Σε λίγες μέρες φτάνει στη χώρα μας, μια μεγάλη αντιπροσωπεία αποτελούμενη από 70 πρυτάνεις, κοσμήτορες και καθηγητές, οι οποίοι έχουν την τύχη να «διακονούν» στα μεγαλύτερα και καλύτερα αμερικανικά πανεπιστήμια.
Από το Γέηλ και το Χάρβαρντ μέχρι το Κολούμπια. Η «απόβαση» τόσων πανεπιστημιακών, οι οποίοι ανά ομάδες θα επισκεφθούν διάφορα πανεπιστήμια, τόσο στην Αθήνα, όσο και στην περιφέρεια πραγματοποιείται στο πλαίσιο μιας φιλόδοξης στόχευσης της κυβέρνησης και της ηγεσίας του Υπουργείου Παιδεία να ανοίξουν οι ορίζοντες του ελληνικού Πανεπιστημίου με συμπράξεις στην έρευνα και στην τεχνολογία.
Να δανειστεί η χώρα εκπαιδευτική τεχνογνωσία από τους leaders.
Στο πρόγραμμα, περιλαμβάνεται επίσκεψη και στη Θεσσαλονίκη και ο πρύτανης του ΑΠΘ ετοιμάζεται να υποδεχθεί «ομολόγους» του. Εικάζω ότι νοιώθει ακατανίκητη ανάγκη να τους πει και για τη μάχη του παραλόγου που εξελίχθηκε προσφάτως προκειμένου να αποκτήσει το Πανεπιστήμιο του, μια ακόμη βιβλιοθήκη. Είμαι σίγουρη όμως πως δεν θα το κάνει, για προφανείς λόγους.
Υποθέτω και άλλοι πρυτάνεις και καθηγητές, συνομιλώντας με τους επιφανείς επισκέπτες, θα μπουν στον πειρασμό να περιγράψουν τις δυσμορφίες των ελληνικών ΑΕΙ που αφέθηκαν στην εξουσιαστική στ-οργή της αριστεράς και του κατεστημένου που δημιούργησε επί δεκαετίες. Είναι επίσης σίγουρο, ότι για λόγους προσωπικής και εθνικής αξιοπρέπειας, σεβασμού στην πλειοψηφία των παιδιών που φοιτούν στα πανεπιστήμια μας - και που όταν βρεθούν σε ακαδημαϊκά περιβάλλοντα, όπου η γνώση και η αξιοκρατία πάνε χέρι χέρι, διαπρέπουν – οι πανεπιστημιακοί αυτοί θα αναδείξουν μόνο τη φωτεινή πλευρά του ελληνικού πανεπιστημίου.
Συνειδητά και ορθώς και η κ. Κεραμέως αναφέρεται συνολικά σε «εξαιρετικά ελληνικά πανεπιστήμια», τα οποία με σχέδιο και με σωστά εργαλεία και κεντρική υποστήριξη κάνουν το βήμα στο μέλλον.
Μεμψιμοιρούμε αρκετές φορές και αναδεικνύουμε μόνο τις προβληματικές πλευρές στην Ανώτατη Εκπαίδευση. Κι όμως, τα μισά πανεπιστήμια έχουν δηλώσει ως κριτήριο, το οποίο συνυπολογίζεται για τη χρηματοδότηση τους, την εξωστρέφεια.
Αυτή τη στιγμή περισσότερα από 200 προγράμματα σπουδών πραγματοποιούνται στα αγγλικά. Σε προπτυχιακό πρόγραμμα Ιατρικής στην Αγγλική γλώσσα, οι αιτήσεις φοιτητών από το εξωτερικό είναι 20 φορές περισσότερες από τις προσφερόμενες θέσεις.
Η μάχη που χάθηκε στη μη αναθεώρηση του άρθρου «16» φαίνεται να κερδίζεται μέσα από τα δημόσια πανεπιστήμια, που γίνονται σιγά – σιγά ελκυστικά για εκατοντάδες ξένους φοιτητές.
Η διασύνδεση των ελληνικών ΑΕΙ με παγκοσμίου εμβέλειας πανεπιστημιακά ιδρύματα από τις ΗΠΑ και την υπόλοιπη Ευρώπη, δημιουργεί ακόμη και συνθήκες ανανέωσης και αναβάθμισης και του διδακτικού προσωπικού των πανεπιστημίων μας. Όχι μόνο με την έλευση καθηγητών της αλλοδαπής αλλά και ανθρώπων που ήδη βρίσκονται και διδάσκουν στη χώρα, αλλά αποφεύγουν το δημόσιο Πανεπιστήμιο.
Είναι εντυπωσιακό το εύρημα έρευνας που δημοσιεύθηκε (Καθημερινή της Κυριακής) ότι ένας μεγάλος αριθμός καθηγητών με σπουδαίες περγαμηνές μεταπτυχιακά, που θα είχαν τη δυνατότητα να διδάσκουν σε ΑΕΙ επιλέγουν να διδάσκουν σε ιδιωτικά κολέγια επειδή τα κριτήρια επιλογής τους και αξιολόγησής τους είναι πιο αξιοκρατικά. Βάζοντας ψηλά τον πήχη για τα δημόσια πανεπιστήμια η κυβέρνηση κερδίζει ένα σημαντικό στοίχημα, απονευρώνοντας την υποκριτική «ευαισθησία» για τη δημόσια δωρεάν εκπαίδευση. Ας ελπίσουμε ότι η πρόοδος δεν θα στήσει τίποτα ελεεινά δρώμενα εκεί όπου θα βρεθούν οι πρυτάνεις και οι καθηγητές των ξένων πανεπιστημίων.
