Επιμέλεια Κώστας Στούπας
Μιμητισμός και φθόνος οι κινητήριες δυνάμεις της «φούσκας»…
O μιμητισμός μαζί με το φθόνο αποτελούν δυο από τα βασικότερα συστατικά του πολιτισμού. Η ορθολογική σκέψη αποτελεί το τρίτο.
Και τα τρία μαζί αποτελούν τα βασικά εργαλεία προσέγγισης και ερμηνείας των αγορών.
Όσοι αγοράζουν και πωλούν μετοχές σαν επενδυτές με βάση τα θεμελιώδη μεγέθη και τις μερισματικές αποδόσεις δεν εμπίπτουν σε αυτές τις κατηγορίες.
Η προσέγγιση του ευρύτερου κοινού με μια ανοδική αγορά συνήθως γίνεται κατά κύκλους. Τώρα ενεργός είναι ο πρώτος στενός κύκλος. Μετά από πολλά χρόνια χρηματιστηριακής «ξηρασίας» ο πρώτος στενός κύκλος αποκομίζει κέρδη.
Τα κέρδη αυτά προσελκύουν τους επενδυτές του δεύτερου κύκλου και πάει λέγοντας.
Ο μιμητισμός και ο φθόνος στα στάδια αυτά αποτελούν τους κινητήριους μοχλούς.
Κανένας δεν αντέχει να βλέπει κάποιο γείτονα να κερδίζει. Στο στάδιο αυτό η επιθυμία για κερδοσκοπία εξαπλώνεται σαν επιδημία. Οι αναλυτές και οι δημοσιογράφοι ενθουσιασμένοι που επιτέλους κάποιος τους αναγνωρίζει αναθεωρούν συνεχώς προς τα πάνω τις αποτιμήσεις που θεωρούν δίκαιες.
Αν το επιτρέψουν οι διεθνείς αγορές λοιπόν στους επόμενους 12-24 μήνες το ελληνικό χρηματιστήριο θα απογειωθεί. Αυτό σημαίνει πως οι ενεργοί κωδικοί θα ξεπεράσουν τις 100.000 από 20-25.000 που είναι σήμερα.
Οι επενδυτές που είναι τώρα ενεργοί στο ΧΑ και αυτοί που θα ενεργοποιηθούν τους επόμενους μήνες θα πρέπει να γνωρίζουν πως από τους συγκυριακά ενασχολούμενους με τις αγορές μόνο ένα 10% αποχωρεί με κέρδη οι υπόλοιποι χάνουν.
Για να βρεθεί κάποιος στο 10% και όχι στο 90% θα πρέπει ακολουθεί μερικούς κανόνες αυστηρά.
Οι βασικότεροι από αυτούς είναι η στοχοθεσία και η πειθαρχία.
Κάποιος θα πρέπει αν θέσει κάποιους στόχους και να πειθαρχήσει σε αυτούς. Αν το χρηματιστήριο είναι ένα τραπέζι πάνω στο οποίο βρίσκονται χρήματα σε καθένα από τους συμμετέχοντες αναλογούν κάποια αυτά. Αν προσπαθήσει να πάρει παραπάνω το πιθανότερο είναι να καεί…
Αγορά: Θερμός Ιούλιος με τις τσέπες γεμάτες μερίσματα
Τα ρεκόρ, λένε, είναι για να καταρρίπτονται. Και το Χρηματιστήριο Αθηνών βαδίζει ολοταχώς για τον 8ο συνεχόμενο ανοδικό μήνα, κλείνοντας τον Ιούνιο με στιλ. Ο Ιούλιος, βάσει παράδοσης, είναι σύμμαχος: από το 1999 έως πέρυσι έχει προσφέρει μέση απόδοση 1,88%.
Μπροστά του όμως έχει έναν διεθνή σκόπελο: τις κρίσιμες διαπραγματεύσεις για τη νέα εμπορική συμφωνία ΗΠΑ–Ευρώπης, που λήγουν στις 9 Ιουλίου. Ενώ επίσημη πρόοδος δεν υπάρχει, την περασμένη Πέμπτη ο γενικός γραμματέας Εμπορίου των ΗΠΑ αποκάλυψε ότι βρίσκονται στο τελικό στάδιο συμφωνίες με την Κίνα και δέκα ακόμα χώρες.
Στο εσωτερικό, ο Ιούλιος φέρνει τα εξάμηνα αποτελέσματα και τη δημόσια πρόταση της Metlen. Με τους κωδικούς φορτωμένους από τις πρόσφατες διανομές μερισμάτων, η αγορά δείχνει εύφορη. Το ΧΑ καταγράφει απόδοση +28% από τις αρχές του έτους, πίσω μόνο από τη Βενεζουέλα (+211% αλλά με πληθωριστική στρέβλωση), την Πολωνία (+29,9%) και την Κορέα (+28,3%). Αν μάλιστα το χαρτοφυλάκιο είναι σε δολάρια, λόγω ανατίμησης του ευρώ, η απόδοση ανεβαίνει κατά +11,5%.
Το «χώνεμα» μερισμάτων από βαριά ονόματα (ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ, Metlen, Πειραιώς, ΟΠΑΠ) άνοιξε την όρεξη για τίτλους με νέες αποδόσεις. Τον Ιούλιο ξεχωρίζουν:
Τιτάν (30/6): €3,00
Helleniq Energy (2/7): €0,55
Interlife (2/7): €0,20
ΟΤΕ (3/7): €0,72
ΔΕΗ (21/7): €0,40
Η αξία των αποκοπών του μήνα ξεπερνά τα €715 εκατ., ανεβάζοντας τον συνολικό λογαριασμό διανομών για το 2025 στα €3,8 δισ.
Παρά το ότι η Ελλάδα δεν μπήκε (ακόμα) σε καθεστώς παρακολούθησης από τον MSCI για επανένταξη στις ανεπτυγμένες, τα καλά νέα για την ΕΧΑΕ συνεχίζονται. Πέρα από τις συγχωνεύσεις τραπεζών, έσοδα θα αποφέρει και η διπλή διαπραγμάτευση της Metlen σε Αθήνα και Λονδίνο – αντιμετωπίζεται ως νέα εισαγωγή και επιμερίζεται λογιστικά σε τρία έτη (ΔΛΠ 9), ξεκινώντας από +€5 εκατ. το 2026.
Η εικόνα του ταμπλό είναι εξίσου εντυπωσιακή:
Το α’ εξάμηνο έκλεισε με μέση ημερήσια αξία συναλλαγών €197,1 εκατ. – η καλύτερη επίδοση από το 2008.
Το β’ τρίμηνο φτάνει τα €206,5 εκατ., αυξημένα κατά 32,7% σε ετήσια βάση και +9% από το α’ τρίμηνο.
Σε επίπεδο μακροοικονομίας, τα γεωπολιτικά έχουν περάσει σε δεύτερο πλάνο και η προσοχή στρέφεται στον πληθωρισμό. Τα προκαταρκτικά στοιχεία του Ιουνίου (ανακοινώνονται Τρίτη) εκτιμούν αύξηση στο 2% (headline) και 2,4% (core). Η αγορά ήδη προεξοφλεί νέα μείωση 25 μ.β. από την ΕΚΤ τον Δεκέμβριο, οδηγώντας το επιτόκιο καταθέσεων στο 1,75%.
Ήδη, η πρώτη μείωση επιτοκίων κατά 25 μ.β. τον Ιούνιο μείωσε το βασικό επιτόκιο της ΕΚΤ στο 2%. Η καθοδήγηση παραμένει: εξάρτηση από τα δεδομένα και αποφάσεις ανά συνεδρίαση.
Συμπέρασμα; Η αισιοδοξία είναι διάχυτη, τα θεμελιώδη ευνοϊκά και οι τσέπες γεμάτες. Αρκεί να μην ξεχάσουμε πως στις αγορές οι καλύτερες αποδόσεις έρχονται συχνά λίγο πριν τις πρώτες… αναταράξεις.
Τράπεζες Χ.Α.: Από την εξυγίανση στην απόδοση με φόντο γενναία μερίσματα
Με άνοδο άνω του 50% από τις αρχές του έτους, ο τραπεζικός δείκτης του Χρηματιστηρίου Αθηνών δίνει το στίγμα της ανανεωμένης εμπιστοσύνης στον κλάδο. Σύμφωνα με την Axia, η ελληνική τραπεζική αγορά εισέρχεται σε φάση «απόδοσης», με κινητήριους μοχλούς την αύξηση των χορηγήσεων, τα διευρυμένα μερίσματα και την ενισχυμένη κεφαλαιακή επάρκεια.
Οι τράπεζες εμφανίζονται ελκυστικά αποτιμημένες σε σχέση με τον ευρωπαϊκό τραπεζικό δείκτη SX7P: ο δείκτης P/B διαμορφώνεται στο 0,95 έναντι 0,97 και ο P/E στο 7,41 έναντι 8,38, ενώ προσφέρουν υψηλότερη μερισματική απόδοση, 8% έναντι 6%.
Η Axia προβλέπει περαιτέρω αύξηση των διανομών, με τις συστημικές να κινούνται προς payout ratios 50%-60% και την Τράπεζα Κύπρου ακόμη και στο 70%. Η στρατηγική πλέον εστιάζει στην απόδοση κεφαλαίου, μέσω μερισμάτων, επαναγορών και επιλεκτικών εξαγορών – με χαρακτηριστικό παράδειγμα την Πειραιώς και την ενσωμάτωση της Εθνικής Ασφαλιστικής για ενίσχυση των μη επιτοκιακών εσόδων.
Η Axia εκτιμά πως η σταθεροποίηση των επιτοκίων της ΕΚΤ στο 1,75% μέχρι το 2027 θα προσφέρει ένα σταθερό περιβάλλον απόδοσης για τον κλάδο, σηματοδοτώντας τη μακροπρόθεσμη στρατηγική του re-rating.
ΟΤΕ: Μπορεί η μετοχή να έχει δεχτεί πίεση τους τελευταίους μήνες αλλά η εταιρεία συνεχίζει να έχει βάθος. Ο ΟΤΕ παραμένει ένας αξιόπιστος “γιγάντας” της αγοράς, προσφέροντας μείγμα εισοδήματος και ανάπτυξης. Η πορεία προς το FTTH και η συνεπής επιστροφή κεφαλαίου τον καθιστούν mid-core επιλογή, με κλειδιά την αποτελεσματική διαχείριση δανεισμού και την απόδοση στις θυγατρικές αγορές
ΣΠΙ 19,29%: Αφύπνιση ή πυροτέχνημα;
Μετά από πολύμηνη ταλαιπωρία, η μετοχή της γνωστής περιφερειακής εισηγμένης έδειξε σημάδια ζωής — τουλάχιστον σε τεχνικό επίπεδο. Την Παρασκευή, ο όγκος έφτασε τις 100 χιλ. τεμάχια, πενταπλάσιος του μέσου όρου. Στην πράξη όμως, αυτό μεταφράζεται σε μόλις 60 χιλ. ευρώ συναλλαγές, δηλαδή ένα τίποτα για σοβαρές κεφαλαιακές τοποθετήσεις.
Η εταιρεία στο εξάμηνο παρουσίασε θετικές μεταβολές στις ταμειακές ροές, στοιχείο που θα μπορούσε να θεωρηθεί ως ένδειξη σταθεροποίησης. Ωστόσο, δύσκολα μπορεί αυτό από μόνο του να αποτελέσει αφορμή για το ξαφνικό ξέσπασμα. Η κεφαλαιοποίηση βρίσκεται στα €5,5 εκατ., γεγονός που καθιστά αδύνατη οποιαδήποτε ασφαλή εκτίμηση για τις προθέσεις και τις διαθέσεις του ταμπλό.
Προς το παρόν, πρόκειται περισσότερο για ένα «σήμα ζωής» παρά για θεμελιώδη ανατροπή. Αν επαναληφθούν συναλλαγές τέτοιου τύπου σε διαδοχικές συνεδριάσεις, τότε ίσως αξίζει προσοχής. Μέχρι τότε, ισχύει το γνωστό: μικρά μεγέθη, μεγάλα ρίσκα – και λίγη υπομονή.
JP Morgan: Η παγίδα της αναβάθμισης…
Η Ελλάδα βρίσκεται ένα βήμα πριν από την αναβάθμισή της σε ανεπτυγμένη αγορά από τον δείκτη MSCI – εξέλιξη που, στο πρώτο επίπεδο, αποτελεί θετικό σήμα για την πορεία της οικονομίας και τη βελτίωση της επενδυτικής εμπιστοσύνης.
Ωστόσο, η JP Morgan προειδοποιεί ότι η μετάβαση αυτή ενδέχεται, μακροπρόθεσμα, να λειτουργήσει αρνητικά για το ελληνικό χρηματιστήριο. Παρά τη συμμόρφωση με τα ποιοτικά κριτήρια προσβασιμότητας, η ελληνική αγορά εξακολουθεί να υστερεί σε μέγεθος και βάθος ρευστότητας. Κρίσιμο εμπόδιο παραμένει ο «κανόνας επιμονής», που απαιτεί τουλάχιστον πέντε μετοχές να πληρούν σταθερά τα κριτήρια αναφοράς — αν και φημολογείται πιθανή παράκαμψή του, ώστε να επισπευστεί η ένταξη.
Η τράπεζα τοποθετεί χρονικά την πιθανή αναβάθμιση το 2027, με εφαρμογή το 2028, αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο επίσπευσης. Όμως, παρά την αναβάθμιση, το ελληνικό βάρος στον δείκτη θα υποχωρήσει δραματικά: από 4% στις αναδυόμενες σε μόλις 0,4% στις ανεπτυγμένες, με τις ελληνικές μετοχές να χάνουν επενδυτική ορατότητα.
Όπως συνέβη και το 2001, η καθαρή επίδραση μπορεί να είναι αρνητική: περιορισμένες εισροές, απουσία από τις κορυφαίες ευρωπαϊκές θέσεις του δείκτη και μειωμένο ενδιαφέρον από παθητικά κεφάλαια. Ένα βήμα προόδου που ενδέχεται να συνοδευτεί από επενδυτική... αφάνεια.
Χρέος: Ποιος θα πληρώσει το λογαριασμό;
Το ερώτημα δεν είναι αν θα έρθει η κρίση, αλλά ποια μορφή θα πάρει.
Το παγκόσμιο χρέος, δημόσιο και ιδιωτικό, ξεπέρασε επίσημα τα €255.96 τρισεκατομμύρια, αγγίζοντας ιστορικό υψηλό. Και το χειρότερο; Η ανοδική τάση όχι μόνο συνεχίζεται, αλλά επιταχύνεται.
Οι κεντρικές τράπεζες μπορεί να μείωσαν προσωρινά τα επιτόκια, αλλά ο ορίζοντας δεν καθαρίζει. Το χρέος πλέον αυξάνεται πιο γρήγορα από το παγκόσμιο ΑΕΠ. Η εξίσωση αρχίζει να γίνεται επικίνδυνη:
Δημόσιοι προϋπολογισμοί ασφυκτιούν
Εταιρικά δάνεια ανακυκλώνονται με αυξανόμενο κόστος
Καταναλωτική πίστη πιέζει τα νοικοκυριά
Όταν οι αριθμοί δεν βγαίνουν, η ιστορία δείχνει ότι το «ξεφόρτωμα» γίνεται με τρεις τρόπους: πληθωρισμό, φορολογία ή αναδιάρθρωση/χρεοκοπία.
Το ερώτημα πλέον δεν είναι αν θα δούμε σύγκρουση με το χρέος. Είναι πώς και πότε. Και ποιος θα πληρώσει τον λογαριασμό.
Citi: Πού βλέπει το Brent στο β' εξάμηνο
Η τιμή του Brent «πήγε να γίνει γεωπολιτικός δείκτης» φτάνοντας τα 80 δολάρια/βαρέλι, αμέσως μετά την αμερικανική επίθεση σε ιρανικές πυρηνικές εγκαταστάσεις. Όμως, το ράλι αποδείχθηκε πρόσκαιρο. Η αποκλιμάκωση της έντασης, η προσωρινή κατάπαυση πυρός και η επιστροφή της Κίνας στις αγορές έφεραν το Brent πίσω στα 67 δολάρια.
Η Citi διαβάζει πίσω από τις κινήσεις αυτές μια αγορά που τιμολογεί χαμηλότερους γεωπολιτικούς κινδύνους, παρά το συνεχές νευρικό υπόβαθρο. Το επίκεντρο πλέον μετατοπίζεται στα θεμελιώδη: προσφορά, ζήτηση και στρατηγικές αποθεμάτων.
Η τράπεζα βλέπει καθοδική τροχιά τιμών το β' εξάμηνο, με εκτιμήσεις για 66 δολάρια/βαρέλι το Q3 και 63 δολάρια στο Q4. Κρίσιμος σταθμός η συνεδρίαση του ΟΠΕΚ+ τον Ιούλιο, καθώς θα καθορίσει τις ποσοστώσεις παραγωγής για τον Αύγουστο. Απόφαση που –αν κινηθεί προς χαλάρωση– ενδέχεται να επιταχύνει την πτώση.
Φωτοβολταϊκά: Ο κλάδος «καίγεται» και ζητά λύσεις
Σε οριακό σημείο βρίσκεται η αγορά των φωτοβολταϊκών, με τους φορείς του κλάδου να κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου. Η υπερπαραγωγή ενέργειας από ΑΠΕ σε ώρες χαμηλής ζήτησης οδηγεί σε περικοπές «πράσινης» παραγωγής και κατάρρευση των τιμών, απειλώντας τη βιωσιμότητα πολλών επενδύσεων.
Το βασικό αίτημα που διατυπώθηκε στη συνάντηση με την ηγεσία του ΥΠΕΝ ήταν η επιτάχυνση της αποθήκευσης ενέργειας – κυρίως με μπαταρίες – ώστε να απορροφάται η πλεονάζουσα παραγωγή και να σταθεροποιηθεί το σύστημα.
Παράλληλα, προτάθηκε η ενίσχυση της ζήτησης μέσω εξηλεκτρισμού, ηλεκτροκίνησης και προσέλκυσης ενεργοβόρων υποδομών όπως data centers. Διχογνωμία καταγράφηκε για το μέλλον των νέων έργων: άλλοι ζητούν προσωρινή αναστολή, άλλοι επιλεκτική συνέχιση και άλλοι πλήρη απελευθέρωση της ανάπτυξης.
Στο τραπέζι τέθηκε και η πρόταση εξαίρεσης μικρών παραγωγών από τις επιπτώσεις των χαμηλών τιμών, αν και κάτι τέτοιο θεωρείται δύσκολα εφαρμόσιμο υπό το ευρωπαϊκό κανονιστικό πλαίσιο.
Το ΥΠΕΝ αποφεύγει προς το παρόν να δεσμευτεί και κάλεσε τους φορείς να υποβάλουν συγκεκριμένες, τεκμηριωμένες προτάσεις, προκειμένου να διαμορφωθεί το νέο πλαίσιο πολιτικής.
Ασήμι: Στα πρόθυρα ανοδικής κίνησης
Wall Street: Οι ταύροι αψηφούν τους δείκτες
Οι Αμερικανοί καταναλωτές έχουν βαρύ στομάχι. Ο δείκτης καταναλωτικής εμπιστοσύνης του Πανεπιστημίου του Michigan σημείωσε πτώση 29% στο α’ τετράμηνο του 2025 – τη χειρότερη διμηνιαία επίδοση των τελευταίων 79 ετών. Σε τέτοια ιστορικά δεδομένα, τέτοια βουτιά σημαίνει ένα πράγμα: ύφεση στον ορίζοντα.
Παρόλα αυτά, στη Wall Street παίζουν... άρνηση. Οι ταύροι έχουν το πάνω χέρι, ελπίζοντας πως η Fed θα ξεκινήσει μειώσεις επιτοκίων και θα αναθερμάνει την οικονομία – έστω τεχνητά. Ο S&P 500 δοκίμασε και ξεπέρασε προσωρινά το ιστορικό υψηλό των 6.144 μονάδων της 19ης Φεβρουαρίου, κλείνοντας οριακά χαμηλότερα στις 6.141. Ο VIX, το «βαρόμετρο φόβου» της αγοράς, μετά το άλμα πάνω από τις 50 μονάδες στο selloff του Απριλίου, έχει προσγειωθεί ξανά στις 16,59.
Το μεγάλο ρήγμα εντοπίζεται στις προβλέψεις για τα επιτόκια: Η Fed βλέπει το τέλος του 2026 με επιτόκιο στο 3,1%, η αγορά τιμολογεί κάτω από 2%. Η διαφορά δεν είναι απλώς τεχνική — έχει πολιτικό υπόβαθρο. Ο Jerome Powell αποχωρεί τον Μάιο του 2026 και ο Ντόναλντ Τραμπ έχει ήδη υποσχεθεί να τον αντικαταστήσει με «περιστερά» πιο φιλική προς τη ρευστότητα.
Η αγορά ποντάρει στο pivot πριν ακόμα έρθει η νέα Fed. Το ερώτημα είναι αν θα αντέξει η πραγματική οικονομία μέχρι τότε…
*Αποποίηση Ευθύνης: Το υλικό αυτό παρέχεται για πληροφοριακούς και μόνο σκοπούς. Σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να εκληφθεί ως προσφορά, συμβουλή ή προτροπή για την αγορά ή πώληση των αναφερόμενων προϊόντων. Παρόλο που οι πληροφορίες που περιέχονται βασίζονται σε πηγές που θεωρούνται αξιόπιστες, ουδεμία διασφάλιση δίνεται ότι είναι πλήρεις ή ακριβείς και δε θα πρέπει να εκλαμβάνονται ως τέτοιες.
