Για να είμαι ειλικρινής, εγώ αυτή την υστερία με το δημογραφικό δεν την καταλαβαίνω. Ειδικά όταν χώνουμε μέσα στην ανάλυση μας και την Τουρκία. Το 2050, λέει, εμείς θα είμαστε οκτώ εκατομμύρια και οι Τούρκοι εκατό. Ε και; Δηλαδή αν σήμερα γεννούσαμε και το 2050 φθάναμε τα δεκαπέντε εκατομμύρια, δεν θα μπορούσαν πάλι να μας καταπιούν τα εκατό;
Και τέλος πάντων, το δημογραφικό ζήτημα δεν μπορεί να συζητιέται με φοβικούς όρους για το ποιος θα καταπιεί ποιόν. Διότι και η Τουρκία με τους εκπληκτικούς δείκτες γονιμότητας της, μια κουκίδα είναι μπροστά στα εκατοντάδες εκατομμύρια των Αράβων που την περικυκλώνουν. Αν οι Τούρκοι καταπιούν εμάς λόγω της υπογεννητικότητας μας, τότε και οι υπόλοιποι Άραβες θα καταπιούν τους Τούρκους και οι (ακόμα περισσότεροι) Ινδοί θα καταπιούν τους Άραβες. Έτσι θα το πάμε;
Αμ το ολιγάνθρωπο και περικυκλωμένο από εχθρούς Ισραήλ, τι πρέπει δηλαδή να κάνει; Να βάλει από τώρα ένα πιστόλι στον κρόταφο του και ν' αυτοκτονήσει; Και η Ευρωπαϊκή Ένωση τι πρέπει να κάνει με την Αφρική που έχε ι στον νότο της; Μόνο μια αφρικανική χώρα, η Νιγηρία, κοντεύει το μισό ολόκληρου του ευρωπαϊκού πληθυσμού (200 εκατομμύρια, έναντι 510), με το ένα τρίτο των νιγηριανών να είναι κάτω των 20 χρονών και να θέλει να μεταναστεύσει.
Τα γράφω αυτά, διότι το όντως σοβαρό ζήτημα του δημογραφικού μας δεν μπορεί να στηρίζεται ούτε σε θεωρίες συνωμοσίας, ούτε σε φοβικές ενατενίσεις του μακρινού μέλλοντος. Είναι λάθος η βάση της συζήτησης. Γεννάμε λιγότερο μετά το 1970, διότι γίναμε πλουσιότεροι. Ως γνωστόν, η φτωχολογιά είναι που γεννοβολά, οι κοινωνίες της ευμάρειας και της κατανάλωσης εγκαταλείπουν το σπορ.
Θεωρεί κανείς ότι η σωστή εθνική δημογραφική πολιτική θα ήταν να ξαναγίνουμε μια κοινωνία φτωχών, ώστε να το ρίξουμε στις γεννήσεις; Μάλλον όχι. Ε τότε, οι από του βήματος της Βουλής παραινέσεις προς τους νεοέλληνες να αυξήσουν τα παιδιά που κάνουν για λόγους πατριωτισμού, είναι κατανάλωση σάλιου και τίποτα άλλο. Αφήστε που κανένας απ' αυτούς που βγάζουν πύρινους λόγους υπέρ της τεκνοποιίας δεν είναι τρίτεκνος ή πολύτεκνος. Ένα, άντε δυο παιδιά έχουν, κι αυτά με το ζόρι.
Ο πληθυσμός της Ελλάδας θα γίνεται γηραιότερος και λιγότερος, αυτή είναι η ιστορική νομοτέλεια. Το ίδιο θα συμβαίνει και σε ολόκληρη την Ευρώπη, όσες συζητήσεις κι αν γίνουν στα κοινοβούλια της. Δεν λέω να μην κάνουμε τίποτα ως έθνος και ως κράτος, κάθε μέτρο που μπορεί να μειώσει αυτή την τάση είναι καλοδεχούμενο. Αλλά υπό τις παρούσες κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες του δυτικού κόσμου, πλήρης εξάλειψη αυτής της τάσης δεν πρόκειται να υπάρξει.
Δεν αποκλείεται σε έναν ή δύο αιώνες, τέσσερις ή οκτώ γενιές αργότερα δηλαδή, η αρχιτεκτονική του κόσμου μας να είναι τέτοια που η σημερινή πολυάνθρωπη περιφέρεια ν' αρχίσει να φρενάρει την αύξηση του πληθυσμού της και οι σημερινές γερασμένες κοινωνίες να ξαναζήσουν ένα ρεύμα πληθυσμιακής τους αναγέννησης. Προς το παρόν όμως, μόνο να απελπιζόμαστε μπορούμε και να εφευρίσκουμε επιδόματα μπας και φιλοτιμηθεί κανένα νεαρό ζευγάρι (που λέει ο λόγος, διότι στα 35 τους παντρεύονται) να κάνει και δεύτερο παιδί.
