Ξενοδόχοι ή διαχειριστές και θυρωροί πολυκατοικιών;

Είναι γνωστό πως στο στόχαστρο των  ξενοδόχων εδώ και πολλά χρόνια βρίσκεται η οικονομία του διαμοιρασμού, όπως αυτή εφαρμόζεται μέσω του θεσμού των βραχυχρόνιων μισθώσεων τύπου Airbnb. Με πρόσφατη παρέμβαση τους οι ξενοδόχοι προσπαθώντας να αντιμετωπίσουν τις βραχυχρόνιες μισθώσεις σαν ανταγωνίστριες δυνάμεις στο τουριστικό προϊόν, αποπειρώνται να ρυθμίσουν θέματα ιδιοκτησίας και εκμετάλλευσης ακινήτων.

Σε προηγούμενο άρθρο με τίτλο: «Αντιπαραγωγικός ο πόλεμος κατά των μισθώσεων τύπου Airbnb», είχε διατυπωθεί η άποψη πως οι βραχυχρόνιες μισθώσεις, δεν ανταγωνίζονται τα ξενοδοχειακά καταλύματα, αφού απευθύνονται σε διαφορετικές κατηγορίες φιλοξενουμένων, προσφέροντας λύσεις σε διαφορετικές απαιτήσεις και ανάγκες. Σε ορισμένους τουριστικούς προορισμούς, ίσως και να υπάρχει επικάλυψη, ωστόσο οι βραχυχρόνιες μισθώσεις δρουν και εκεί συμπληρωματικά καθώς η ζήτηση δεν καλύπτεται από την προσφορά ξενοδοχειακών κλινών.

Ωστόσο τα περιοριστικά μέτρα που προτείνουν οι ξενοδόχοι, ξεπερνούν κάθε όριο αφού όχι μόνο επιχειρούν να «ρυθμίσουν» το τι μπορεί να κάνει ο κάθε ιδιοκτήτης με το ακίνητο του, αλλά προσπαθούν να ρυθμίσουν και θέματα διαχείρισης των διαμερισμάτων των πολυκατοικιών, καθώς και θέματα που αφορούν τις σχέσεις άμεσα στους συνιδιοκτήτες. 

Ζητούν να θεσπιστεί ανώτατο όριο 60 ή 90 ημερών ετησίως, για όλη τη χώρα. Και τις υπόλοιπες 300 ή 270 ημέρες τι θα κάνουν οι ιδιοκτήτες ακινήτων; Πώς θα εκμεταλλεύονται τα ακίνητα τους; Υπάρχει άραγε κάποιου τύπου υβριδική μακροχρόνια αστική μίσθωση 300 ή 270 ημερών; Τι ακριβώς προτείνουν; Κι αν κάποιος φιλοξενούμενος επιθυμεί να μείνει για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα τι θα συμβεί; Θα αρνηθεί ο ιδιοκτήτης, οπότε θα δεχθεί αρνητικές κριτικές στην πλατφόρμα, γεγονός που θα τον υποβαθμίσει σαν οικοδεσπότη. Διότι όλοι γνωρίζουμε ότι η οικονομία του διαμοιρασμού βασίζεται στην αλληλεπίδραση ανάμεσα σε αυτούς που προσφέρουν υπηρεσίες και σε αυτούς που τις απολαμβάνουν. Βασίζεται σε βιωματικές σχέσεις, σε εμπειρίες, σε βαθμολογήσεις και σε κριτικές, 

Ζητούν να θεσπιστεί υποχρέωση ενημέρωσης των συνιδιοκτητών μιας πολυκατοικίας για τη διάθεση του ακινήτου για βραχυχρόνια μίσθωση και αύξηση των κοινοχρήστων κατά 25%. Τι ακριβώς σημαίνει η αύξηση των κοινοχρήστων; Τα κοινόχρηστα κατανέμονται με τον τρόπο που ορίζουν οι κανονισμοί των πολυκατοικιών, με βάση τα τετραγωνικά, τους ορόφους και τις καταναλώσεις. Πώς ακριβώς θα υπολογίζεται αυτή η αύξηση και για ποιο λόγο θα επιβάλλεται; Σε τι επιβαρύνει τα κοινόχρηστα της πολυκατοικίας η βραχυχρόνια μίσθωση;

Ζητούν να λαμβάνουν αποφάσεις οι συνελεύσεις των συνιδιοκτητών πολυκατοικιών, των συγκροτημάτων ή των παραθεριστικών κέντρων, για το αν θα επιτρέπεται η βραχυχρόνια μίσθωση στα εν λόγω ακίνητα ή/ και να καθορίζεται ο μέγιστος αριθμός  κατοικιών που μπορεί να διατίθενται για βραχυχρόνια διαμονή. Αντιλαμβάνονται τι είναι αυτό που ζητούν; Θα αλλάξουν οι κανονισμοί των πολυκατοικιών; Θα μπουν νέα άρθρα στους κανονισμούς των πολυκατοικιών; Πώς θα απαγορευθεί κάτι που σήμερα επιτρέπεται; Πώς ένας συνιδιοκτήτης θα αποφασίζει για την τύχη του ακινήτου κάποιου άλλου; 

Ζητούν την εφαρμογή συστήματος ελέγχου καταγγελιών κατά των ιδιοκτητών ακινήτων βραχυχρόνιας διαμονής εκ μέρους συνιδιοκτητών και πελατών, με αυστηροποίηση των κυρώσεων και των προστίμων. Σε τι είδους καταγγελίες αναφέρονται; Ποιες κυρώσεις και ποια πρόστιμα; Ποιος θα καταγγείλει ποιον και για ποιο λόγο; Αντιλαμβάνονται πόσους ασκούς του Αιόλου θα ανοίξει αυτή η πρόταση τους; Αντιλαμβάνονται πως οι σχέσεις των συνιδιοκτητών πιθανότατα θα μετατραπούν σε σχέσεις διαδίκων στις αίθουσες των δικαστηρίων;

Τα πράγματα είναι απλά. Οι ξενοδόχοι θέλουν να κάνουν δύσκολη τη ζωή των ιδιοκτητών, που διαθέτουν τα ακίνητα τους σε βραχυχρόνιες μισθώσεις. Θέλουν να τους τιμωρήσουν. Να διαταράξουν τις ισορροπίες ανάμεσα στους συνιδιοκτήτες και στους ενοίκους των πολυκατοικιών. Θυμίζοντας άλλες εποχές και άλλες πρακτικές. 

Ίσως θα έπρεπε οι ξενοδόχοι, στην προσπάθεια τους για την επιβολή ρυθμίσεων και κυρώσεων πάνω στην περιουσία των άλλων, να αναλάβουν οι ίδιοι διαχειριστές ή και θυρωροί στις πολυκατοικίες, για να σιγουρευτούν πως θα αποτρέψουν την εφαρμογή της οικονομίας του διαμοιρασμού στο χώρο των ακινήτων.