Έχουμε τέσσερις συστημικές τράπεζες και μία ακόμη, την Τράπεζα Αττικής, που φιλοδοξεί να γίνει ο πέμπτος πυλώνας. Θα μπορούσαν οι τράπεζες να είναι τρεις ή ακόμη και δύο; Εξαρτάται! Αν τα σύνορα της οικονομικής δραστηριότητας περιορίζονταν στα όρια της Ελλάδας, οι πέντε μεγάλες τράπεζες είναι λίγες για να εξασφαλίσουν τον ανταγωνισμό. Στο πλαίσιο της Ευρώπης, όμως, πέντε μικρές τράπεζες σε μια μικρή και απομακρυσμένη επαρχία της Αυτοκρατορίας είναι εύκολη λεία για οποιοδήποτε «αρπακτικό». Οπότε, περιμένουμε εξαγορές. Και κάπου εδώ προκύπτει η ανάγκη για έναν «εθνικό πρωταθλητή»!

Η απόφαση της κυβέρνησης να ζητήσει εξεταστική επιτροπή για τις δραστηριότητες του ΟΠΕΚΕΠΕ από το... 1998 και εντεύθεν έχει δύο πιθανές αναγνώσεις. Η μία είναι η ειλικρινής επιδίωξη πλήρους διαχρονικής διαλεύκανσης. Η άλλη –και μάλλον η πραγματική– είναι ένα μήνυμα προς τους πολίτες: «Δεν είμαστε μόνο εμείς που τα κάναμε θάλασσα. Όλοι το έκαναν. Άρα αφήστε μας ήσυχους». Η πολιτική ευθύνη και η λογοδοσία είναι έννοιες για εγχειρίδια διοίκησης της Σουηδίας. Εδώ είμαστε Βαλκάνια. Και μάλιστα παλιάς κοπής. Οι παθογένειες του νεοελληνικού κρατισμού είναι γνωστές...

Για να μελετήσεις το έργο και να αποτιμήσεις το πολιτικό αποτύπωμα ενός πολιτικού, που επί χρόνω πολύ σφράγισε τη δημόσια ζωή του τόπου, χρειάζεται αρχειακή έρευνα μεγάλη, μελέτη του Τύπου και των λοιπών στοιχείων συστηματική.

Η Άγκυρα, με μεθοδική συνέπεια, από το 2019 και εξής, αξιοποιεί τη Λιβύη ως εφαλτήριο για τη στρατιωτική, ενεργειακή και διπλωματική της επέκταση στην Aν.Μεσόγειο. Το τουρκολιβυκό μνημόνιο, παρά την καταφανή παραβίαση του διεθνούς δικαίου της θάλασσας, έχει μετατραπεί σε εργαλείο παρέμβασης.