Ο επιθανάτιος ρόγχος της θεσμικής εκτροπής

Ο επιθανάτιος ρόγχος της θεσμικής εκτροπής

Του Ανδρέα Λοβέρδου

Χθες έπεσε η αυλαία της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας της χειρότερης διακυβέρνησης της χώρας των τελευταίων δεκαετιών. Μιας διακυβέρνησης που ξεκίνησε σαν ιδεολογικό πολιτικό μόρφωμα και εξελίχθηκε σε συνονθύλευμα αποστατών και καιροσκόπων. Μιας διακυβέρνησης που έσπασε τα κοντέρ του λαϊκισμού, της ανικανότητας, της ιδεοληψίας, της αλαζονείας, του κυνισμού και του καιροσκοπισμού.

Και στα τελευταία της, την περίοδο του επιθανάτιου ρόγχου της, εκδηλώθηκε με τη μορφή της φαυλότητας. Με όσα έκαναν και τις τελευταίες ημέρες, το όργιο ρουσφετιών και τις τακτοποιήσεις ημετέρων, στα οποία έχουν επιδοθεί, κερδίσαν επαξίως τον χαρακτηρισμό ως φαυλεπίφαυλοι.

Συνοψίζοντας κάποιος τα έργα και τις ημέρες αυτής της κυβέρνησης μέσα στην αίθουσα της Ολομέλειας θα βρει μπροστά του επανειλημμένες απόπειρες θεσμικής εκτροπής, ένα ατέλειωτο κρεσέντο αντικοινοβουλευτισμού και σε τελευταία ανάλυση βαθύτατα αντιδημοκρατικής νοοτροπίας.

Είναι αδύνατο να καταγραφούν σε ένα άρθρο όλες οι αντιθεσμικές στιγμές του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι επίσης αδύνατο να αποτυπωθούν με λέξεις το θράσος, η αμάθεια και όχι ημιμάθεια, η προκλητικότητα με την οποία υπουργοί και βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ προσέρχονταν τεσσεράμισι χρόνια τώρα στο ελληνικό κοινοβούλιο.

Ως κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της παράταξης μας υπήρξα παρών σε όλες σχεδόν ανεξαιρέτως τις συνεδριάσεις, υπερασπίστηκα με μαχητικότητα, συνέπεια, δικαιοσύνη και υπευθυνότητα τις θέσεις, τις αρχές και τις αξίες μας. Και γράφοντας σήμερα αυτές τις γραμμές μέσα όχι μόνο από τη λογική  αλλά και την καρδιά μου δηλώνω απερίφραστα ότι αισθάνομαι βαθιά ανακουφισμένος που επιτέλους για το καλό της πατρίδας μας εκείνοι που επιχείρησαν να αλώσουν κάθε έννοια δημοκρατίας, δικαιοσύνης και αξιοκρατίας, βρίσκονται όχι απλώς στην αποδρομή τους, αλλά στην  κατάρρευσή τους.

Ευτυχώς από χθες το φάσμα του λαϊκισμού και της έλλειψης σεβασμού στον κοινοβουλευτισμό παύει να πλανάται στην πολιτική ζωή της χώρας.

Βεβαίως κανείς δεν δικαιούται να προεξοφλεί την πολιτική ετυμηγορία του ελληνικού λαού, ο οποίος, όμως, είναι βέβαιο ότι θα αποδώσει στον καθένα από μας ότι του ταιριάζει και του αξίζει.