Όλοι θέλουν να αυξηθούν τα χρήματα που θα έχουν οι μισθωτοί, πρώτοι, και οι άλλοι εργαζόμενοι. Δύσκολο όμως όταν τα μισά χρήματα από όσα δημιουργεί η οικονομία καταλήγουν στις τσέπες του κράτους. Δυσκολότερο όμως, όπως προσφυώς υπογράμμισε και υπενθύμισε ο Σπύρος Θεοδωρόπουλος, πρόεδρος του ΣΕΒ αν η παραγωγικότητα της οικονομίας δεν αυξηθεί με πολύ ταχύτατο ρυθμό από τον τρέχοντα.
Η σωστή μέθοδος βελτίωσης της παραγωγικότητας είναι οι επενδύσεις. Τελεία και παύλα. Προφανώς, δεν μιλάμε, μόνον, για νέα μηχανήματα και πρόσθετα ακίνητα όπως πιστεύανε μέχρι πριν (πολλά στις μεγάλες οικονομίας) λίγα χρόνια. Όταν μια επιχείρηση αφαιρεί χρήματα από τα κέρδη της για να τα βάλει στην πλευρά των επενδύσεων, αντί να τα μοιράσει ως μέρισμα στους μετόχους της και ιδιοκτήτες της, τα σημάδια είναι καλά.
Το δεύτερο σημαντικό ζήτημα είναι το είδος των επενδύσεων. Η τεχνολογία, η οργάνωση των στοιχείων κόστους, τα συστήματα οικονομικής διαχείρισης, η μεθόδευση των προμηθειών, η αρτιότητα των εμπορικών κυκλωμάτων, όλα αυτά και άλλα πολλά είναι επενδυτικά στοιχεία και προσδιορίζουν, τελικά, τα εισοδήματα που δημιουργεί και, επομένως, μοιράζει η επιχείρηση.
Το τρίτο σημαντικό ζήτημα για την αύξηση της παραγωγικότητας είναι το περιβάλλον μέσα στο οποίο παράγει η επιχείρηση. Εκείνο που διαμορφώνει το κράτος, το ευρύτερο οικονομικό και θεσμικό περιβάλλον, ο ανοικτός και υγιής ανταγωνισμός, εσωτερικός, κοινοτικός αλλά και διεθνής.
Ο κ. Θεοδωρόπουλος δεν «μάσησε» τα λόγια του, όπως άλλωστε κάνει συνήθως. «Ο δημόσιος τομέας, η παραγωγικότητα και το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών μας οδήγησαν στην κρίση. Το πρώτο το λύσαμε. Τα άλλα δύο όχι. Πρέπει όλοι μαζί να τα αντιμετωπίσουμε μέσα από ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο», είπε.
Φρόντισε μάλιστα να το εξηγήσει με τον τρόπο που χρησιμοποιούμε στις καθημερινές κουβέντες μας, μιλώντας για το οικονομικό πρόβλημα που όλοι θέτουν στην υψηλότερη θέση των προβληματισμών μας: «Δεν φταίνε οι τιμές, αλλά οι χαμηλοί μισθοί. Αλλά για να λέμε αλήθειες, οι μισθοί δεν μπορούν να αυξηθούν σε πραγματικούς όρους, αν δεν αυξηθεί η παραγωγικότητα και θα πρέπει να προσπαθήσουμε όλοι μαζί γι’ αυτό. Οι επιχειρήσεις να επενδύσουμε, οι εργαζόμενοι να μας προσφέρουν μεγαλύτερη ευελιξία και εμείς καλύτερες αμοιβές. Η πολιτεία να στηρίξει τις επιχειρήσεις για να παράγουν αυξημένο μέρισμα προς όλους. Διαφορετικά θα προσπαθούμε να μοιράσουμε μια πίτα που δεν θα είναι ποτέ ικανοποιητική, και συχνά μάλιστα δεν είναι καν επαρκής».
Υπάρχει μια λεπτή διάκριση, με την έννοια της nuance ή του twist, στα λεγόμενα όχι απλώς του προέδρου αλλά του επιχειρηματία Θεοδωρόπουλου, την οποία πρέπει να προσέξουμε. Δουλειά των επιχειρηματιών είναι να επενδύουν στις επιχειρήσεις τους. Που σημαίνει πως πρέπει να τις κάνουν μεγαλύτερες, άρα ικανότερες να κινητοποιούν περισσότερους και καλύτερους ανθρώπινους, τεχνολογικούς και εμπορικούς.
Η Ελλάδα έχει πολλές μεσαίου μεγέθους μονάδες, οι οποίες πρέπει να συνενωθούν, να συγχωνευθούν, να συνεργαστούν ώστε να γίνουν μεγαλύτερες. Οι μεσαίες, όπως είπε ο πρόεδρος του ΣΕΒ αδικούνται αφού «δεν διαθέτουν ούτε το μέγεθος και τις υποδομές των μεγάλων, ούτε την ευελιξία και την ταχύτητα αντίδρασης των μικρών».
Είναι όμως στο χέρι τους. Τα απαιτούμενα βήματα θα τα κάνουν οι ίδιοι οι επιχειρηματίες, εφόσον αφήσουν στην άκρη την αυτοϊκανοποίηση και τους εγωισμούς, που πολύ συχνά χαρακτηρίζουν εκείνα τα «αφεντικά» που δεν θέλουν να μοιραστούν τις «δουλειές» με άλλα αφεντικά για να έχουμε τελικά μια ακόμη μεγαλύτερη πίτα.
Τα προβλήματα αυτά δεν είναι θεωρητικά και για να αντιμετωπιστούν με αποτελεσματικότητα δεν πρέπει να περιμένουμε πολλά από το χέρι των πολιτικών. Είναι όμως παρά ταύτα θέμα πολιτικής. Η Ελλάδα πρέπει να συντονιστεί στο σύνθημα «όλα για την παραγωγικότητα».
Δείτε αυτό που άφησε, χωρίς περισσότερες εξηγήσεις, να περάσει ανάμεσα από τις γραμμές ο κ. Θεοδωρόπουλος όταν μίλησε για την ανάγκη να συμφωνηθεί μεγαλύτερη ευελιξία στις σχέσεις των επιχειρήσεων με την πλευρά της εργασίας. Αλλά γι αυτό, θέμα που συχνά αντιμετωπίζεται ως «ταμπού», θα πούμε περισσότερα συντόμως.
