστεί ή ότι φοβούνται τυχόν παρενέργειες (κάτι που οι επιστήμονες έχουν ξεκαθαρίσει), τότε αν απλά μετακινηθεί σε άλλο εργασιακό πόσο δύσκολα θα αποφασίσει να υλοποιήσει κάτι που ούτως ή άλλως αποτελεί καθήκον έναντι της κοινωνίας.

Ακόμη χειρότερα στην περίπτωση για παράδειγμα των εργαζομένων στον τομέα της υγείας θα δημιουργηθούν εργαζόμενοι δύο ταχυτήτων στο ίδιο αντικείμενο. Από τη μια αυτή που έχουν εμβολιαστεί ή θα εμβολιαστούν και θα βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της μάχης και από την άλλη συνάδελφοί τους που προσελήφθησαν για το ίδιο αντικείμενο θα βρεθούν να εκτελούν χρέη σε πόστα άλλα, λαμβάνοντας τον μισθό που λαμβάνουν μέχρι τώρα.

Πέραν αυτού όμως το ζήτημα είναι πως ο ΣΥΡΙΖΑ με τη στάση του ρίχνει και πάλι νερό στον μύλο των αντιεμβολιαστών και κλείνει το μάτι σε όλους όσοι αναζητούν άλλοθι και δικαιολογίες προκειμένου να αποφύγουν τον εμβολιασμό.

Είναι ενδεικτικό ότι μεταξύ των όσων υποστηρίζει η Κουμουνδούρου για να ταχθεί κατά του υποχρεωτικού εμβολιασμού ειδικών κατηγοριών εργαζομένων αναφέρεται πως η κυβερνητική ρύθμιση έρχεται «Χωρίς να έχουν εξαντληθεί τα περιθώρια εφαρμογής συναινετικών μέτρων που προάγουν την ηθική της ευθύνης και της κοινωνικής αλληλεγγύης»

Και αυτό 18 σχεδόν μήνες μετά το ξέσπασμα της πανδημίας και 7 μήνες μετά την άφιξη των πρώτων εμβολίων, ένα διάστημα κατά το οποίο ουδείς δύναται να δηλώνει ανενημέρωτος σχετικά με τις επιπτώσεις στη δημόσια υγεία αλλά και αναφορικά με την προστασία που παρέχει ο εμβολιασμός.