Οι αποστάτες του «2 μπροστά»

Μένουν 48 ημέρες μέχρι την Κυριακή των Ευρωεκλογών. Επτά εβδομάδες. Την επόμενη εβδομάδα δεν έχει προεκλογική καμπάνια. Είναι «Πάσχα των Ελλήνων Πάσχα». Υπάρχουν σοβαρότερα από την πολιτική καμπάνια για να ασχοληθούμε.

Το λέω ορθόδοξα και ελληνικά, μιας που βρέθηκε ανόητη υποψηφία του κόμματος «Νίκη», που υποτίθεται ότι στηρίζεται στην αγάπη «προς τον πλησίον», η οποία επιτέθηκε σε εκλεγμένο μέλος της Βουλής, την Αγγελική Δελικάρη.

Η εξαγριωμένη «χριστιανή» χειροδίκησε και εξύβρισε τη βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας, η οποία ως άνθρωπος μορφωμένος και φρόνιμος, φαίνεται να κατανόησε το κίνητρο της βίαιης γυναικός και γι αυτό επισήμανε ότι δεν επιθυμεί ποινική δίωξη. Η βουλευτής Καβάλας έχει υπερψηφίσει τη ρύθμιση που καθιέρωσε την ολοκλήρωση της ελεύθερης επιλογής στη γαμήλια σχέση.

Είναι αλήθεια ότι βουλευτές, πολιτευτές και στελέχη του κόμματος που κέρδισε περίλαμπρα μια δεύτερη κυβερνητική θητεία, μετά μάλιστα μια δύσκολη τετραετία, περιφέρονται ως ψυχικά ράκη επειδή χρειάστηκε να στηρίξουν το αυτονόητο, τον γάμο και για τα ομόφυλα ζευγάρια.

Δεν έχουν ολότελα άδικο. Ο κ. Βελόπουλος, πρωταθλητής της διαστρέβλωσης και της ακρότητας, κερδίζει πολλά από το συγκεκριμένο άλμα που πραγματοποίησε ο Κυριάκος Μητσοτάκης.

Όπως και το κόμμα «Νίκη». Το οποίο ανταγωνίζεται τη «Λύση» στο ίδιο τερέν.

Ο αρχιλαϊκιστής είναι γνωστός για την τηλεπώληση επιστολών του Ιησού. Στηρίζεται σε παλαιούς ψηφοφόρους του «αποστάτη» Καμμένου αλλά και των παραπλανημένων χρυσαυγιτών. Αλλά η εμβέλειά του απλώνεται εδώ και καιρό ακόμη και σε δυσαρεστημένους καραμανικούς

Ο κ. Νατσιός απευθύνεται στη Βουλή με ύφος κατηχητή της Ενορίας. Ικανοποιεί εκατοντάδες ιερείς και δεκάδες επισκόπους. Είναι μια φράξια της εκκλησιαστικής επιρροής και ένας πραγματικός πονοκέφαλος για τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο.

Σίγουρα τον χειροκροτούν και πολλές χιλιάδες οργανωμένοι σε ανεπίσημες οργανώσεις, οι οποίες, με μανδύα την ορθόδοξη Πίστη, διαθέτουν τεράστια οικονομική και κοινωνική δύναμη με εξίσου μεγάλη κομματική επιρροή, ιδίως στα μετόπισθεν της Νέας Δημοκρατίας.

Είναι και οι δυο τους, ελληνικές εκδοχές των δεξιών άκρων και όλα δείχνουν ότι θα κερδίσουν πολλές περισσότερες ψήφους από όσες μάζεψαν στις πρόσφατες βουλευτικές. Όπως ακριβώς συμβαίνει με δεκάδες ακροδεξιούς σχηματισμούς σε όλη την Ευρώπη.

Όμως, το ζήτημα του Γάμου, μπορεί βεβαίως να είναι «αγκάθι» για τους νεοδημοκράτες, αλλά δεν είναι αυτό που περιτυλίγει την ακροδεξιά ψήφο.

Η συμπάθεια προς την «ορθόδοξη» φίλη Ρωσία και συχνά κάποιες άλλες, άγνωστες σε εμάς τους θνητούς, σχέσεις με τις μυστικές υποστηρίξεις του Πούτιν, η εναντίωση στην αμέριστη συμπαράσταση που επιδεικνύει η επίσημη Ελλάδα προς τους Ουκρανούς, η δήθεν σκληρή αντιτουρκική τοποθέτησή τους και η βδελυγμία προς τους μουσουλμάνους μετανάστες είναι η πραγματική πολιτική ιδεολογία όσων εκφράζονται καλύτερα «δεξιότερα της δεξιάς».

Οι δυό τους μπορεί να αθροίσουν ποσοστά από 12% μέχρι και 16% χωρίς ιδιαίτερο «κόπο».

Πάμε τώρα στον χυλό της δήθεν αριστεράς.

Η συμπαράταξη του κ. Ανδρουλάκη σε αυτή την πλευρά συνυπάρχει με την απόρριψη εκ μέρους του οτιδήποτε θυμίζει τη θαραλλέα στάση του ΠΑΣΟΚ στα δύσκολα χρόνια της δημοσιονομικής κρίσης. Πρόκειται για ανιστόρητη στάση, πολιτικά ανερμάτιστη και κομματικά ατελέσφορη.

Γι αυτό ο Κασσελάκης «δαγκώνει», σαν σύγχρονος Pacman, τους πάντες. Χωρίς ειρμό, χωρίς σπονδυλική στήλη, χωρίς έρμα και απαλλαγμένος από βαρίδια της ιστορικής αριστεράς, εκστομίζει με άνεση ό,τι πουλά, υποδύεται ό,τι θέλουν οι καλόβολοι πολίτες που βρίσκονται στο δρόμο του.

Μένει, και πάλι, ο Κυριάκος Μητσοτάκης.

Ο σημερινός πρωθυπουργός αναδεικνύεται ως η μόνη λύση για όσους -και είναι οι περισσότεροι- αναγνωρίζουν ότι η κυβερνητική εξουσία είναι καλύτερη ή χειρότερη ανάλογα με τις λύσεις που εξευρίσκει απέναντι στα πάντοτε δύσκολα προβλήματα που προκύπτουν στην καθημερινότητα και τις απαραίτητες αλλαγές που πάντοτε καθυστερούν στην όμορφη χώρα μας.

Στις τέσσερις τελευταίες εβδομάδες πριν την αναμέτρηση, το αίσθημα ανασφάλειας με όσα μπορεί να συμβούν, αν το ανέμελο προεκλογικό μαλλιοτράβηγμα συνεχιστεί και μετά τις εκλογές, θα αυξηθεί.

Δικαίως. Αν και δεν θα έπρεπε να είναι έτσι, είναι ακριβώς έτσι.

Η πλειοψηφία της Νέας Δημοκρατίας θα είναι ακόμη ισχυρότερη μετά την απαραίτητη αποκάλυψη της απάτης με τους κρυπτο-κασιδιάρηδες και την έκπτωση των «Σπαρτιατών».

Κι όμως, οι άνθρωποί της δείχνουν φοβισμένοι στην προοπτική ενός μεγάλου πανικού αν στην εκλογική βραδιά της 9ης Ιουνίου, το κόμμα της ΝΔ έχει αποτέλεσμα «με το 2 μπροστά».

Κρίμα. Γιατί ο κ. Μητσοτάκης θα είναι παντοδύναμος και την 10η Ιουνίου. Θα έχει κερδίσει και με σημαντική διαφορά για ακόμη μία φορά.

Τελεία και παύλα. Εχουμε πιο σημαντικές δουλειές να ασχοληθούμε, αντί της «ψυχολογίας» που θα πρέπει να έχουν οι νικητές.

Εκτός αν -και είναι ένα μεγάλο «αν»- το ίδιο το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας τεθεί σε εσωτερική αμφισβήτηση.

Σε παρόμοια περίπτωση, ο πρόεδρος της ΝΔ δεν θα έχει άλλη επιλογή παρά να απαλλαγεί, με πολύ «καραμανλικό» στυλ, από τους αμφισβητίες.

Τουλάχιστον από όσους έχει αναθέσει κυβέρνητικά καθήκοντα. Οι αποστάτες δεν κρύβονται…