Η τρέχουσα στρατηγική ενεργειακής μετάβασης της Γερμανίας θα μπορούσε να κοστίσει έως και 5,4 τρισεκατομμύρια ευρώ έως το 2049, επιβαρύνοντας σημαντικά τις επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά και αποδυναμώνοντας την ανταγωνιστικότητα, ανέφερε την Τετάρτη η Γερμανική Βιομηχανική και Εμπορική Ένωση (DIHK).
Το Βερολίνο στοχεύει να καλύψει το 80% των αναγκών του σε ηλεκτρική ενέργεια με ανανεώσιμες πηγές έως το 2030, ένα βήμα προς την επίτευξη της κλιματικής ουδετερότητας έως το 2045. Ωστόσο, παρά την ισχυρή ανάπτυξη της αιολικής και της ηλιακής ενέργειας τα τελευταία χρόνια, οι τιμές της ηλεκτρικής ενέργειας παραμένουν από τις υψηλότερες στην Ευρώπη, με τις προβλέψεις να δείχνουν ότι οι επενδύσεις στο δίκτυο για την κάλυψη της αύξησης θα αυξηθούν κατακόρυφα τα επόμενα χρόνια.
«Με την τρέχουσα πολιτική, η ενεργειακή μετάβαση δεν μπορεί να επιτύχει. Κινδυνεύει να οδηγήσει τις ενεργοβόρες βιομηχανίες στο εξωτερικό, αποδυναμώνοντας παράλληλα την οικονομική βάση της Γερμανίας», δήλωσε σε ανακοίνωσή του ο πρόεδρος της DIHK, Πέτερ Άντριαν.
Οι ετήσιες ιδιωτικές επενδύσεις σε ενέργεια, βιομηχανία, κτίρια και μεταφορές θα πρέπει να αυξηθούν σε 113 έως 316 δισεκατομμύρια ευρώ έως το 2035 από 82 δισεκατομμύρια ευρώ κατά μέσο όρο το 2020-24, σύμφωνα με μελέτη της Frontier Economics, που ανατέθηκε από την DIHK.
Το κόστος του ενεργειακού συστήματος μεταξύ 2025 και 2049 προβλέπεται να ανέλθει σε 4,8 έως 5,5 τρισεκατομμύρια ευρώ, συμπεριλαμβανομένων έως 2,3 τρισεκατομμυρίων ευρώ για εισαγωγές και 1,2 τρισεκατομμυρίων ευρώ για το κόστος του δικτύου.
Η μελέτη, η οποία δημοσιεύθηκε πριν από την αναθεώρηση της ζήτησης ενέργειας και των σχεδίων μετάβασης από την κυβέρνηση, προτρέπει τη μετάβαση σε οικονομική αποδοτικότητα και διεθνή συντονισμό μέσω ισχυρότερης εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, ελαφρύτερης ρύθμισης και εκτεταμένης χρήσης δικτύων φυσικού αερίου για υδρογόνο και αέριο χωρίς άνθρακα.
Εκτιμά ότι τα μέτρα αυτά θα μπορούσαν να εξοικονομήσουν έως και 910 δισεκατομμύρια ευρώ έως το 2050, με συνολικές εξοικονομήσεις που θα ξεπερνούν το 1 τρισεκατομμύριο ευρώ, εάν χαλαρώσουν οι στόχοι για κλιματική ουδετερότητα.
