Η αστυνομία τους έπιασε. Και τώρα;

Θυμάστε που στα μέσα της εβδομάδας είχα γράψει για μια συμμορία που είχε ρημάξει τα αυτοκίνητα του κοσμάκη; Μεσαίου κυβισμού και αξίας αμάξια που εξαφανίζονταν από προσώπου γης κι έκλαιγαν τα ανθρωπάκια που πλήρωναν ακόμα τις δόσεις τους; Τους πιάσανε. Μπράβο στην Ελληνική Αστυνομία το λοιπόν, μπράβο στους άνδρες και τις γυναίκες της, στην ηγεσία της, αλλά και στην ηγεσία του υπουργείου. Έτσι είναι αυτά. Δεν κάνεις την δουλειά σου; Σε καταχεριάζουμε. Την κάνεις; Παίρνεις τα εύσημα.

Προσέξτε τώρα τι γίνεται, διότι μαθαίνοντας για την σύλληψη της συμμορίας ενδιαφέρθηκα και για τα παρακάτω. Αυτοί είχαν έναν Σύρο για αρχηγό, είχε μαζέψει αυτός διάφορα αλλοδαπά και ημεδαπά μπουμπούκια, είχαν εξοπλισμό τελευταίας τεχνολογίας, είχαν δίκτυο υποδοχής και διοχέτευσης των κλεμμένων αμαξιών ή των εξαρτημάτων τους, γενικά ήταν άριστα οργανωμένοι και πολλαπλώς διασυνδεδεμένοι με την πιάτσα.

Ένα από τα βασικά τους παρακλάδια ήταν να διοχετεύουν αμάξια σε κυκλώματα λαθρομετανάστευσης, τώρα πια δεν τους βάζουν σε κλειστά βανάκια για να τους μεταφέρουν (επειδή η αστυνομία τα σταματά), αλλά σε οικογενειακά αυτοκίνητα υπεράνω υποψίας. Παραλλήλως δεν περιφρονούσαν διόλου ούτε τα έσοδα από εξαρτήματα, ούτε από την εμπορία των κλεμμένων μετά από αλλαγή των στοιχείων τους. Τέλος πάντων στους έπιασαν και μπράβο τους. Και τώρα τι θα γίνει;

Θα σας τα γράψω όπως μου τα είπαν (με παράπονο ομολογώ) πηγές της ΕΛΑΣ. Στάλθηκαν στον εισαγγελέα, προφυλακίστηκαν, φτιάχτηκε ο φάκελος της υπόθεσης δεμένος και τεκμηριωμένος, θα πάνε για δίκη. Σε κανέναν χρόνο, τα θύματα των κλοπών θα λάβουν πρόσκληση να πάνε για μάρτυρες κατηγορίας. Θα πάνε μια φορά στο δικαστήριο, οι δικηγόροι των κατηγορουμένων θα ζητήσουν αναβολή και θα την πάρουν. Θα ξαναπάνε σε εννιά μήνες, πάλι αναβολή.

Θα ματαξαναπάνε, τα ίδια. Θα χάνουν μεροκάματα, θα ταλαιπωρούνται, θα γκρινιάζουν, αλλά η δίκη δεν θα γίνεται. Κι αφού αυτό το πήγαινε-έλα θα επαναληφθεί επτά οκτώ φορές μέσα σε μια τριετία, όταν τελικά διεξαχθεί η δίκη δεν θα υπάρχει μάρτυρας κατηγορίας. Και οι τύποι ελλείψει μαρτύρων, είτε θα αθωωθούν, είτε θα πέσουν στα μαλακά. Θα ξαναβγούν στον δρόμο και θα ξαναστήσουν την επιχείρηση, εξάλλου δεν ξέρουν καμιά άλλη δουλειά να κάνουν. Και πάλι από την αρχή να διαμαρτύρονται τα καινούρια θύματα και να ξαναψάχνει η αστυνομία.

Θα μου πείτε τώρα, ποιος έχει δίκιο και ποιος έχει άδικο σ’ αυτό το τουρλουμπούκι; Ο πολίτης όχι μόνο χάνει την περιουσία του, αλλά μπαίνει και σε μια ψυχοφθόρα ατέρμονη διαδικασία χρόνων. Στο τέλος λέει «άει παρατάτε με». Η αστυνομία λέει «τους πιάνω και μετά όλοι συνωμοτούν για να αφεθούν ελεύθεροι». Εδώ που τα λέμε, αν δεν πάει ως μάρτυρας το ίδιο το θύμα της κλοπής, τι να σου κάνει και η ΕΛΑΣ; Που καταλήγουμε το λοιπόν; Στο γνωστό, «η καθυστέρηση απονομής της δικαιοσύνης, ισοδυναμεί με ανυπαρξία δικαιοσύνης.» Τι ‘χες Γιάννη ‘μ, τι είχα πάντα…