«Διαρκώς σε κίνηση» το Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας

«Διαρκώς σε κίνηση» το Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας

Τριάντα μία παραγωγές, 18 ξένες ομάδες από τις οποίες οι 14 έρχονται για πρώτη φορά στην Ελλάδα, τρεις παγκόσμιες πρεμιέρες, εξακτίνωση των παραστάσεων στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, ισχυρές νέες συνεργασίες και ένα πλούσιο εκπαιδευτικό πρόγραμμα για επαγγελματίες αλλά και για τους κατοίκους της Καλαμάτας, είναι τα κύρια χαρακτηριστικά του 27ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας, που θα πραγματοποιηθεί φέτος από τις 16 έως τις 25 Ιουλίου.

Το καλοκαίρι του 2020, το Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας ήταν από τα ελάχιστα Φεστιβάλ παγκοσμίως που κατάφεραν όχι μόνο να μην αναβληθούν αλλά και να πραγματοποιηθούν δια ζώσης, παρουσιάζοντας ένα πλήρες πρόγραμμα με διεθνείς μετακλήσεις και ελληνικά σχήματα και εξασφαλίζοντας συνθήκες απόλυτης ασφάλειας για το κοινό, τους εργαζόμενους και τους καλλιτέχνες.

Το φετινό Φεστιβάλ είναι αποτέλεσμα στενής συνεργασίας της Καλλιτεχνικής Διευθύντριάς του Λίντας Καπετανέα και του Δημάρχου Καλαμάτας Αθανάσιου Π. Βασιλόπουλου με την Υπουργό Πολιτισμού και Αθλητισμού Λίνα Γ. Μενδώνη, τον Υφυπουργό Πολιτισμού και Αθλητισμού, αρμόδιο για θέματα σύγχρονου πολιτισμού Νικόλα Γιατρομανωλάκη, τον Περιφερειάρχη Πελοποννήσου Παναγιώτη Ε. Νίκα, τον Πρόεδρο της Κοινωφελούς Επιχείρησης Δήμου Καλαμάτας ΦΑΡΙΣ Παντελή Δρούγα και τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου της ΦΑΡΙΣ.

«Ο τίτλος του φετινού προγράμματος Σε κίνηση. Διαρκώς σε κίνηση. Μαζί; Ή μόνοι; συνοψίζει την ανάγκη της ομάδας του Φεστιβάλ να τροφοδοτεί τη συζήτηση για την ανθρώπινη κατάσταση στη σύγχρονη εποχή μέσα από την καταγραφή της προσωπικής αλλά και της συλλογικής εμπειρίας» λέει η Λίντα Καπετανέα.

«Το φετινό θέμα μας για τη σημασία της κοινότητας και το ρόλο του κάθε προσώπου μέσα σε αυτή αφορά τη συνύπαρξη ανθρώπων παντού και πάντα. Μας ενδιαφέρει να μιλήσουμε για τη διαρκή ανάγκη δημιουργίας κοινού τόπου συνάντησης, συνεννόησης και συνύπαρξης ως βασικών τρόπων επιβίωσης αλλά και ευημερίας.

Οι καλλιτέχνες που έχουμε καλέσει φέτος, μιλούν μέσα από τη γλώσσα του χορού και τη δύναμη του σώματος, ξεδιπλώνοντας τις ιστορίες τους επί σκηνής και μάς ζητούν να διαισθανθούμε όλες τις έννοιες που απορρέουν από τη σχέση κοινότητας και προσώπου. Είναι έννοιες όπως η εμπιστοσύνη, η αλληλεγγύη και η αποδοχή. Είναι έννοιες όπως η σύγκρουση, η διαπραγμάτευση, η αυτονομία, η ατομική ταυτότητα και η ελευθερία. Δεν είναι ούτε αυτονόητες ούτε δεδομένες.»

Η καλλιτεχνική διευθύντρια ανέφερε πως ύστερα από μήνες μακριά από τα θέατρα σκέφτηκαν ότι θα ήταν σημαντικό να ξεκινήσουν το Φεστιβάλ με ένα έργο για μικρούς και μεγάλους, για κάθε οικογένεια, για όλες τις ηλικίες. Έτσι, το Φεστιβάλ ανοίγει τις πόρτες του και καλωσορίζει το κοινό στις 16 Ιουλίου με το έργο Möbius της ομάδας ακροβατών και χορευτών Compagnie XY (Κομπανί Ιξ Ιγκρέκ) από τη Γαλλία, το οποίο δημιουργούν σε χορογραφία του Rachid Ouramdane [Ρασίντ Ουραμντάν].

Δεκαεννέα ακροβάτες και χορευτές επί σκηνής, όλοι τους μοναδικοί, δημιουργούν ένα μικρόκοσμο της ανθρωπότητας η οποία, στην επιθυμία της να πετάξει, αναζητά λύσεις σε «ακραίες» καταστάσεις κι έτσι από μέσα της αναδύεται μια συλλογική νοημοσύνη. Το έργο μιλά με εξαιρετικά ποιητικό τρόπο για τη σχέση μας με τον εαυτό μας, τους άλλους, την κοινότητα, και την ικανότητά μας να συμβιώνουμε όλοι μαζί.

Πρόκειται για μια πολυπρόσωπη και εντυπωσιακή παραγωγή η οποία, σε συνεργασία με την Περιφέρεια Πελοποννήσου και στο πλαίσιο του νέου προγράμματος εξακτίνωσης του Φεστιβάλ σε άλλες πόλεις της Περιφέρειας, θα παρουσιαστεί τη Δευτέρα 19 Ιουλίου στο Σαϊνοπούλειο Αμφιθέατρο στη Σπάρτη, ύστερα από δύο παραστάσεις στην Καλαμάτα.

Στη συνέχεια θα απολαύσουμε για πρώτη φορά στην Ελλάδα μία από τις σημαντικότερες βρετανικές ομάδες χορού, τους Far From The Norm, με το επαναστατικό έργο BLKDOG του Botis Seva (Μπότις Σίβα) το οποίο βραβεύτηκε το 2019 με το βραβείο Olivier καλύτερης νέας χορευτικής παράστασης. Οι Far From The Norm, εξελίσσουν διαρκώς το λεξιλόγιό τους πειραματιζόμενοι με όλα τα street styles, το θέατρο, την περφόρμανς και τον κινηματογράφο. Το έργο BLKDOG αποτελεί ένα καθηλωτικό σχόλιο για τον καλλιτέχνη, ο οποίος, πασχίζει να παραμείνει παιδί αλλά και για τον αγώνα των νέων να επιβιώσουν σ’ έναν κόσμο που δεν είναι χτισμένος γι’ αυτούς.

Ακολουθεί η The QDance Company του Qudus Onikeku (Κούντους Ονικέκου) από το Λάγος της Νιγηρίας. Ο Onikeku και η ομάδα του, επιβεβαιώνουν με τον πιο εμφατικό τρόπο γιατί η Αφρική είναι η μητέρα της ανθρωπότητας. Στο έργο Re:INCARNATION παρακολουθούμε, εννέα πολύ εντυπωσιακούς νέους χορευτές από διάφορες πόλεις της Νιγηρίας, να ακολουθούν μια διαδικασία μεταμόρφωσης απίστευτης έντασης, συνυφασμένης με την επιστροφή στις ρίζες του ρυθμού και της αυθεντικής εκφραστικής κίνησης. Παράλληλα, βλέπουμε τη μετάβαση από το αστικό περιβάλλον στην κοινότητα της υπαίθρου. Το έργο εστιάζει στην κοσμοθεωρία του πολιτισμού Yoruba (γέννηση, θάνατος, αναγέννηση), που αντιλαμβάνεται τον χρόνο και τον χώρο ως κάτι το κυκλικό, όπως οι περισσότερες παραδοσιακές κοινότητες.

Τέλος, θα δούμε την ελληνική πρεμιέρα του έργου Stones And Bones από την ομάδα RootlessRoot, μια παραγωγή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση σε πρώτη παρουσίαση δια ζώσης. Έχει προηγηθεί η κινηματογραφημένη εκδοχή του στο Onassis Channel στο ΥouTube. Στο Stones And Bones τέσσερις ερμηνεύτριες, με τη συνοδεία της πρωτότυπης μουσικής του Βασίλη Μαντζούκη, και τα μαρμάρινα γλυπτά των Peter και Thomas Randall δημιουργούν ένα ποίημα για την εύθραυστη φύση της ανθρώπινης ύπαρξης και την ανάγκη να αφήσουμε το σημάδι μας στον κόσμο. Η ομάδα RootlessRoot, έχοντας πάντα στραμμένο το ενδιαφέρον στη σκηνική χρήση υλικών τα οποία δημιουργούν προκλήσεις στους περφόρμερ, τοποθετεί αυτή τη φορά το λευκό μάρμαρο στο επίκεντρο του έργου. Αυτό το υλικό απαράμιλλης ομορφιάς που συνδέεται με το μεταφυσικό και τις ρίζες του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Οι ερμηνεύτριες έρχονται αντιμέτωπες με το βάρος και τη σκληρότητά του και δημιουργούν ένα τοπίο που κατακλύζεται από τους ήχους της προσπάθειας να συνομιλήσουν μαζί του.

Με τις τέσσερις αυτές μεγάλες παραγωγές ολοκληρώνεται το πρόγραμμα της Κεντρικής Σκηνής. Θα δοθούν παραστάσεις και στο BLACK BOX (Εναλλακτική Σκηνή του Μεγάρου Χορού Καλαμάτας) και στην κεντρική πλατεία της πόλης, ενώ θα υπάρχουν πολλές παράλληλες δραστηριότητες για παιδιά και μεγάλους.

Το πρόγραμμα της Εναλλακτικής Σκηνής που ονομάζεται από φέτος Black Box, θα ξεκινήσει με τέσσερα μικτά ντουέτα χορευτών με και χωρίς αναπηρία, υπό τον γενικό τίτλο Mixed Doubles, σε συνεργασία με τη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση. Τα ντουέτα δημιουργήθηκαν για τις σκηνές Holland Dance Festival (Ολλανδία), Στέγη Ιδρύματος Ωνάση (Ελλάδα), Oriente Occidente Dance Festival (Ιταλία) και Skånes Dansteater (Σουηδία), στο πλαίσιο του τετραετούς ευρωπαϊκού δικτύου Europe Beyond Access με συγχρηματοδότηση του προγράμματος «Δημιουργική Ευρώπη» της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πρόκειται για τα ντουέτα Cornered της Faizah Grootens, Re-call της χορογράφου Βενετσιάνας Καλαμπαλίκη, Feeling Good με αναφορές στον Άνθρωπο του Βιτρούβιου σε χορογραφία Diego Tortelli και Fine Lines που χορογραφεί η Roser López Espinosa.

Ακολουθούν το έργο One More Thing του Ισραηλινού Adi Boutrous, το DEN.TRO της Maria Fonseca από την Πορτογαλία και η Ευαγγελία Ράντου με το Ǝ V A: το νέο σόλο της γνωστής χορεύτριας παρουσιάζεται σε παγκόσμια πρεμιέρα.

Στη συνέχεια θα δούμε την ελληνική πρεμιέρα του ντουέτου Zeppelin Bend της Κατερίνας Ανδρέου, σε παραγωγή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση, το οποίο είχε παρουσιαστεί ως work in progress στο 7ο Φεστιβάλ Νέων Χορογράφων στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης το 2020. Ακολουθούν το νέο έργο της Αθανασίας Κανελλοπούλου Nadja – Who am I? που κάνει την παγκόσμια πρεμιέρα του στο Φεστιβάλ και το Through the Grapevine, της ομάδας not standing του Βέλγου Alexander Vantournhout, ένα ιδιόμορφο pas de deux μεταξύ δύο ανδρών. Τέλος, η πρωτοεμφανιζόμενη στην Ελλάδα και διεθνώς βραβευμένη Oona Doherty από την Ιρλανδία, παρουσιάζει το Hope Hunt and the Ascension into Lazarus που κινείται μεταξύ σωματικού θεάτρου, κοινωνικής διακήρυξης και χορού.

Στην Κεντρική Πλατείας της Καλαμάτας θα πραγματοποιηθούν 16 υπαίθριες παραστάσεις σε οκτώ βραδιές χορού, όλες με δωρεάν είσοδο. Στο καθιερωμένο πλέον βραδινό ραντεβού στις 21:00 στην πλατεία, θα δούμε:

17.07: Tο έργο LIOV του Diego Sinniger από την Ισπανία και το έργο SAHASRARA απόσπασμα της Maria Fonseca από την Πορτογαλία.

18.07: Το έργο You Wonder What I See των Ελένη Ρόμπερτς από την Ελλάδα και Solal Mariotte απο τη Γαλλία και το έργο Know It All με τον Jos Baker από το Ηνωμένο Βασίλειο.

19.07: Το έργο Enter Illusion του Κώστα Τσουκαλά ή Phoenix και το έργο WHATEVERISTRENDINGNOW με την Lívia Balážová από τη Σλοβακία.

21.07: Το Φεστιβάλ φέτος συνεργάζεται με τρεις επαγγελματικές σχολές χορού, δίνοντας την ευκαιρία να παρουσιάσουν τα έργα τους μαθήτριες της Κρατικής Σχολής Ορχηστικής Τέχνης, της επαγγελματικής σχολής χορού Ραλλού Μάνου και της επαγγελματικής σχολής χορού ΑΚΤΙΝΑ. Πρόκειται για τα έργα Επανάσταση του σώματος με τη Λασάντρα Τσύπι, Φάσμα Περιορισμού με την Ασπασία Κυραδενίδου και Οργανώνοντας την απαισιοδοξία με την Άννα Μαρία Καρούνου.

22.07: Tο έργο Bowling Ball με τον Alexander Vantournhout και το Ορλάντο της Λαμπρινής Γκόλια.

23.07: Το έργο Hito με τους Akira Yoshida και Chey Jurado από την Ισπανία.

24.07: Το έργο Articulated Dynamics της Ειρήνης Αποστολάτου και το Κάθε πολύτιμη στιγμή (απόσπασμα) του Αλέξανδρου Ελ Γκρέκο.

25.07: Το έργο There Is A Place με την Πετρίνα Γιαννάκου και το Us με τον Arias Fernandez της The Jokerz Company, από την Ισπανία.

Τα έργα LIOV του Diego Sinniger και Know it all του Jos Baker θα παρουσιαστούν επίσης στην Costa Navarino στις 16 Ιουλίου, στο πλαίσιο συνεργασίας του Φεστιβάλ με το Ίδρυμα Καπετάν Βασίλη και Κάρμεν Κωνσταντακόπουλου, με στόχο την ανάδειξη και προώθηση της πολιτιστικής κληρονομιάς και της σύγχρονης πολιτιστικής δημιουργίας της Μεσσηνίας σε διεθνή δίκτυα επισκεπτών.