Και μετά την αξιολόγηση, τι;

Και μετά την αξιολόγηση, τι;

Του Κωνσταντίνου Χαροκόπου

Η Ελλάδα πλέον αλλάζει σελίδα και κατευθύνεται προς μια νέα εποχή, σύμφωνα με τα ευρωπαϊκά ΜΜΕ. Το καλό κλίμα που δημιουργεί η ολοκλήρωση της τεχνικής συμφωνίας, μαζί με το επιτυχές swap των ΟΕΔ, και η αναμενόμενη ολοκλήρωση της αξιολόγησης τον Ιανουάριο, που θα συμπέσει με τη νέα έξοδο της Ελλάδας στις αγορές, αποπνέουν μια θετική αύρα στους πολιτικούς κύκλους της Ε.Ε. Όμως ποιοι είναι οι επόμενοι στόχοι που τίθενται από την ελληνική κυβέρνηση, την Ε.Ε. και το ΔΝΤ;

Η ελληνική κυβέρνηση αναζητεί τον πιο πρόσφορο χρόνο διεξαγωγής των επόμενων εκλογών και μόνο. Είναι σίγουρο ότι δεν δύναται και δεν επιθυμεί να εφαρμόσει όλα τα προαπαιτούμενα της αξιολόγησης και γι' αυτό επιλέγει τη χρονική μετάθεση των δυσκολότερων για το τέλος του 2018. Ιδανικό σενάριο για τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς θα ήταν η επόμενη ημέρα, μετά τον Αύγουστο του '18, να μην περιλαμβάνει μια νέα αυστηρή συμφωνία με σκληρή εποπτεία, συγκεκριμένα χρονοδιαγράμματα και στόχους έναντι δόσεων, αλλά μια ευχή και υπόσχεση για την υλοποίηση αναγκαίων μεταρρυθμίσεων, με αντάλλαγμα κάποιες επιπλέον τεχνικές διευκολύνσεις στην αποπληρωμή του χρέους.

Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο από την πλευρά του κινείται εδώ και καιρό σε δύο άξονες. Ο πρώτος είναι, σύμφωνα με το καταστατικό του, η είσπραξη των 11,5 δισ. ευρώ που έχει συνεισφέρει στο ελληνικό πρόγραμμα διάσωσης. Άλλωστε, το ποσό της διάσωσης της Ελλάδας έχει ξεπεράσει κάθε όριο στο πλαίσιο του Ταμείου, ειδικά αφού δόθηκε σε μια σχετικά πλούσια χώρα, που είναι ταυτόχρονα και μέλος της Ε.Ε. Ο δεύτερος είναι η παραμονή στα δρώμενα της Ε.Ε. με τον ρόλο του εγγυητή/ελεγκτή των μεταρρυθμίσεων, με την απαραίτητη προϋπόθεση της ρύθμισης του δημοσίου χρέους.

Στους κύκλους της Ε.Ε. υπάρχει διχογνωμία ανάμεσα στους πολιτικούς που επιθυμούν την παραμονή του ΔΝΤ, τουλάχιστον μέχρι το καλοκαίρι του 2018 και μέχρι να ολοκληρωθεί το Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο, και στους τεχνοκράτες που δεν θέλουν τα τεχνικά κλιμάκια του ΔΝΤ στα πόδια τους. Μόνο κοινό τους σημείο η βούληση για έκφραση ικανοποίησης των εξελίξεων, ομαλή συνέχιση του προγράμματος και ελπίδα για χωρίς τριβές πορεία προς την επόμενη αξιολόγηση. Οσμή πολιτικών επιλογών που δεν προωθούν λύσεις.

*Αναδημοσίευση από την εφημερίδα «Φιλελεύθερος».