Δεν υπάρχει κάτι άγνωστο ή περίπλοκο για όσα διημείφθησαν στο προεδρικό μέγαρο κατά την επτάωρη συνάντηση των αρχηγών των πολιτικών κομμάτων (πλην ΧΑ). Το δήθεν «αγαθό» αίτημα Τσίπρα για τη δημοσίευση των πρακτικών είναι μια ακόμη χαρακτηριστική περίπτωση δημιουργίας εντυπώσεων για κάτι που όλοι γνωρίζουμε και μόνον αυτός προσπαθεί να αποκρύψει. Αποκαλύπτει μάλιστα τι έχει στο μυαλό του να γράψει στο rebranding leaflet που ετοιμάζει.
Στη σειρά που ξεκίνησα πριν λίγες μέρες για όσα συνέβαιναν δέκα χρόνια πριν, θα τα πούμε και θα τα θυμηθούμε όλα. Αν κάνω σήμερα μια μικρή παρασπονδία στη σειρά είναι γιατί μια πρόταση από όσα «σήκωσε» χθες ο Τσίπρας στο fb ξεπερνά τα όρια ευπρέπειας. Έγραψε ο αθεόφοβος: «Αυτοί που το '15 χρησιμοποίησαν το σύνθημα να μείνουμε Ευρώπη, είναι οι ίδιοι που διαρκώς μας απομακρύνουν από την Ευρώπη. Και πριν το 2009 και σήμερα.»
Τέτοιο θράσος!
Μια μόνον υπενθύμιση για σήμερα. Ακόμη και εκείνη την ώρα ο Τσίπρας ήταν ανίκανος να αναλάβει την ευθύνη της διακυβέρνησης. Δεν είχε προτάσεις ικανές να ξαναφέρουν τον προϋπολογισμό σε ισορροπία, δεν είχε τα «νεφρά» που απαιτούσαν οι περιστάσεις. Εξευτελισμένος προσήλθε στη σύσκεψη που χρειαζόταν ο Προκόπης Παυλόπουλος, πρόεδρος τότε της Δημοκρατίας για να καλύψει τα «προεδρικά λάθη» πριν το μοιραίο δημοψήφισμα. Εξευτελισμένος μπήκε, εξευτελισμένος βγήκε. Έτοιμος όμως να διαπράξει νέες απάτες, όπως ακριβώς συνέβη στην αλυσίδα των γεγονότων. Εκείνη την ώρα, το ύπατο καθήκον των αρχηγών ήταν να στείλουν στους Ευρωπαίους το μήνυμα μιας ύστατης προσπάθειας να κρατηθεί η Ελλάδα εντός ευρώ. Το έκαναν και τώρα θέλει να τους εκθέσει με τον γνωστό παλιό κόλπο της διαστρέβλωσης που κάθε λαϊκιστής γνωρίζει άριστα. Είναι όλα στο κοινό ανακοινωθέν εκείνης της σύσκεψης:
«Η πρόσφατη ετυμηγορία του Ελληνικού Λαού δε συνιστά εντολή ρήξης, αλλά εντολή συνέχισης και ενίσχυσης της προσπάθειας για την επίτευξη μιας κοινωνικώς δίκαιης και οικονομικώς βιώσιμης συμφωνίας.
Προς αυτή την κατεύθυνση η Κυβέρνηση αναλαμβάνει την ευθύνη για τη συνέχιση των διαπραγματεύσεων. Και ο κάθε Πολιτικός Αρχηγός θα συμβάλλει, αντιστοίχως, στο πλαίσιο του θεσμικού και πολιτικού του ρόλου. (...) Ο πρωθυπουργός δεσμεύθηκε να ενημερώσει τους Πολιτικούς Αρχηγούς, αμέσως μετά την προσεχή Σύνοδο Κορυφής, για τα πρώτα συμπεράσματα που θα εξαχθούν και για την εν γένει πορεία των διαπραγματεύσεων».
Τον στήριξαν τότε και έπραξαν σωστά γιατί στήριζαν τη χώρα. Αν σκεφτόντουσαν μόνον το κομματικό τους συμφέρον έπρεπε να τον έχουν αφήσει μόνο του, φτάνοντας στο σημείο να μην ψηφίσουν ούτε το τρίτο μνημονίου που έφερε λίγο αργότερα. Τους εξαπάτησε, όπως είχε κάνει με τους «συντρόφους» του, που πηδούσαν σαν τα ποντίκια από το πλοίο και τους πήγε εκείνους σε εκλογές και όλους εμάς σε ένα στυγνό και μνημόνιο υπερβολικών φόρων και νέας, αχρείαστης, ύφεσης όταν τα άλλα ευρωπαϊκά κράτη έβγαιναν από το «λαγούμι» της κρίσης.
Τελικά, σίγουρα του αξίζει η εκ μέρους της κυρίας Κωνσταντοπούλου υπεσχημένη τιμωρία.
