Γιατί ο Τσίπρας έβγαλε ξανά τον ΣΥΡΙΖΑ στο πεζοδρόμιο

Γιατί ο Τσίπρας έβγαλε ξανά τον ΣΥΡΙΖΑ στο πεζοδρόμιο

Ήταν θέμα χρόνου, να βγεί ο ΣΥΡΙΖΑ στο πεζοδρόμιο. Και αυτή τη φορά την εντολή την έδωσε ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας που με μια στροφή… 360 μοιρών ξαναγύρισε στην «κινηματική» περίοδο. Η κάλυψη του Νίκου Παππά και των αποκαλύψεων είναι η μια πλευρά. Η άλλη πλευρά του ίδιου νομίσματος είναι η παντελής απουσία αντιπολιτευτικού δομημένου λόγου και προτάσεων.

Η προσπάθεια δημιουργίας ενός νέου κύματος αγανακτισμένων αποτελεί μοναδική διέξοδο για τον Αλέξη Τσίπρα και η επένδυση στην ύφεση και τα προβλήματα στην οικονομία είναι πλέον εμφανής. Όπως και η προσπάθεια να αποσυνδεθεί η πανδημία του κορονοϊού από την ύφεση στην Ελλάδα την στιγμή που η παγκόσμια οικονομία έχει πληγεί στο μέγιστο βαθμό.

«Είμαστε εδώ όχι για να λέμε ωραίες προτάσεις. Είναι δεδομένο ότι έχουμε τις καλύτερες. Είμαστε εδώ για να ανατρέψουμε μαζί με την κοινωνική πλειοψηφία αυτό που σήμερα εμφανίζουν ως κανονικότητα και καταστρέφει τη κοινωνική πλειοψηφία» ήταν η αναφορά του στην κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματος του για να προσθέσει :

«Είμαστε εδώ για να αγωνιστούμε να ξαναφέρουμε τη χώρα σε τροχιά Δικαιοσύνης και προόδου. Παρόντες καθημερινά στη Βουλή, αλλά όχι μόνο στη Βουλή. Παρόντες και παρούσες και στον δρόμο, στις κοινωνικές κινητοποιήσεις, παντού όπου οι πολίτες αντιστέκονται, διεκδικούν, διαδηλώνουν».

Ουσιαστικά με αυτή την τοποθέτησή του ο Αλέξης Τσίπρας έδωσε το έναυσμα του λεγόμενου σκληρού ροκ. Και πριν αλέκτωρα φωνήσαι ο ΣΥΡΙΖΑ εξέδωσε ανακοίνωση συμμετοχής στην χθεσινή συγκέντρωση κατά του νομοσχεδίου για τις πορείες καλώντας μάλιστα τα στελέχη του να συγκεντρωθούν στην πλατεία Κλαυθμώνος όπου και είχε προγραμματιστεί η συγκέντρωση της ΑΔΕΔΥ.

Η συνέχεια αναμένεται ανάλογη. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα συμμετάσχει σε οποιαδήποτε κινητοποίηση. Θα επιχειρήσει να οργανώσει και ο ίδιος κινητοποιήσεις. Άλλωστε ο πρόεδρός του επενδύει σε αυτήν ακριβώς την εξέλιξη και για να ξεχαστεί η υπόθεσή Παππά που όμως τώρα δείχνει ουσιαστικά να ανοίγει, αλλά και για να ξεφύγει από την υποχρέωση που έχει ως αξιωματική αντιπολίτευση πέραν της κριτικής στην κυβέρνηση να καταθέτει και προτάσεις.

Ο ίδιος άλλωστε επιχειρεί να επανακαθορίσει τον ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης λέγοντας πως «είμαστε εδώ όχι για να λέμε ωραίες προτάσεις», ενώ επιβεβαιώνει ότι βασικός του στόχος είναι να συσπειρώσει τους παραδοσιακούς ψηφοφόρους του κόμματός του.

Η υπόθεση του Νίκου Παππά ουσιαστικά έγειρε την πλάστιγγα στην πλευρά του σκληρού ροκ. Ο Αλέξης Τσίπρας αμφιταλαντευόταν για τον δρόμο που θα ακολουθήσει. Πλέον η στάση του είναι σαφής και ξεκάθαρη όσο και αν οι γεφυροποιοί της Προοδευτικής Συμμαχίας που ευαγγελίζονται την παλαιά τους σχέση με το κέντρο κλείνουν τα μάτια.

Για το λόγο αυτό άλλωστε δεν επιχείρησε από τις εκλογές και μετά «να κόψει τον βήχα στον Παύλο Πολάκη» και άλλα στελέχη του κόμματός του που κινούνται στα άκρα με τις παρεμβάσεις τους κατά της κυβέρνησης. Τώρα τα στελέχη αυτά πρωτοστατούν στην τακτική που έχει επιλεγεί.

Η στροφή στη σοσιαλδημοκρατία δεν κράτησε. Ο Τσίπρας ολοκλήρωσε τον κύκλο και βρέθηκε εκεί όπου ξεκίνησε. Τα «μαγκάλια» οι «λιποθυμίες» από την πείνα θα ξαναβγούν στο προσκήνιο. Και μπορεί η ιστορία να επαναλαμβάνεται ως φάρσα, όμως ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ κατόρθωσε να βάλει δίπλα του στο κάδρο και όλους όσοι έθεταν έστω και ψήγματα αμφισβήτησής του μετατρέποντάς τους ταυτόχρονα και σε συνηγόρους του Νίκου Παππά.

Η ύφεση θα αποτελέσει το νέο του λάβαρο. Και σε αυτό δεν προτίθεται να κάνει πίσω. Ήδη με τοποθετήσεις του και σε ξένα μέσα ενημέρωσης καταγγέλλει την κυβέρνηση. Υποστηρίζει ότι αυτή διέλυσε την οικονομία και ότι δεν ευθύνεται γι' αυτό ο κορονοϊός και μάλιστα την ώρα που στην Ε.Ε δίνεται μάχη για τα κονδύλια που θα διατεθούν και στα οποία η χώρα μας διεκδικεί ένα σοβαρό ποσό εξαιτίας της ζημιάς από την πανδημία που δεν έχει ολοκληρώσει και τον κύκλο της.

Ταυτόχρονα βέβαια καταγγέλλει την κυβέρνηση ως διεφθαρμένη, μεταφέροντας την αντιπολιτευτική τακτικής της συσπείρωσης των ψηφοφόρων του σε διεθνές επίπεδο.

Είναι δεδομένο ότι επέλεξε τα άκρα και τους "μετά θα λογαριαστούμε". Το ερώτημα πλέον είναι κατά πόσο οι πολίτες είναι διατεθειμένοι να ακούσουν και κατά πόσο παραμένουν επιρρεπείς στις σειρήνες του λαΪκισμού ειδικά μετά το πάθημα της περιόδου 2015 – 2019.