Το στοίχημα του Τατοΐου

Το Τατόι, όπως και το Μον Ρεπό και το Πολυδένδρι (στη Λάρισα) κλπ περιήλθαν στο Ελληνικό Δημόσιο με το ν. 2215/1994 «Ρύθμιση θεμάτων της απαλλοτριωμένης περιουσίας της έκπτωτης βασιλικής οικογένειας της Ελλάδος». Και μόνο ο τίτλος τα λέει όλα.

Το δε Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου είχε δεχτεί ότι η Ελληνική Δημοκρατία είχε την ευχέρεια να απαλλοτριώσει τη λεγόμενη βασιλική περιουσία λόγω της αλλαγής της μορφής του πολιτεύματος με την καταβολή συμβολικής αποζημίωσης.

Αυτά, τα γνωστά, σε όλους, γεγονότα τα θυμίζουμε για να τελειώνουμε με το γραφικό πανηγυράκι που έστησαν, πάλι, κύκλοι του ΣΥΡΙΖΑ, με αφορμή τη συνάντηση του πρωθυπουργού με τον βασιλιά Κάρολο.

Όταν η συζήτηση φτάνει στο Τατόι, αν υπάρξει κάποιο πρόβλημα, είναι αυτό που είχαμε επισημάνει σε άρθρο μας, τον Ιούλιο του 2021:

«Ανά τακτά χρονικά διαστήματα, παρουσιάζονται στην κοινή γνώμη με τρόπο διθυραμβικό κάποια «ευρήματα»: οι βασιλικές άμαξες, για παράδειγμα και πριν από λίγες ημέρες κάποιες φιάλες κρασιού από την κάβα.
Τι είναι αυτά τα αντικείμενα; Πώς τοποθετούμαστε απέναντί τους; Είναι αρχαιολογικά ευρήματα; Είναι εθνικά κειμήλια; Κι αν ναι, τι ακριβώς τεκμαίρουν; Μια συλλογική μνήμη που μας ενώνει ή μια διχαστική περίοδο της ιστορίας μας, όπως ο Εμφύλιος;
Το Τατόι δεν μπορεί να γίνει η ευκαιρία για τον εξωραϊσμό της Βασιλείας, μιας μαύρης σελίδας της ιστορίας μας».

Όμως, έκτοτε δεν έχουμε ξαναδεί κάτι ανάλογο και δεν έχουμε διαπιστώσει κάποιο ένα τέτοιο κίνδυνο. Είναι βέβαιο πως όταν το κτήμα αποδοθεί στους πολίτες, θα κατακλυστεί από κόσμο που θα τον οικειοποιηθεί με όρους γνήσια λαϊκούς και η ιστορία των Ελλήνων με το συγκεκριμένο χώρο θα ξαναγραφτεί σε περιβάλλον δημοκρατίας πλέον.

Θεωρούμε σημαντική την είδηση ότι το Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων ενέκρινε τη μελέτη για τις έξι επιμέρους υποδομές του κτήματος - ύδρευσης, πυρόσβεσης, άρδευσης, αποχέτευσης και επεξεργασίας λυμάτων, ηλεκτρικής ισχύος και τηλεπικοινωνιών. Το ΚΣΝΜ γνωμοδότησε θετικά και για τις μελέτες αποκατάστασης του διατηρητέου κτιριακού αποθέματος. Η λεγόμενη Οικία Δασοφύλακα έχει ήδη αποκατασταθεί για να φιλοξενήσει το κέντρο ενημέρωσης των επισκεπτών για την ιστορία του κτήματος.

Δεν έχουμε καμία ανησυχία για την αποκατάσταση του δάσους Τατοΐου. Υπάρχει όμως ένα στοίχημα που πρέπει να κερδηθεί κι αυτό είναι οι  χρήσεις των κτιρίων. Ελπίζουμε το ΥΠΠΟ να επιδείξει τόλμη και να μην περιοριστεί στις ανάγκες για αναψυχή αλλά να δούμε μέσα στο δάσος εκπαιδευτικές δραστηριότητες και εργαστήρια που θα προάγουν τη χειροτεχνία και το μοντέλο της κοινωνικής επιχειρηματικότητας.

Η σύγχρονη προστασία του περιβάλλοντος υπερβαίνει την ελεύθερη πρόσβαση σε αυτό για λόγους αναψυχής. Με άξονες την Παιδεία και την Κοινωνική Επιχειρηματικότητα, δηλαδή τη συμπερίληψη στην επιχειρηματική δραστηριότητα, η Δημοκρατία γίνεται πραγματικό, καθημερινό βίωμα.

Περιμένουμε με μεγάλη ανυπομονησία την απόδοση του Τατοΐου στους πολίτες.