Τους καθάρισε όλους. Και τώρα, αντισυστημισμός

Το έγραψα χθες, το επαναλαμβάνω και σήμερα μετ’ επιτάσεως για όσους δεν το κατάλαβαν. Μην υποτιμάτε τον Κασσελάκη, γιατί ήδη η αστεία διαδικασία του πιο γελοίου Συνεδρίου που έγινε ever στα πολιτικά μας χρονικά, πρόσθεσε στο ηγετικό του προφίλ αρκετούς πόντους. Ενδεχομένως να γελάτε λέγοντας ότι αυτό που προέκυψε από το Τάε Κβο Ντο δεν είναι Αριστερά, ούτε ο αρχηγός του είναι Αλέξης, όμως και ως Τραμπ μια χαρά μπορεί να σταδιοδρομήσει στην Ελλαδίτσα ο Στέφανος.

Τον παρακολούθησα πάλι τη Δευτέρα στον Γιώργο Κουβαρά. Έχει βελτιώσει εντυπωσιακά τα ελληνικά του και δεν έχει πια εκείνο το χαμένο βλέμμα του τουρίστα που βρίσκεται σε άλλη χώρα κι όλα του φαίνονται αλλόκοτα. Έχει βρει ένα νήμα και το κρατά μέσα στον Λαβύρινθο, θυμηθείτε άλλωστε πόσο καιρό έχει να κάνει γκάφα σαν εκείνες της πρώτης περιόδου και πόσο καιρό έχει να προβάλλει την προσωπική του ζωή όπως έκανε στην αρχή. Κοντολογίς, βελτιώνεται ραγδαία.

Κατάφερε να ξεχωρίζει σαν τη μύγα μεσ' το γάλα μέσα στο κόμμα του. Απαλλάχτηκε από Ευκλείδηδες, Χαρίτσηδες και Αχτσιόγλου (που ήδη φλερτάρουν με την πολιτική ανυπαρξία), πέταξε τον Τσίπρα από τις σκάλες, έκανε τη Γεροβασίλη (ως αρχηγό των Τσιπρικών) να μοιάζει αξιοθρήνητη. Όταν έχει απέναντι του αντιπάλους είναι εριστικός έως αγενέστατος. Τα συνεδριακά «φέρτε μου αντίπαλο» και τα «κοιτάξτε ποιος δεν χειροκροτεί στις πρώτες γραμμές», μαζί με τα παλιότερα «όποιος διαφωνεί να σηκωθεί όρθιος τώρα» και τα «αν δεν θες Παύλο, σήκω φύγε από το κόμμα», φανερώνουν τύπο ντιπ αδίστακτο.

Αλλά και με τους φίλους και υποστηρικτές του, δεν δείχνει καμιά διάθεση συνδιαλλαγής και συνεννόησης. Τον ακούσατε να αναφέρεται στον Νίκο Παππά ή στον Φάμελο και τον Γιώργο Τσίπρα που έφεραν την πρόταση να μην γίνει ψηφοφορία; Ούτε μια φορά, σαν να μην υπήρχαν. Τη στιγμή μάλιστα που αυτός επέμενε να πάνε σε εκλογές και το γύρισε την τελευταία στιγμή, όταν είδε πόσα ήταν τα υψωμένα χέρια. Σήκωσε και το δικό του το τελευταίο δευτερόλεπτο κι αμέσως μετά καρπώθηκε προς όφελος του το αποτέλεσμα φωνάζοντας «έπεσαν οι μάσκες».

Οπότε αυτά που ακούω από ορισμένους αναλυτές για επιτροπείες και προνουντσιαμέντα που θα περιορίζουν τον Κασσελάκη, είναι για γέλια. Ό,τι θέλει θα κάνει ο τύπος και δεν θα ρωτήσει κανέναν. Είναι σαν να μην υπάρχει κανείς ανάμεσα σ’ αυτόν και στον «λαό του». Μια χαρά έχει καθαρίσει το εσωτερικό τοπίο του και θα παραμείνει αρχηγός ως το 2027. Και θα παίξει το παιχνίδι του στο πολιτικό σκηνικό διαφορετικά, όχι ως αριστερός ριζοσπάστης και συνεχιστής του ΕΑΜ και του Τσίπρα και άλλες παρόμοιες μπούρδες.

Ως δυνητικός εκφραστής του αντισυστημικού κλίματος της ελληνικής κοινωνίας θα λειτουργήσει. Αν τα καταφέρει στοιχειωδώς, μπορεί ξαφνικά να τον δούμε να στέκεται όχι στα αριστερά του Μητσοτάκη, αλλά στα δεξιά του έχοντας εξοβελίσει ως και τον Βελόπουλο. Κοντολογίς, μας περιμένουν πολλές εκπλήξεις. Καλά ο Ανδρουλάκης, χρειάζεται εντελώς νέα στρατηγική…