Είναι σωστό και δίκαιο όλοι εμείς να πληρώνουμε φόρους οι οποίοι θα καταλήγουν υπό μορφή επιδομάτων στις τσέπες ανθρώπων που μπορούν αλλά αρνούνται να εργαστούν διότι τους δίνεται η ευκαιρία να ζουν με επιδόματα; Ποιος είναι υπέρ του να έχει την ίδια μεταχείριση από το κράτος αυτός που πληρώνει το στεγαστικό του δάνειο και αυτός που δεν το πληρώνει;
Άφεση αμαρτιών για όσους άφησαν απλήρωτους φόρους και ασφαλιστικές εισφορές μπορεί να υπάρξει; Ή μήπως είναι δίκαιο η καφετέρια στο ένα πεζοδρόμιο να πουλά χωρίς απόδειξη και η απέναντι να καλείται (με τον μήνα πλέον) να αντιμετωπίσει ένα παραφουσκωμένο ειδοποιητήριο ΦΠΑ;
Στα λόγια, η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών είναι υπέρ των «ίσων ευκαιριών» της δίκαιης μεταχείρισης και της νομιμότητας. Στην πράξη, η στάση διαφοροποιείται ανάλογα με το αν η πολιτική νοικοκυρέματος μας αγγίζει ή όχι. Ποιος θέλει να χάσει ένα κοινωνικό επίδομα; Ποιος θέλει να παραλαμβάνει ένα «φουσκωμένο» εκκαθαριστικό από την εφορία και ποιος επιθυμεί να αντικαταστήσει ένα πιστωτικό εκκαθαριστικό ΦΠΑ με ένα χρεωστικό;
Το νοικοκύρεμα σε διάφορα επίπεδα –φορολογία, επιδοματική πολιτική κλπ- αποτελεί επιλογή για την κυβέρνηση. Ωστόσο, η εφαρμογή των απαιτούμενων μέτρων χρίζει και πολιτικής διαχείρισης καθώς ο χρόνος μέχρι τις εκλογές δεν επαρκεί για να υλοποιηθούν οι προωθούμενες δράσεις.
Θα φτιαχτεί, για παράδειγμα, το μητρώο παροχών για να υπάρξει πλήρης εικόνα για το ποιος λαμβάνει κοινωνικό επίδομα και από πού, αλλά οι δύσκολες αποφάσεις που αφορούν στα κριτήρια χορήγησης αλλά και το αν θα θεσπιστεί «πλαφόν» για το πόσα μπορεί να εισπράττει κάποιος μέσω της επιδοματικής πολιτικής, δύσκολα θα ληφθούν (και θα ανακοινωθούν) πριν από τις εκλογές.
Αντίστοιχα, τα μέτρα καταπολέμησης της φοροδιαφυγής θα χρειαστούν περισσότερα από δύο χρόνια για να ξεδιπλωθούν στο σύνολό τους.
Το σημαντικό είναι ότι έχουν γίνει οι στρατηγικές επιλογές: οι ψηφοφόροι θα ενημερωθούν, πιθανότατα στη ΔΕΘ του 2026, ότι δεν χρειάζεται το ελάχιστο τεκμαρτό εισόδημα διότι ο ελεγκτικός μηχανισμός μπορεί πλέον να διαχωρίσει τον ειλικρινή από τον φοροφυγά.
Και ο ειλικρινής εκπρόσωπος της μεσαίας τάξης θα πληροφορηθεί ότι για να πληρώσει ο ίδιος λιγότερους φόρους, θα υπάρξει εξοικονόμηση χρημάτων από όσους «ζουν» με το χρήμα της κοινωνικής πολιτικής.
Η πολιτεία θα υπερασπίζεται το δικαίωμα στη στέγαση και όχι στην ιδιοκτησία κάτι που σημαίνει στην πράξη σημαίνει «ναι» στην χρήση κατοικίας με ευνοϊκούς όρους για τους ευάλωτους αλλά «όχι» στη διατήρηση της ιδιοκτησίας για όσους δεν εξυπηρετούν τις δανειακές τους υποχρεώσεις. Μεγάλα τα «μέτωπα» που θα ανοίξουν το επόμενο χρονικό διάστημα…
