Η κάλτσα του στρατιώτη

Η υπερβολή είναι ο μεγαλύτερος εχθρός κάθε σοβαρής προσπάθειας. Ένας άνθρωπος μπορεί να στήσει μια δουλειά με κόπο και μέθοδο και πάνω που το σύστημα αρχίζει να περπατάει, εμφανίζονται διάφοροι καλοθελητές και υπέρμαχοι που την καταστρέφουν, όχι πολεμώντας την αλλά μέσα από την υποστηρικτική τους υπερβολή. Βασιλικότεροι του βασιλέως, καταφέρνουν να λοιδορήσουν όσα οι σοβαροί φτιάχνουν με προσπάθεια και οργάνωση. 

Γιατί τα γράφω αυτά; Με αφορμή τον Έβρο τα γράφω. Εκεί η κυβέρνηση, το κράτος, οι ένοπλες δυνάμεις και οι ντόπιοι κάνουν μια πολύ σοβαρή, αξιέπαινη και αποτελεσματική προσπάθεια. Και ξάφνου εμφανίζονται εδώ και κει ανά την επικράτεια διάφοροι τύποι που ως κυβερνητικότεροι της κυβέρνησης, πολλαπλασιάζουν τον πόλεμο που γίνεται στον Έβρο και τον φθάνουν σε σημείο γελοιοποίησης. 

Σε τι ακριβώς αναφέρομαι; Από προχθές, διάφοροι παράγοντες που βρίσκονται στις παρυφές του κυβερνητικού ή του κομματικού μηχανισμού, έχουν πάρει σβάρνα δημάρχους, περιφερειάρχες, ιδιώτες κεφαλαιούχους, παπάδες και δεσποτάδες, «συμβουλεύοντας» τους να μαζέψουν διάφορα εφόδια και να τα στείλουν στον Έβρο, «στα παιδιά που πολεμούν εκεί πάνω». 

Η «συμβουλή» τους μάλιστα, πέραν των απαραίτητων πατριωτικών τσιτάτων συνοδεύεται κι από μια υπόγεια διαβεβαίωση ότι «αυτή η κίνηση θα εκτιμηθεί δεόντως από την κορυφή της κυβέρνησης». Στην ερώτηση των δημάρχων «μα τι ακριβώς ανάγκες έχουν εκεί πάνω;», οι καλοθελητές ανασηκώνουν τους ώμους και απαντούν «ό,τι νομίζετε». Κοντολογίς, έχει αναπτυχθεί ένας μικρός πανελλήνιος μηχανισμός που κάνει εράνους σε χρήμα και σε είδη για τους πολεμιστές του Έβρου.

Τώρα τι να γράψω και τι να πω; Κι αν τα γράψω και τα πω, μήπως θα με πουν ανθέλληνα και κακό πατριώτη; Θα μαζέψουν ρούχα για τους Έλληνες στρατιώτες λες και είναι ρακένδυτοι πρόσφυγες ή τρόφιμα για τους αστυνομικούς σαν να πρόκειται για σεισμόπληκτους; Θα στείλουν κουβέρτες για τους συνοριοφύλακες ή φακές και μακαρόνια για τους ΜΑΤατζήδες που πήγαν αυτή τη βδομάδα στον Έβρο; Τι βλακείες είναι αυτές, όταν μάλιστα διακινούνται από διάφορους άκαπνους της Αθήνας που πάνε να κάνουν το κομμάτι τους με τον πιο ανέξοδο (αλλά και γελοίο) πατριωτισμό;

Κάποιος να τους πει ότι οι Έλληνες στρατιώτες και αστυνομικοί τρέφονται καλά στις μονάδες τους κι έχουν μπόλικα ρούχα για να αντιμετωπίσουν το βραδινό κρύο δίπλα στο ποτάμι. Ο καιρός της φανέλας του στρατιώτη και της πλεκτής κάλτσας που στελνόταν στην Αλβανία για να μην πάθουν κρυοπαγήματα οι φαντάροι μας, πέρασαν. Η προσφορά που μπορεί να κάνει κάποιος ντόπιος ταβερνιάρης να κερνά τους αστυνομικούς που είναι στο χωριό του με μια μερίδα φαγητό ή έναν καφέ, Είναι τελείως διαφορετικό πράγμα. Είναι περισσότερο συμβολική, παρά ουσιαστική και ως τέτοια την τιμούμε. 

Υπάρχουν άλλοι τρόποι να δείξει κανείς τον πατριωτισμό του εν έτει 2020. Απλώς φοβάμαι που οι απανταχού ερανιστές και συμβουλάτορες, δεν δείχνουν πατριωτισμό, τον πουλάνε.