Ο ΣΥΡΙΖΑ και η καθήλωση στην παιδική και βρεφική ηλικία

Αναμφισβήτητα, η χώρα μας είναι ένας από τους νικητές των διαπραγματεύσεων και των συμβιβαστικών αποφάσεων που ελήφθησαν προ ημερών σε Ευρωπαϊκό επίπεδο. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, αποδέχεται πλέον τα ελληνικά ομόλογα στα προγράμματα επαναγοράς, παρακάμπτοντας τους τυπικούς κανόνες αξιολόγησης. Το γεγονός ότι η ΕΚΤ κινήθηκε με πραγματικούς όρους αγοράς, είναι ιδιαίτερα σημαντικό.

Όπως ανέφερε και ο Ferdinando Giugliano αναλυτής στο Βloomberg, “Greece is now back on an equal footing, and has a much stronger safety net”. Δηλαδή, η Ελλάδα επιστρέφει με ισότιμους όρους και έχοντας στην διάθεση της, ένα δυνατότερο δίχτυ ασφαλείας.

Και μέσα σε αυτό το αρχικό πλαίσιο της αποτύπωσης και της αποκωδικοποίησης των Ευρωπαϊκών αποφάσεων και της ρεαλιστικής αντιμετώπισης των άμεσων προβλημάτων από την υγειονομική κρίση του covid-19, εμφανίστηκε και πάλι ο Σύριζα με μια σειρά δηλώσεων για να αποδείξει ότι παραμένει καθηλωμένος κάπου ανάμεσα στην βρεφική και στην παιδική ηλικία.

Η καθήλωση στην βρεφική ηλικία, χαρακτηρίζεται από την απόλυτη εξάρτηση του βρέφους από την φροντίδα του ενήλικα και από το αίσθημα αδυναμίας και ανικανότητας να σταθεί κάποιος στα πόδια του. Την καθήλωση στην παιδική ηλικία μπορούμε να την παρατηρήσουμε σε κάποιον που αισθάνεται ότι δεν ορίζει καθόλου τη ζωή του, αποδίδοντας τα πάντα στις εξωτερικές συνθήκες ή σε άλλα κοντινά πρόσωπα. Στην συμπεριφορά του δε, παρατηρείται η συμμόρφωση και η εκδήλωση του ρόλου του “καλού παιδιού”.

Ναι, όλα αυτά τα χαρακτηριστικά τα βιώσαμε κατά την διάρκεια της διακυβέρνησης της χώρας από την ομάδα Τσίπρα- Καμένου. Χρονιές γεμάτες με φοβίες και γεμάτες με  σαφέστατες εκδηλώσεις ανικανότητας, δίχως πρωτοβουλίες και στόχους. Χρονιές πλήρους εξάρτησης από το εξωτερικό και συνειδητής επιλογής του ρόλου του “καλού παιδιού”.

Και ενώ οι περισσότεροι θα εκτιμούσαν ότι ο Σύριζα ίσως και να κατάφερνε μέσα σε αυτήν την πενταετία να ωριμάσει, έρχεται η στιγμή να διαψευσθούν. Καθηλωμένος κάπου εκεί ανάμεσα στη βρεφική και στην παιδική ηλικία και παράλληλα εγκλωβισμένος στις ιδεοληπτικές του εμμονές παρεμβαίνει μολύνοντας τον δημόσιο λόγο.

Δεν αξίζει να σταθούμε στις προτάσεις που έκανε προ ημερών η αξιωματική αντιπολίτευση, που είχε ως σκοπό να προπαγανδίσει για το περίφημο μαξιλάρι και για τις πολιτικές των υπερπλεονασμάτων που ήταν προϊόντα μιας άγριας και αχρείαστης φοροεπιδρομής. Δεν αξίζει να σταθούμε ούτε στο γεγονός, της παράληψης της κοστολόγησης των 12 δισ. ευρώ από την απώλεια των φορολογικών εσόδων, που αποδεικνύει ότι οι προτάσεις του Σύριζα γράφτηκαν στο πόδι.

Άλλωστε ο ίδιος ο Σύριζα καταψήφισε επί της αρχής και επί του συνόλου, ολόκληρο το  νομοσχέδιο που κάλυπτε τα «κατεπείγοντα μέτρα για την αντιμετώπιση των συνεπειών του κινδύνου διασποράς του κορονοϊού covid 19, την στήριξη της κοινωνίας και της επιχειρηματικότητας και την διασφάλιση της ομαλής λειτουργίας της αγοράς και της δημόσιας διοίκησης», δηλαδή την Πράξη  Νομοθετικού Περιεχομένου της 20ης Μαρτίου. Τι καταψήφισε δηλαδή ο Σύριζα; Καταψήφισε όλες τις πολιτικές στήριξης της Ελληνικής κοινωνίας, στα πλαίσια της αντιμετώπισης του covid-19. Και γιατί τα καταψήφισε αυτά τα μέτρα; Διότι, αυτό γνωρίζει μόνο, να πράττει και να εφαρμόζει. Το “όχι” και το “αντί”.

Έτσι οι δηλώσεις των αξιωματούχων του Σύριζα, την επόμενη των αποφάσεων του Eurogroup και η κριτική που άσκησαν στη κυβέρνηση, κατέδειξαν ότι τα στελέχη της προηγούμενης κυβέρνησης Τσίπρα – Καμμένου, δεν έχουν διδαχθεί το παραμικρό όλα αυτά τα χρόνια. Οι πολιτικοί που έχουν μείνει στην ιστορία των Eurogroups, για τα λαχούρια τους, τις ανύπαρκτες προτάσεις τους, τις χαμένες σημειώσεις τους και τις μαθητικές τσαντούλες με τα αρκουδάκια, έρχονται να ασκήσουν κριτική. Στην κυβέρνηση, στον πρωθυπουργό, στους διαπραγματευτές, στους εταίρους μας, στον ESM, στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, με το γνωστό ύφος του ανασφαλούς παιδιού που καυτηριάζει τους πάντες και τα πάντα, παρ’ όλο που εξαρτάται πλήρως από αυτούς. Χωρίς ταυτόχρονα να μπορεί να αρθρώσει, ούτε μια συντεταγμένη εναλλακτική πρόταση εξεύρεσης λύσης.

Αδυνατεί να αντιληφθεί ο Σύριζα ότι η πρώτη δέσμη μέτρων που υιοθετήθηκε από το Eurogroup και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, αφορούν στην αντιμετώπιση των προβλημάτων, μέχρι την επαναφορά της οικονομικής και επιχειρηματικής δραστηριότητας, σε ένα περιβάλλον οριακής ισορροπίας και καθημερινότητας. Είναι η δέσμη μέτρων για την στήριξη της υγειονομικής και κοινωνικής πολιτικής από την μια, και την στήριξη του επιχειρηματικού και οικονομικού ιστού, για όσο καιρό αυτός πλήττεται από το lockdown, από την άλλη.

O Σύριζα κατηγορεί την κυβέρνηση ότι δεν διαδραμάτισε ενεργό και πρωταγωνιστικό ρόλο και ότι δεν στήριξε τις προτάσεις της Ιταλίας. Και όμως όλοι στο εξωτερικό παραδέχονται ότι η Ελλάδα επανήλθε δυναμικά στα Ευρωπαϊκά δρώμενα, τονίζοντας ότι κέρδισε πολλά. Όσον αφορά στο θέμα της Ιταλίας, καλό θα είναι κάποιος να πει στον Σύριζα, ότι η γείτονες μας είναι ικανοποιημένοι σε πολιτικό επίπεδο, από την έκβαση των διαπραγματεύσεων. Εκτός και αν στην ηγετική ομάδα του Σύριζα, είναι πιο Ιταλοί και από τους Ιταλούς.

Και η κριτική συνεχίστηκε με τις κατηγορίες για «νεοφιλελεύθερες πολιτικές και διαρκή λιτότητα» και τις αερολογίες περί «νέας κρίσης χρέους».

Είναι άραγε νεοφιλελεύθερη πολιτική ή πολιτική λιτότητας, αυτή η πρωτοφανής παροχή ρευστότητας στο σύστημα; Φυσικά και όχι.

Αποτελεί άραγε κρίση χρέους, η διοχέτευση χρημάτων μέσω του τραπεζικού συστήματος και δη μέσω εγγυήσεων; Φυσικά και όχι.

Θα οδηγήσει άραγε σε κρίση χρέους, ένας έντοκος δανεισμός από τον ESM για ένα ποσό της τάξης του 2% του ΑΕΠ; Φυσικά και όχι.

Σήμερα στην μεγαλύτερη οικονομία του πλανήτη, ο covid-19 οδήγησε στην ανεργία πάνω από 16 εκατ. Αμερικανούς πολίτες. Σήμερα η ανθρωπότητα αντιμετωπίζει έναν πρωτοφανή υγειονομικό κίνδυνο. Σήμερα,  δοκιμάζεται η παγκοσμιοποιημένη παραγωγική και εφοδιαστική αλυσίδα. Και σήμερα, η ηγετική ομάδα του Σύριζα ζώντας το δικό της δράμα της βρεφικής ή παιδικής καθήλωσης, αδυνατεί να κατανοήσει τα γεγονότα και την πραγματικότητα. Κατηγορεί και αφορίζει τους πάντες και τα πάντα. Διαστρέφοντας και παρερμηνεύοντας κάθε πτυχή του προβλήματος και κάθε βήμα της επίλυσης του.

* Ο αρθρογράφος είναι οικονομικός αναλυτής, με ειδίκευση στο σχεδιασμό σύνθετων επενδυτικών στρατηγικών

** Αποποίηση Ευθύνης : Το περιεχόμενο της στήλης, είναι καθαρά ενημερωτικό και πληροφοριακό και δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση επενδυτική συμβουλή, ούτε υποκίνηση για συμμετοχή σε οποιαδήποτε συναλλαγή. Ο αρθρογράφος δεν ευθύνεται για τυχόν επενδυτικές και λοιπές αποφάσεις που θα ληφθούν με βάση τις πληροφορίες αυτές.