Από τον Τρότσκι στον Αλέξη, ένας εκφυλισμός δρόμος

Από τον Τρότσκι στον Αλέξη, ένας εκφυλισμός δρόμος

Του Γιάννη Σιδέρη

Επιστολή του Λέοντος Τρότσκι, τον Μάϊο του 1922, προς έναν άνδρα του Κόκκινου Στρατού:

«Φίλε του Κόκκινου Στρατού... Ο αλφαβητισμός μας φέρνει μαζί: αυτή είναι η μεγάλη δύναμη του... Ο Κ.Σ σε δίδαξε να διαβάζεις. Σε συγχαίρω αδελφικά γι΄αυτή τη μεγάλη επιτυχία: γιατί τώρα έχεις στα χέρια σου το κλειδί που ανοίγει την πόρτα στην μάθηση. Αλλά να μην σταματήσεις στη μέση του δρόμου. Ο άνθρωπος που δεν είναι καλά μορφωμένος συχνά ξεχνά τα γράμματά του... Εξασκήσου στο διάβασμα οποτεδήποτε έχεις μια ελεύθερη στιγμή. Υπάρχουν στον κόσμο τόσο πολλοί έξοχοι στίχοι, τραγούδια, ιστορίες και βιβλία για την ιστορία και την επιστήμη. Ένας ολόκληρος ωκεανός της ανθρώπινης σκέψης... Φρόντισε, φίλε μου, να μην μείνεις πίσω. Μελέτα, μη χάνεις το χρόνο σου. Φτάσε αυτούς που βρίσκονται εμπρός σου».

Ναι είχε και αυτή την διάσταση η Επανάσταση.

(Το περικεκομμένο απόσπασμα από τον 7ο τόμο της Μαρξιστικής Σκέψης, για τα 95χρονα της Οκτωβριανής Επανάστασης. Οκτώβριος-Δεκέμβριος 2012).

Λένιν: Στο τρίτο Συνέδριο της Κομσομόλ (1920), ο Λένιν προσδιόριζε ως βασικό καθήκον της νεολαίας τη μάθηση, τη μόρφωση. Απομονώνοντας μια σειρά διαβάζουμε: Μαθαίνουμε τον κομμουνισμό, σημαίνει αφομοιώνουμε το σύνολο των γνώσεων που κατάκτησε η ανθρωπότητα, όλα εκείνα των οποίων «συνέπεια είναι ο κομμουνισμός».( Ριζοσπάστης Απρίλης 2005).

Σε μια μεταγενέστερη εποχή ο σκληροπυρηνικός Γρηγόρης Φαράκος, το 1977 άφησε εποχή με το πόνημα της ΚΝΕ, δικής του εμπνεύσεως «Για μια ταξική, πατριωτική, ηθική διαπαιδαγώγηση τη νεολαίας». Αυτό που από άλλες αριστερές νεολαίες χαρακτηρίστηκε ειρωνικά το εγχειρίδιο του καλού Κνίτη, αλλά έμεινε στην ιστορία με το σύνθημα «Πρώτοι στα μαθήματα, πρώτοι στους αγώνες».

Οι ανωτέρω, βέροι κομμουνιστές, έδιναν σημασία στη μάθηση, τη γνώση! Έκτοτε ήρθαν τα συνθήματα όχι στην εντατικοποίηση των σπουδών, συν-εξουσία των κομματικών παρατάξεων με το καθηγητικό «προοδευτικό» κατεστημένο, έως το δικαίωμα στην αντιγραφή (στο οποίο εμπράκτως καταγγέλλεται ότι υπέπεσε στην Πάτρα και η παράταξη της ΝΔ, γιατί η ευκολία έλκει).

Είχε προϋπάρξει ανακοίνωση αριστερής παράταξης του 2014, όχι το ΣΥΡΙΖΑ αλλά φιλικής στη νεολαία του, η οποία μεταξύ άλλων έγραφε : «Ο συμφοιτητής σου (που μπορεί να ρίξει κανένα βλέφαρο παραπάνω στο γραπτό σου) δεν είναι ο εχθρός σου, δεν θα σου φάει τη δουλειά». (Όταν οι δημοσιογράφοι το ερμήνευσαν ως αίτημα για το δικαίωμα στην αντιγραφή, ήταν φυσικά παπαγαλάκια της εξουσίας).

Γιατί η παράθεση των ανωτέρω; Γιατί παρατηρείται ένας συνεχής εκφυλισμός στα αιτήματα της αριστεράς στα θέματα Παιδείας. Εντάξει, η συζήτηση αφορούσε το άσυλο –όχι το άσυλο που ισχύει σε ανατολή και Δύση καθώς και σε όλες τις δημοκρατικές χώρες του Τρίτου Κόσμου, αλλά το άσυλο που δημιούργησε ψηφοθηρικά ο Αντρέας, και μας κατέστησε το γαλατικό χωριό του πλανήτη.

Απέχουν οι αριστεροί από το κοινό βίωμα της συντριπτικής πλειοψηφίας, ότι το συγκεκριμένο άσυλο δεν προστατεύει τη διακίνηση των ιδεών αλλά τη διακίνηση ναρκωτικών, λαθραίων προϊόντων, ενώ υποθάλπει την αυθαιρεσία, την ασυδοσία και τον τραμπουκισμό (απειλές και βιαιοπραγίες σε καθηγητές και φοιτητές, και άλλα που έχουν αναφερθεί κατά κόρον και δεν χρειάζεται επανάληψη).

Δεν αναδείχτηκε στις ομιλίες, έστω παρενθετικά και φευγαλέα, η αναβάθμιση των πανεπιστημίων. Το σύμπαν της αριστεράς περιορίστηκε στην υπεράσπιση του ασύλου της παρανομίας.

Ο ίδιος ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Α. Τσίπρας διερωτήθη γιατί ο νόμος ήρθε τον Αύγουστο, και τόνισε «Μέσα από αυτή την ιδεολογική εμμονή σας ενέχει ο κίνδυνος να μετατραπούν μεγάλες πανεπιστημιακές σχολές σε εστίες έντασης».

Θα μπορούσε το ανωτέρω να ερμηνευτεί ως απλή πρόβλεψη, αν δεν ήταν τόσες πολλές οι σχετικές αναφορές των αγορητών του κόμματος, σχεδόν απειλητικές, έτσι που κάλλιστα θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως προειδοποίηση και έμμεση έκκληση για δημιουργία εντάσεων.

Οι εντάσεις του Φθινοπώρου δεν θα γίνουν με αιτήματα την αναβάθμιση σπουδών, δεν θα γίνουν έστω κατά των ιδιωτικών πανεπιστημίων, αφού ούτως ή άλλως το άρθρο 16 δεν είναι αναθεωρητέο, αλλά υπέρ της αυθαιρεσίας των λίγων. Και η δεδομένη αριστερά θα τις στηρίξει ως αυταξία, αλλά και θα τις χρησιμοποιήσει ως μετωπική επίθεση κατά της κυβέρνησης.