Μέχρι σήμερα γνωρίζαμε πως μόνον το ΚΚΕ έχει ως κεντρικό σύνθημα του την ανυπακοή και είναι λογικό να έχει αυτό το σύνθημα. Δεν πιστεύει στην φιλελεύθερη δημοκρατία και στο καπιταλιστικό σύστημα οπότε είναι επόμενο να προσπαθεί να υπονομεύσει και τα δύο. Ένα από τα βασικά όπλα του είναι η ανυπακοή στους νόμους που ρυθμίζουν την φιλελεύθερη δημοκρατία και το καπιταλιστικό σύστημα.
Αίφνης ανυπάκουοι μας προέκυψαν και αρκετοί ιεράρχες. Αυτοί αναγνωρίζουν την φιλελεύθερη δημοκρατία—το ελπίζω—αλλά στο μέτρο που δεν μπαίνει στα χωράφια τους. Τότε εξεγείρονται. Μην πάμε μακριά στον χρόνο. Σήμερα, υποθέτω για λόγους που αφορούν την εκτέλεση των θρησκευτικών καθηκόντων του χριστεπώνυμου πλήθους—και όχι για την ευμάρεια του παγκαρίου—αντιδρούν στα κυβερνητικά περιοριστικά μέτρα για την λειτουργία των ναών, λόγω της πανδημίας.
Προσπαθώ να δω γιατί τόσο το ΚΚΕ όσο και η Εκκλησία συγκλίνουν σε ένα κοινό σύνθημα—στην ανυπακοή—και τελικά βρήκα πολλούς κοινούς τόπους.
Πρώτα—πρώτα τα κομμουνιστικά κόμματα σε όλον τον πλανήτη, επαγγέλλονται και αυτά τον Παράδεισο, μόνον που αυτός είναι επίγειος. Γι΄ αυτό τον λόγο η κομμουνιστική θρησκεία δεν είναι το όπιο του λαού. Γιατί έχει κινητοποιητικό μύθο για αυτήν την ζωή. Την άλλη ζωή ποιος την είδε, ποιος την ξέρει. Στο κάτω—κάτω ουδείς γύρισε από εκεί για να μας πει πώς είναι. Ούτε ο Λάζαρος που πήγε και ήρθε.
Η Εκκλησία, κάθε Εκκλησία έχει τις αιρέσεις της, τους αιρετικούς, την Ιερά Εξέταση και την πυρά. Έχει τον index librorum prohibitorum. Μα και το Κόμμα τα έχει αυτά. Έχει τους αποστάτες, τους διασπαστές, την κομματική Ιερά Εξέταση, τον ηθικό ευτελισμό τους και παλιότερα και την φυσική εξόντωση τους. Μάλιστα υπάρχει μια ευγενής άμιλλα ποιος σκότωσε ποιος πολλούς. Η κομμουνιστική Εκκλησία ή οι Εκκλησίες που ευαγγελίζονται την μετά θάνατον ζωή.
Ο δε κατάλογος των απαγορευμένων βιβλίων από τους κομμουνιστές όταν ασκούσαν εξουσία μάλλον ήταν μεγαλύτερος από αυτόν τουλάχιστον της Παπικής Εκκλησίας. Ξέχασα να αναφέρω πως και οι δύο θρησκείες έχουν τους μάρτυρες τους. Το δικό τους μαρτυρολόγιο. Εδώ οι κομμουνιστές ηττώνται κατά κράτος. Οι περισσότεροι μάρτυρες τους ήταν ειδεχθείς δολοφόνοι. Και βέβαια και οι δύο θρησκείες έχουν τους δοξαστικούς ύμνους τους, τα ιερά σύμβολά τους, τις τελετουργίες τους που λειτουργούν στο φαντασιακό επίπεδο των πιστών. Τι άλλο είναι η μουμιοποίηση του Λένιν και το προσκύνημα στο μαυσωλείο του; αυτό δεν λέγεται αγιοποίηση; Δεν μιλούμε για τον σύντροφο Λένιν, αλλά για τον Άγιο Λένιν.
Για να επανέλθω στην πεζή καθημερινότητα μας, οφείλω να παραδεχθώ πως η ανυπακοή του ΚΚΕ στις απαγορεύσεις της πανδημίας είναι συντεταγμένη. Τηρούνται οι αποστάσεις, όλοι φορούν μάσκες. Απεναντίας οι ιερωμένοι, ίσως επειδή πιστεύουν στην μετά θάνατο ζωή, δεν ενδιαφέρονται και τόσο για την επίγεια. Αυτό φανερώνει η συμπεριφορά τους. Υπάρχει όμως κάτι που τους διαφεύγει. Αυτοί που θα υποστούν τις συνέπειες της ανυπακοής τους—κατά τεκμήριον άνθρωποι ηλικιωμένοι—μπορεί να μην επιθυμούν να εκδημήσουν από τον μάταιο τούτο κόσμο. Να τους αρέσει η επίγεια, αμαρτωλή ζωή.
Αυτό οφείλουν να το γνωρίζουν οι ιεράρχες και κυρίως αυτοί που θεωρούνται σπουδαγμένοι και φωτισμένοι.
