Η Άγκυρα εξακολουθεί να επιμένει να συνδέει την κυριαρχίας στα ελληνικά νησιά του Αιγαίου με την αποστρατικοποίηση τους, πάνω στην αστήρικτες αιτιάσεις της, που ξεκίνησε πριν από λίγο καιρό. Ο απώτερος στόχος του ερντογανικού καθεστώτος είναι να ρίξει το φταίξιμο στην ελληνική πλευρά για την ένταση που εκείνο προκαλεί στο Αιγαίο για να εξυπηρετήσει τους εσωτερικούς και τους στρατηγικούς σκοπούς τους.
Η νέα επιστολή της Άγκυρας, που αναφέρει ότι τα νησιά παραχωρήθηκαν στην Ελλάδα με ένα ιδιαίτερο καθεστώς, προσπαθώντας να αμφισβητήσει την κυριαρχία τους, με το πρόσχημα της υποχρέωσης αποστρατικοποίησης. Ο στόχος του Ερντογάν βέβαια δεν είναι νομικός, αλλά πολιτικός. Μοιάζει σε αρκετές όψεις με την αποτυχημένη προσπάθεια του να διαβάλει την Ελλάδα απέναντι στους συμμάχους της στο ΝΑΤΟ.
Πέρα δηλαδή από τις επεκτατικές στοχεύσεις της Τουρκίας απέναντι στην Ελλάδα, υπάρχει κι άλλη μία διάσταση που υφίσταται σε διεθνές επίπεδο. Ας μην ξεχνάμε πως ο τουρκικός μηχανισμός προπαγάνδας ήθελε να πείσει πως η ελληνική πλευρά χρησιμοποίησε τους ρωσικούς S-300 εναντίον της, μπλοκάροντας τουρκικά μαχητικά στα ραντάρ τους, ώστε να φανεί η ίδια αθώα περιστερά, κατηγορώντας την Ελλάδα πως στρέφεται εναντίον άλλου κράτους-μέλους του ΝΑΤΟ.
Να εξομοιώσει δηλαδή τη δική της αγορά ρωσικού εξοπλισμού απευθείας με τη Μόσχα, που προμηθεύτηκε ενώ γνώριζε πως θα υπήρχε η αντίδραση της Δύσης, με την κατοχή της Ελλάδας ενός οπλισμού συμβατού με τις συμμαχικές υποχρεώσεις.
Όπως και τότε βέβαια, η προσπάθεια έπεσε στο κενό. Στη Δύση, ο ένας μετά τον άλλο, από τις Ηνωμένες Πολιτείες μέχρι την Ευρωπαϊκή Ένωση, έσπευσαν να τονίσουν το αστήρικτο των τουρκικών κατηγοριών, όπως είναι δεδομένο. Αντίστοιχα δηλαδή με το ΝΑΤΟ όπου τονίστηκε πως οι δύο περιπτώσεις δεν έχουν κάποιο κοινό στοιχείο.
Βέβαια στο μυαλό του Ερντογάν, η επίθεση προς την Ελλάδα εξυπηρετεί, μεταξύ των άλλων, του σχεδιασμούς του για να θέσει σε κίνηση το ανατολιτικό παζάρι με τη Δύση. Να πάρει δηλαδή ανταλλάγματα, ειδικά από τις Ηνωμένες Πολιτείες, ώστε να σταματήσει να προκαλεί την ένταση στο Αιγαίο, αλλά και στην Κύπρο.
Το παράδειγμα με την είσοδο της Φινλανδίας και της Σουήδιας στο ΝΑΤΟ, όπου η Τουρκία πρόβαλε αντιρρήσεις είναι άλλωστε νωπό. Η Άγκυρα θέλει δηλαδή να ανταλλάξει το μετριασμό της συμπεριφοράς της, όπως το έκανε με την αποδοχή της εισόδου της Σουηδίας και της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ. Η Στοκχόλμη ήταν μία από τις χώρες που πρωτοστατούσαν στην ανάδειξη της καταπίεσης των κουρδικών κοινοτήτων στην Τουρκία και η Άγκυρα ήθελε να σταματήσει τη δράση της Σουηδίας.
Ταυτόχρονα η Άγκυρα στόχευε να σταματήσει περιορισμούς στις αγοραπωλησίες όπλων που προέρχονταν από τις σκανδιναβικές χώρες. Αποσύροντας αντιρρήσεις της για την ένταξη τους στο ΝΑΤΟ, η ερντογανική Τουρκία κέρδισε αρκετές εκδόσεις καταζητούμενων καθώς και μερική άρση ορισμένων περιορισμένων.
Τώρα η Τουρκία αδημονεί για τη μεγάλη συμφωνία που θέλει να πετύχει για την προμήθεια των μαχητικών F-16 από τις Ηνωμένες Πολιτείες και την άρση των περιορισμών εναντίον της, που της επιβλήθηκαν για το διπλό παιχνίδι που κάνει με τη Μόσχα.
Οι κινήσεις απέναντι στην Ελλάδα έχουν ως στόχο να δείξουν την Ελλάδα ως τον φταίχτη για την κλιμάκωση των εντάσεων στο Αιγαίο και να εμφανίσει την Άγκυρα ως τον εταίρο των Ηνωμένων Πολιτειών που είναι αξιόπιστος.
Η τροπολογία που κατατέθηκε στην αμερικανική Γερουσία των ΗΠΑ όπου αναφέρεται, μεταξύ άλλων, ότι τα αμερικανικά F-16 δεν θα χρησιμοποιούνται από την Άγκυρα για υπερπτήσεις πάνω από ελληνικά εδάφη φυσικά στενεύει τα διαθέσιμα περιθώρια για την Άγκυρα.
Άλλωστε, με το κλίμα που έχει δυναμιτισθεί στην Τουρκία από τις δηλώσεις του Ερντογάν αλλά πολλών άλλων πολιτικών σχηματισμών, χρειάζεται όλο και περισσότερα επεισόδια εναντίον της Ελλάδας για να εκτονωθεί, ενώ οι επόμενες εκλογές πλησιάζουν όλο και περισσότερο.
