Η Τουρκία καραδοκεί και κάνει κηρύγματα ούσα αδίστακτη!

Η Τουρκία καραδοκεί και κάνει κηρύγματα ούσα αδίστακτη!

“Η Άγκυρα έχει επανειλημμένως καταγγείλει την αποτυχία της Ευρώπης να τηρήσει τις δεσμεύσεις της από τη συμφωνία (Κοινή Δήλωση ΕΕ-Τουρκίας 2016), συμπεριλαμβανομένης της παράδοσης λιγότερων χρημάτων από το ήμισυ 6 εκατομμυρίων προς βοήθεια των Σύριων στην Τουρκία” (1)

“Η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να χορηγήσει καθεστώς ελεύθερης εισόδου (χωρίς βίζα) στους κατόχους τουρκικών διαβατηρίων, αν θέλει να λυθεί η μεταναστευτική/προσφυγική κατάσταση στα τουρκοελληνικά σύνορα”. (2)

Η απροκάλυπτη τουρκική «επίθεση της Καθαράς Δευτέρας» στα ελληνοτουρκικά σύνορα στον Έβρο ήταν κεντρικώς σχεδιασμένη και οργανωμένη. Εμπνευστής, οργανωτής και εκτελεστής της το επίσημο τουρκικό κράτος. Ο στρατηγικός σκοπός διπλός: αφενός μεν, ο πορισμός πολυπόθητου (λόγω της κάκιστης κατάστασης της τουρκικής οικονομίας) οικονομικού οφέλους και αφετέρου δε, η χορήγηση καθεστώτος ελεύθερης εισόδου στην Ευρώπη στους Τούρκους πολίτες. Τακτικό μέσο επίτευξης του διττού στόχου η αναθεώρηση της Κοινής Δήλωσης ΕΕ-Τουρκίας του Μαρτίου του 2016.

Αρχικώς, δόθηκε η εντολή να ανοίξουν κέντρα μεταναστών και φυλακές στην Τουρκία και να ενημερωθούν οι μη Τούρκοι υπήκοοι ότι έπρεπε να οδεύσουν προς τα ελληνικά σύνορα, προκειμένου να περαιωθούν στην Ευρώπη. Εν συνεχεία, με κρατικά λεωφορεία και με ταξί, οι οδηγοί των οποίων χρηματοδοτήθηκαν από κρατικά κονδύλια, οι μετανάστες μεταφέρθηκαν ταχέως έξωθεν της συνοριακής διάβασης των Καστανιών. Το σχέδιο ήταν  να αιφνιδιαστούν οι ελληνικές αρχές και, εισελθόντων χιλιάδων μεταναστών από χ ε ρ σ α ί α σύνορα, να αποσταθεροποιηθεί η Ελλάδα και μέσω αυτής να ασκηθεί ωμή τρομοκρατία στην Ευρώπη. 

Η μεγάλη πρώτη επίθεση απέτυχε, διότι η Ελληνική Αστυνομία και ο Ελληνικός Στρατός ενήργησαν αποφασιστικά και ματαίωσαν το τουρκικό σχέδιο, σκορπώντας χαρά στους Έλληνες πολίτες και πίκρα στις τουρκικές αρχές. Οι μετανάστες, παρά ταύτα, κατασκήνωσαν στην τουρκική πλευρά των συνόρων, στο Παζάρκουλε, και με την εμφανή συνδρομή των τουρκικών σωμάτων ασφαλείας μετέτρεψαν την απόπειρα εισβολής σε μια ιδιότυπη πολιορκία. Η ψύχραιμη αλλά δυναμική Ελλάδα εκμηδένισε τις δυνατότητες των πολιορκητών, οι οποίοι πλέον ενισχύονταν από «ειδικές» ομάδες της τουρκικής αστυνομίας που εκτόξευαν δακρυγόνα προς την ελληνική πλευρά, για να διευκολύνουν τους μετανάστες να κόψουν το συνοριακό συρματόπλεγμα ή να αφαιρέσουν τμήματά του. 

Εις μάτην! Ο φράχτης του Έβρου έμεινε όρθιος και η Ελλάδα έδωσε ένα αξιομνημόνευτο μάθημα στις τουρκικές αρχές, μάθημα υπερηφάνειας, τιμής και νίκης. 

Η Τουρκία ηττήθηκε. Η πανδημία του νέου κορονοϊού αποτέλεσε τον φερετζέ πίσω από τον οποίον η Άγκυρα έκρυψε την ήττα και απέσυρε τους πολιορκητές. Όμως, αναδιατάσσει τις δυνάμεις της και φαίνεται να προετοιμάζεται να στείλει νοσούντες από τον ιό μετανάστες στα ελληνικά νησιά(3), με παροπλισμένα πλοία, που τα προορίζει για τον σκοπό αυτόν. 

Συγχρόνως με τα παραπάνω οι τουρκικές αρχές κατέβαλαν συντονισμένη προσπάθεια προπαγάνδας. Αποπειρώντο, δηλαδή, να παρουσιάσουν την Ελλάδα ως εν αδίκω ευρισκομένη και την Τουρκία ως την προστάτιδα όλων των κατατρεγμένων. Η ελληνική κυβέρνηση κλήθηκε να διαχειριστεί και αυτήν την επίθεση(4), η οποία δεν ήταν ήσσονος σημασίας, τουλάχιστον για όσους γνωρίζουν πως λειτουργεί το διεθνές σύστημα καθώς και τη σημασία της «νομιμοποίησης» των ενεργειών. Ο ελληνοτουρκικός ψυχρός πόλεμος διαλαμβάνει πολλά επίπεδα και για αυτό χαρακτηρίζεται υβριδικός. Για την ακρίβεια, δείχνει να είναι ένας πόλεμος που οι νίκες στο πεδίο της προβολής προηγούνται αυτών στο πεδίο της μάχης. 

Η τουρκική πλευρά διέσπειρε ψευδείς ειδήσεις περί δήθεν νεκρών μεταναστών(5), των οποίων τη ζωή – κατά την τουρκική προπαγάνδα – αφαίρεσαν οι ελληνικές αρχές. Αποδύθηκε επί τούτω σε διεθνή δυσφημιστική εκστρατεία(6). Ισχυρίσθηκε, επίσης, ότι οι ελληνικές αρχές ασφαλείας συνέλαβαν μετανάστες, τους οποίους έστειλαν πίσω στο τουρκικό έδαφος, αφού πρώτα τους έγδυσαν και τους χτύπησαν(7). Σα να μην έφταναν οι φαιδρές αυτές αιτιάσεις, ο Τούρκος Υπουργός Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου, σε άρθρο του στους Financial Times, διατύπωσε εκ νέου τους ψευδείς ισχυρισμούς εις βάρος της Ελλάδος και έκανε λόγο για «εξτρεμισμό, ξενοφοβία, ισλαμοφοβία και αντισημιτισμό». (8)

Είναι, όμως, έτσι; Η Ελλάδα έχει επιδείξει τα προαναφερθέντα χαρακτηριστικά; Ή μήπως η Τουρκία έχει εγγεγραμμένες στο μητρώο της άνομες πράξεις, οι οποίες εμπράκτως το αποδεικνύουν;

Στις 12 Δεκεμβρίου του 1941 η Ελλάδα, μετά από έναν υπεράνθρωπα ηρωικό αγώνα, έχει καταληφθεί από τις δυνάμεις του Άξονα. Στη χώρα μας η κατοχή είναι τριπλή, γερμανική, ιταλική και βουλγαρική. Ωστόσο, οι Έλληνες δεν έχουν πάψει να πολεμάνε. Όπως αναφέρει και ο εμβληματικός Στρατηγός ε.α. Κωνσταντίνος Κόρκας «η Ελλάδα, μετά το Έπος της Αλβανίας, τη Δόξα των Οχυρών και το Θρύλο της Κρήτης, συνέχισε τον πόλεμο στο εξωτερικό, με τις εκεί αναδιοργανούμενες δυνάμεις και στο εσωτερικό, με την Εθνική Αντίσταση»(9). Η Ευρώπη, πλην της Μεγάλης Βρετανίας, στενάζει υπό τον ναζιστικό ζυγό. Οι ΗΠΑ έχουν μόλις πέντε ημέρες πριν δεχτεί την απρόκλητη ιαπωνική επίθεση στο Περλ Χάρμπορ. Αντιθέτως, η Τουρκία συνεργάζεται στενά με τη ναζιστική Γερμανία(10) και την ενισχύει. 

Σε αυτό το πλαίσιο, την συγκεκριμένη ημέρα, μία (παλαιά ατμοκίνητη και τότε ντιζελοκίνητη) σκούνα, η Struma, αναχωρεί από το λιμάνι της Κωνστάντζας, της ήδη συνεργάτιδος του Άξονα Ρουμανίας, με τελικό προορισμό την υπό βρετανική Εντολή Παλαιστίνη. Το πλοίο μετέφερε σχεδόν οχτακόσιους (800) Εβραίους πρόσφυγες. Εξαιτίας αλλεπάλληλων μηχανικών βλαβών – πιθανώς λόγω του υπέρβαρου αυτού – το πλοίο ελλιμενίσθηκε στην Κωνσταντινούπολη. Η Βρετανία δεν επέτρεπε στους Εβραίους πρόσφυγες την είσοδο στην Παλαιστίνη και η Τουρκία τους απαγόρευε να αποβιβαστούν και να συνεχίσουν το ταξίδι τους στην ξηρά. Επελθόντος του αδιεξόδου, στις 23 Φεβρουαρίου 1942, οι τουρκικές αρχές ρυμούλκησαν, μέσω του Βοσπόρου, το μηχανικά μη λειτουργικό πλοίο στην Μαύρη Θάλασσα, και το άφησαν ακινητοποιημένο περίπου 10 μίλια από τις τουρκικές ακτές. 

Σημειωτέον, ότι κατά τον διάπλου του Βοσπόρου, οι επιβάτες πρόσφυγες κρατούσαν μεγάλες ταμπέλες που έγραφαν «Σώστε μας» στην αγγλική και εβραϊκή γλώσσα, αλλά ουδείς τους έσωσε. 

Το πρωί της 24ης Φεβρουαρίου 1942 το πλοίο Struma βυθίστηκε με όλους τους επιβάτες του, μάλλον από τορπίλη ρωσικού υποβρυχίου. Επτακόσιοι ογδόντα ένας (781) Εβραίοι βρήκαν τραγικό θάνατο στον βυθό του Ευξείνου Πόντου, καθώς επίσης και τα δέκα (10) μέλη του πληρώματος.

Η τραγωδία του πλοίου Struma προήλθε από τον βάρβαρο και αντισημιτικό τρόπο που η Τουρκία μεταχειρίσθηκε αδύναμους Εβραίους πρόσφυγες, διότι ήταν γνωστό τότε ότι η Σοβιετική Ένωση θα έπληττε τα άγνωστα και ουδέτερα πλοία.

Αλήθεια τώρα, οι αρχές αυτής της χώρας με αυτήν την ιστορική διαδρομή θα κάνουν κήρυγμα σε Ελλάδα και Ευρώπη;

Παραπομπές


1. schengenvisainfo.com/news/turkey-demands-schengen-visa-liberalization-to-resolve-migration-situation/
2.Κρατικό πρακτορείο ειδήσεων Τουρκίας: https://www.aa.com.tr/en/europe/concrete-steps-needed-from-eu-top-turkish-diplomat/1760629#
3. https://www.thetoc.gr/politiki/article/aggelos-surigos-fobamai-min-steiloun-epitides-oi-tourkoi-metanastes-foreis-tou-koronoiou-sta-nisia/
4.https://www.kathimerini.gr/1072443/article/epikairothta/politikh/se-poly-dyskolh-8esh-h-agkyra
5. Απεδείχθη ότι όλα αυτά εντάσσονταν στην τουρκική προπαγάνδα, διότι ουδέποτε υπήρξε αποκάλυψη των αληθινών στοιχείων των δήθεν νεκρών ούτε συντάχθηκαν σχετικώς ιατροδικαστικές εκθέσεις. Πολλώ δε μάλλον, δεν προβλήθηκαν εικόνες από κηδείες.
6. https://www.kathimerini.gr/1072038/article/epikairothta/politikh/proklhtikh-epi8esh-apo-tsavoysogloy-me-anypostates-kathgories-kata-a8hnas . Δυστυχώς, την ανθελληνική προπαγάνδα αναπαράγουν και ελληνικά μέσα, αδιαφορώντας για το ενδεχόμενο να στραφούν τα «θύματα» εναντίον της Ελλάδος αξιώνοντας υπέρογκες αποζημιώσεις.
7. Πάλι, απουσίασαν τα αληθινά στοιχεία των «παθόντων» και, βεβαίως, και οι σχετικές ιατροδικαστικές εκθέσεις.
8. https://www.hurriyetdailynews.com/fm-cavusoglu-says-turkey-cannot-host-any-more-refugees-153182
9. https://www.youtube.com/watch?v=F__vhNynfmg&t=1176s στο 10:10΄
10. Frank G. Weber «Ο επιτήδειος ουδέτερος», εκδ. Θετίλη.