Η κυβέρνηση να μην φοβηθεί τη σύγκρουση

Διαβάζουμε ότι τις τελευταίες δέκα μέρες ενέσκηψε, πάλι, η επιδημία των σχολικών καταλήψεων.Αυτή η μάστιγα της Μεταπολίτευσης που επί δεκαετίες μετέτρεψε την Παιδεία σε πεδίο ιδεολογικής σύγκρουσης με μόνιμη νικήτρια την Αριστερά. 

Με τα συντρίμμια της Παιδείας έχτισε η αριστερά την ιδεολογική της ηγεμονία, στα σχολεία σφυρηλατήθηκε ο ανορθολογισμός, εκεί και συνειδητά εφαρμόστηκε η στρατηγική να μείνει ο λαός αγράμματος, εύκολη βορά στον κομματικό ινστρούχτορα. Την ίδια στιγμή βέβαια, τα προβεβλημένα στελέχη της Αριστεράς φρόντιζαν τα δικά τους παιδιά να φοιτούν σε ιδιωτικά σχολεία, για να μην μείνουν αγράμματα.

Από τις σχολικές καταλήψεις βγήκε και το μοντέλο πολιτικού αρχηγού του Αλέξη Τσίπρα: ανεπαρκής, με περιορισμένο λεξιλόγιο, δηλαδή με περιορισμένο πεδίο αντίληψης  και με μόνο προσόν το περισσό θράσος που του επιτρέπει την ηθική αποδέσμευση από τα συμφέρον του λαού και την αφοσίωση στην αναπαραγωγή της δικής του εξουσίας για το ευ ζην της παρέας του. Μόνο που πλέον οι Έλληνες στις εκλογές του περασμένου Ιουλίου είπαν να δοκιμάσουν το διαφορετικό παράδειγμα που τους περιέγραψε η Νέα Δημοκρατία στο προεκλογικό της πρόγραμμα, ένα πρόγραμμα που υπόσχεται ρήξη με τις νοοτροπίες του παρελθόντος.

Οι καταλήψεις είναι μια πραγματικά χρυσή ευκαιρία για το Υπουργείο Παιδείας να αναλάβει δράση και να εκπονήσει άμεσα ένα σχέδιο παρεμβάσεων. Δεν εννοούμε βέβαια, να στείλει την... ΟΝΝΕΔ να «σπάσει» τις καταλήψεις αλλά να δώσει εντολή στους διευθυντές των σχολείων να μπουν σε διαδικασία διαβούλευσης με τους συλλόγους γονέων σε συνεννόηση με τους Δημάρχους και τις τοπικές κοινωνίες. Ήδη διαβάζουμε ότι ο Δήμαρχος Παπάγου-Χολαργού, έκανε σε όλους σαφές πως αν κατά τις καταλήψεις προκληθούν φθορές στην υλικοτεχνική υποδομή των σχολείων της περιοχής του, ο λογαριασμός θα πάει στους γονείς των καταληψιών.

Το έχουμε γράψει πολλές φορές. Η Παιδεία είναι το κατεξοχήν πεδίο που η κυβέρνηση πρέπει να συγκρουστεί σφοδρά και με γενναιότητα με τις κατεστημένες, νοσηρές αντιλήψεις. Η κυρία Κεραμέως να είναι σίγουρη ότι στις συγκρούσεις αυτές θα έχει δίπλα της την πλειοψηφία της κοινωνίας που θέλει τα παιδιά της να φοιτούν σε κανονικά σχολεία και να μαθαίνουν γράμματα. Κάθε αφορμή για σύγκρουση είναι μια ευκαιρία που η κυβέρνηση πρέπει να σπεύδει να την αξιοποιήσει δίνοντας μάχη για τις ιδέες της και τις θέσεις της. 

Η στρατηγική του κατευνασμού και της αποφυγής των συγκρούσεων έχει αποδειχθεί πολλάκις λανθασμένη γιατί ροκανίζει πολιτικό κεφάλαιο και επιτείνει το αίσθημα της καχυποψίας των πολιτών απέναντι στο πολιτικό σύστημα.

Το Υπουργείο Παιδείας να δράσει άμεσα και να κινητοποιήσει γονείς και τοπικές κοινωνίες για να περιφρουρήσουν από κοινού το δημόσιο σχολείο και το δικαίωμα των Ελλήνων στη μόρφωση.