Θεσμικός κυνισμός και υποκρισία

Τελικά, δεν υπάρχει πιο «άχρηστη» δουλειά από αυτή που έχουν επιδοθεί, με μεγάλη σοβαρότητα, αρκετοί κοινωνικοί επιστήμονες ανά τον κόσμο, πολλοί από αυτούς και στην Ελλάδα. Γιατί ασχολούνται τα τελευταία χρόνια με την ανάλυση φαινομένων όπως ο ευρωσκεπτικισμός, ο εθνολαϊκισμός και ο αντισυστημισμός όταν όλα όσα πρέπει να ξέρουμε για τις αιτίες που προκαλούν τα φαινόμενα αυτά τα διαβάζουμε στις ειδήσεις;

Αναφερόμαστε βέβαια στην εξοργιστική απόφαση της Κομισιόν να ξεμπλοκάρει το μερίδιο της Πολωνίας στα κονδύλια του Ταμείου Ανάκαμψης της ΕΕ για την πανδημία. Κονδύλια που είχαν μπλοκαριστεί γιατί η Πολωνία παραβίαζε κατάφωρα τους κανόνες του Κράτους Δικαίου με τις παρεμβάσεις της στη Δικαιοσύνη και την περιστολή ατομικών ελευθεριών όπως αυτή της άμβλωσης. 

Μόλις 100 ημέρες χρειάστηκε η Πολωνία να παραστήσει το καλό παιδί οργανώνοντας την υποδοχή των προσφύγων από την Ουκρανία για να αλλάξει η ανεκδιήγητη πρόεδρος της Κομισιόν της στάση της, συνεπικουρούμενη, βέβαια, κι απο τη Γαλλία που θέλει η Πολωνία να άρει το βέτο που έχει βάλει για την επιβολή κατώτατης φορολογίας για τις επιχειρήσεις. 

Μέσα σε 100 μόλις ημέρες οι μεγαλοστομίες για την προσήλωση της Ένωσης στους κανόνες του Κράτους Δικαίου πήγαν περίπατο. «Η δουλειά να γίνεται» ώστε να διευκολύνεται μια παντελώς ανίκανη ηγεσία, μηδενικής νομιμοποίησης.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση ιδρύθηκε ώστε η Ευρώπη να αποτινάξει από πάνω της τις στάχτες του Ολοκαυτώματος. Η ιδέα της Ευρώπης όπως διατυπώθηκε από τη Συνθήκη της Ρώμης ακόμα, υπερέβαινε κατά πολύ την ωφελιμιστική τακτική της σφυρηλάτησης κοινών οικονομικών συμφερόντων ώστε να αποφεύγονται οι συγκρούσεις. Οι Ευρωπαίοι δεν ενώσαμε, απλώς, τα πορτοφόλια μας. Παραδεχτήκαμε από κοινού κάποιες αρχές Δικαίου ως την ικανή και αναγκαία συνθήκη ευημερίας και ως εκ τούτου τις αναγνωρίζουμε ως απαράβατες.

Η ίδια η ΕΕ λανσάρει τον εαυτό της ως μια πολιτική οντότητα που λειτουργεί ως φορέας αξιών.

Δεν είναι λοιπόν δυνατόν κάθε λίγο και λιγάκι να κάνει τα στραβά μάτια στις παραβιάσεις των αρχών αυτών από κράτη-μέλη τη μία επειδή η Γερμανία και η Γαλλία έχουν εκλογές την άλλη επειδή η κυρία φον ντερ Λάινεν αδυνατεί να ανταποκριθεί στα καθήκοντα που της ανέθεσε η Καγκελάριος Μέρκελ αγνοώντας επιδεικτικά την ψήφο των Ευρωπαίων στις Ευρωεκλογές του 2019.

Δε χρειαζόμαστε, λοιπόν, ειδικούς για να κατανοήσουμε γιατί ο ευρωσκεπτικισμός και ο εθνολαϊκισμός επελαύνουν στην Ευρώπη, όταν η υποκρισία και ο κυνισμός έχουν αποκτήσει θεσμικό χαρακτήρα.

Δε γίνεται αυτό τον καιρό κι ενώ τρέχει η συζήτηση για το μέλλον της Ευρώπης, οι Βρυξέλλες να επιδεικνύουν εμπράκτως την περιφρόνησή τους στις αρχές του Κράτους Δικαίου. Το ουκρανικό είναι μια γελοία πρόφαση δεδομένου ότι πλέον η υφήλιος θα πρέπει να αντιμετωπίζει αλλεπάλληλες κρίσεις. Σήμερα έχουμε την πανδημία και το ουκρανικό, αύριο θα έχουμε κάτι άλλο, αυτό είναι το μόνο βέβαιο.

Εάν η Κομισιόν ενδιαφέρεται στα αλήθεια για τις ιδρυτικές αρχές της Ένωσης, ας κάνει σε εμάς τους Ευρωπαίους μια χάρη: ας σταματήσει αμέσως να τις επικαλείται. Είναι ο μόνος τρόπος να τις περιφρουρήσει. Γιατί το μόνο που κάνει σήμερα και μάλιστα συστημικά είναι να απαξιώνει τις αρχές του Κράτους Δικαίου.