Του Ηλία Παπαγεωργιάδη*
- «Θα κάνω εταιρία εκεί, με μερικά κατοστάρικα. Θα τιμολογώ όσο θέλω, θα πηγαίνω να παίρνω τα λεφτά και θα τα φέρνω στην Ελλάδα μετρητά...»
- «... και όταν δηλώσεις τα λεφτά στην Ελλάδα...»
- «...γιατί να τα δηλώσω εδώ; O λογιστής εκεί μου είπε ότι δεν χρειάζεται...»
- «...μα από 01.01.2017 θα είναι υποχρεωτικό και θα γίνεται αυτόματα...»
- «...ποιος τα λέει αυτά; Ξέρω 5 φίλους που ήδη έχουν εταιρία εκεί και δεν είχαν κανένα πρόβλημα»
- «Πέρασαν έλεγχο Εφορίας; Τους φώναξε κάποιος εδώ στην Ελλάδα για να κουβεντιάσουν;»
- «Τι είναι αυτά που λες; Είμαστε ελεύθεροι άνθρωποι, ό,τι θέλουμε κάνουμε με τα λεφτά μας...»
- «Ναι, Λευτέρη. Ελεύθερος είσαι, όχι όμως ασύδοτος. Και πρόσεξε γιατί όσοι σπέρνουν ανέμους, θερίζουν θύελλες...»
Εκατέρωθεν παραπληροφόρηση...
Έχουμε εισέλθει σε μία ενδιαφέρουσα περίοδο... Με φόντο την επίθεση του Ελληνικού Κράτους και την αδιέξοδη υπερφορολόγηση των πολιτών, η κοινή γνώμη στην Ελλάδα παρακολουθεί δεκάδες αμφιβόλου σοβαρότητας κυρίους να προτείνουν «εύκολες και φτηνές λύσεις για την αποφυγή φορολόγησης». Την ίδια ώρα αρκετοί δημοσιο-λογούντες επιμένουν ότι η Εφορία μπορεί «ακόμη και να φορολογήσει μία εταιρία σε τρίτη χώρα, επειδή ο μέτοχός της είναι φορολογικός κάτοικος Ελλάδας».
Αξίζει να δούμε τι πραγματικά ισχύει, μακριά από τις φωνές κάθε πλευράς:
1. Μην ξεκινάς αν πρώτα δεν αποφασίσεις τι θέλεις να κάνεις
Μία εταιρία στο εξωτερικό είναι μία νέα διαδικασία. Κάποια δεδομένα είναι κοινά με την Ελλάδα, κάποια όχι. Σε κάθε περίπτωση, θέλει μελέτη και στρατηγική. Στους 10 ανθρώπους που ρωτάνε για νέα εταιρία, παρατηρώ ότι οι 4 – 6 δεν ξέρουν γιατί θέλουν να την κάνουν. ΥΓ. Το πιο ενδιαφέρον: Οι πιο διστακτικοί είναι αυτοί που πραγματικά τη χρειάζονται...
2. Η εταιρία στο εξωτερικό δε γίνεται / συντηρείται «τζάμπα»
Η εταιρία χρειάζεται έδρα που να «εγκρίνεται» από την Εφορία της χώρας, έναν σοβαρό λογιστή, σωστά διατυπωμένα έγγραφα, μεταφραστή (για το «μη τυχόν»), συχνά και άλλα χαρτιά, ανάλογα με τη χώρα και τις ανάγκες που πρέπει να επιλυθούν. Δεν έχει μόνο σημασία το τι κάνει, αλλά και το πώς θα το κάνει με νόμιμο τρόπο. Κυρίως χρειάζεται να γίνει με κάποιον που θα είναι μαζί σου και ΜΕΤΑ την ίδρυσή της. Όλα αυτά έχουν κόστος και σχεδόν πάντα «ό,τι πληρώσεις, παίρνεις»
3. «Ο καλός λογιστής φαίνεται όταν η Εφορία κτυπήσει την πόρτα σου
Όλοι οι λογιστές είναι καλοί. Ειδικά αυτοί που ζητούν ελάχιστα λεφτά είναι ακόμη καλύτεροι. Μόνο που μία ημέρα, αργά ή γρήγορα, η Εφορία θα κτυπήσει την πόρτα σου. Τότε θα μάθεις αν ο λογιστής σου ήταν καλός, ή αν θα σε παρατήσει / ισχυριστεί ότι «δεν ήταν υποχρέωσή του» να κάνει τα πάντα σωστά. Ζήτα συστάσεις από κάποιον που πέρασε φορολογικό έλεγχο, όχι κάποιον που απλά «συνεργάζεται με έναν λογιστή». Ο μεν πρώτος μιλάει εκ πείρας, ο δεύτερος εξ' επιθυμίας...
4. Η Εφορία δεν μπορεί να ζητήσει λεφτά από εταιρία που έχει ιδρυθεί σε άλλη χώρα
Η Ελλάδα έχει υψηλή φορολογία. Όμως ίσως η Γερμανία να έχει υψηλότερη, είναι και πιο δυνατή, μας έχει δανείσει και λεφτά. Υπάρχει κανείς με σώας τα φρένας που θα ισχυριστεί ότι η Γερμανική Εφορία μπορεί να επιβάλλει συμπληρωματική φορολογία σε Ελληνική εταιρία που ανήκει σε Γερμανό υπήκοο; Όχι. Το ίδιο ισχύει και για μία εταιρία σε ξένη χώρα, ανήκουσα σε Έλληνα υπήκοο. Η Εφορία μπορεί να κάνει πολλά, όχι όμως να επιβάλλει φορολογία σε ξένη εταιρία! Τα μερίσματα είναι άλλη υπόθεση, βλέπε νο.6
5. Φορολογικός κάτοικος Ελλάδος: Μπορεί να κάνει ό,τι θέλει στο εξωτερικό, αρκεί να ενημερώνει την Ελληνική Εφορία
Ο φορολογικός κάτοικος Ελλάδος μπορεί να κάνει ό,τι θέλει, ειδικά εντός Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το ότι εμείς δεν αξιοποιήσαμε τα πλεονεκτήματα που έχουμε ως Ευρωπαίοι πολίτες (εγκλωβισμένοι στον οικονομικό «αυτισμό» του παρελθόντος) δεν σημαίνει πως αυτά δεν υπάρχουν. Μπορούμε να ιδρύσουμε έδρες όπου θέλουμε! Θα πληρώσουμε εκεί τη φορολογία και όταν εξάγουμε τα μερίσματα, θα πληρώσουμε με βάση τις διακρατικές συμφωνίες περί αποφυγής διπλής φορολόγησης που έχει η Ελλάδα με κάθε μία από τις χώρες αυτές. Κατά τα άλλα, μπορούμε να κάνουμε τα πάντα: Εταιρία, να ζήσουμε εκεί, να δουλέψουμε, να ασφαλιστούμε κλπ. Ναι, παραμένοντας φορολογικοί κάτοικοι Ελλάδος, όντες πολίτες της Ευρώπης.
6. Μερίσματα από το εξωτερικό: Θα δηλωθούν, θέλοντας και μη
Αντίθετα με το νο.4, όλοι οι Έλληνες με μετοχές σε εταιρίες στο εξωτερικό είναι υποχρεωμένοι να τις δηλώσουν στην Ελληνική Εφορία, καθώς επίσης και να ενημερώσουν για τα κέρδη των εταιριών και τα μερίσματα που έλαβαν από αυτές. Όποιος λέει κάτι διαφορετικό είναι απλώς... επικίνδυνος. Ναι, σε περίπτωση εισαγωγής μερισμάτων, θα καταβληθεί ο σχετικός φόρος ή η διαφορά αυτού (π.χ. στη Ρουμανία το μέρισμα φορολογείται με 5% και στην Ελλάδα με 15%. Άρα θα πληρωθεί ένα συμπληρωματικό 10% κατά την εισαγωγή). Αν όμως η ξένη εταιρία δεν διανέμει μέρισμα, ο Έλληνας μέτοχος δεν θα εισπράξει = δεν θα εισάγει = δεν θα φορολογηθεί.
7. Τιμολόγια χωρίς παραδoτέα = χαρτιά τυπωμένα χωρίς αξία
Κάθε τιμολόγιο πρέπει να συνοδεύεται από το σχετικό παραδοτέο. Αν μιλάμε για εμπόριο, τα πράγματα είναι εύκολα. Αν μιλάμε για υπηρεσίες, τότε οι αποδείξεις θα πρέπει να είναι σοβαρές. Ναι, μία εταιρία με έδρα στην Ε.Ε. και μέτοχο Έλληνα μπορεί να εκτελέσει υπηρεσίες στην Ελλάδα, αν αποδείξουμε ότι αυτός είναι εκεί, υπάρχει η σχετική οργάνωση και υποδομή στην έδρα της και ότι όλα αυτά δεν είναι εικονικά (πώς; Ρώτα τους ειδικούς). Χωρίς ατράνταχτα υποστηρικτικά έγγραφα, τα τιμολόγια θα θεωρηθούν προβληματικά. ΥΓ. Δες και το νο.10
8. Λεπτομέρειες με σημασία
Πώς βάζουμε τα χρήματα στην εταιρία; Ποια σχέση θα έχει ο μέτοχος με την εταιρία; Πώς δικαιολογεί τη δράση της εταιρίας; Πώς και με ποιους όρους θα προσλάβει η εταιρία κάποιον / κάποιους; Πώς είναι μοιρασμένος ο τζίρος της εταιρίας; Τι δικαιώματα και υποχρεώσεις θα έχει ο διαχειριστής; Πόσο γρήγορα χρειάζεται ο κωδικός VIES; Πώς ασφαλιζόμαστε και τι σημαίνει αυτό για την Ελλάδα... κάρτα Α1, άδεια παραμονής κ.α. Αυτές και πολλές άλλες λεπτομέρειες κάνουν τη διαφορά. Όχι μόνο στην αρχή, αλλά κυρίως μετά την έναρξη λειτουργίας μίας εταιρίας στο εξωτερικό. Αγνόησέ τες και να είσαι βέβαιος ότι θα χρυσοπληρώσεις για να τις μάθεις μετά...
9. Ανάληψη μετρητών από λογαριασμό της εταιρίας: Ο πιο εύκολος δρόμος για να μπλέξεις...
Σε Κ Α Μ Ι Α χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν μπορείς να πας και να πάρεις όποτε θέλεις λεφτά από τον τραπεζικό λογαριασμό της εταιρίας σου, είτε σε μετρητά είτε με μεταφορά στον δικό σου. Υποθέτω ότι αυτό δε γίνεται πουθενά στον πολιτισμένο κόσμο (ή τουλάχιστον στις χώρες που συμμετέχουν στις διεθνείς συμφωνίες κατά της φοροδιαφυγής κλπ). Όποιος πήρε λεφτά από την εταιρία του, καλό είναι να τα βάλει πίσω, θα ελεγχθεί και θα μπλέξει και στην Ελλάδα και στη χώρα που έχει έδρα. Όποιος θέλει να το κάνει, ας ξέρει ότι το ρίσκο είναι τεράστιο. Από την εταιρία λεφτά βγαίνουν μόνο μέσω καταβολής μερίσματος ή άλλων νομίμων οδών. Αλλιώς, αν βγάλεις 1.000 Ευρώ από την εταιρία:
Α. Είσαι παράνομος / κακός διαχειριστής, θίγοντας τα συμφέροντά της (γιατί η εταιρία είναι διαφορετική οντότητα από τον μέτοχό της)
Β. Θα κληθείς κάποια στιγμή να πληρώσεις φορολογικές και ασφαλιστικές εισφορές στη χώρα έδρας της
Γ. Αν είσαι φορολογικός κάτοικος Ελλάδος, πιθανότατα η ανάληψη θα θεωρηθεί εισόδημα από την Ελληνική Εφορία και θα κληθείς να πληρώσεις «όσα προβλέπονται»...
Ναι, έχω ακούσει και εγώ για ανεύθυνους λογιστές και «συμβούλους» σε χώρες εκτός Ρουμανίας (στη Ρουμανία κανείς δεν τολμά να πει τέτοια ψέματα, το σύστημα είναι σοβαρό και αυστηρό) που λένε στους πελάτες τους «κάνε ό,τι θέλεις». Ας ξέρουν οι πελάτες αυτών πως η επίκληση άγνοιας δεν πρόκειται να τους σώσει...
10. Χώρες που είναι στη «μαύρη λίστα» της Ελληνικής Εφορίας
Είναι χρήσιμο να μάθεις ποιες χώρες είναι στη «μαύρη λίστα» της Ελληνικής Εφορίας. Ναι, υπάρχει σχετική λίστα, με την απόφαση… Θα εκπλαγείς, μιας και θα διαπιστώσεις πως οι φίλοι και γνωστοί σου «που τα ξέρουν όλα» δεν σε είχαν ενημερώσει σχετικά. Τιμολόγια υπηρεσιών από τις χώρες αυτές θεωρούνται σχεδόν πάντα απορριπτέα προκαταβολικά.
Όλα συνοψίζονται σε δύο λέξεις: Καλοί συνεργάτες
Ναι, το διαβάζεις συνέχεια. Όμως θα αλλάξεις γνώμη αν ακούσεις τις ιστορίες που βιώνουμε καθημερινά, με Έλληνες που έκαναν πάσης φύσεως λάθη, έχοντας «συνεργάτες» που τους έδωσαν την πιο φθηνή λύση / τους είπαν αυτό που ήθελαν να ακούσουν. Σήμερα ψάχνουν απεγνωσμένα πώς θα αποφύγουν τα τεράστια πρόστιμα / πώς θα καταλάβουν τι τους συμβαίνει. Εννοείται πως οι «συνεργάτες» δεν απαντούν άλλο στα τηλέφωνα...
Ο υπογράφων θεωρεί ότι η Ελλάδα είναι μέρος μίας ενιαίας οικονομικής ζώνης στη Νοτιοανατολική Ευρώπη, με 60 εκ. πληθυσμό και πολλές ευκαιρίες επέκτασης και ανάπτυξης. Στα πλαίσια αυτής της εξωστρέφειας, η ίδρυση εταιρίας έχει πολλά πλεονεκτήματα (ειδικά στη Ρουμανία). Όμως την ίδια ώρα, μία εταιρία στο εξωτερικό χωρίς σωστούς συνεργάτες και ξεκάθαρη στρατηγική εγκυμονεί μεγάλους κινδύνους.
Ναι στην εξωστρέφεια, αλλά με σοβαρότητα και προσοχή!
