Του Νίκου Φιλιππίδη
Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος είχε δίκιο όταν το έλεγε. Μόνο με μια συμφωνία πακέτο, με ταυτόχρονη ψήφιση των μέτρων για το 2019-20, της συμφωνίας για το χρέος και της ένταξης του ΔΝΤ στο πρόγραμμα, θα μπορούσε να αποφευχθεί το αλαλούμ που επικρατεί αυτές τις μέρες.
Πιο σωστά θα είχε ακόμα περισσότερο δίκιο, αν επέλεγε τη σταθερή και σταδιακή εφαρμογή των μέτρων που προβλέπει το γ' μνημόνιο ως μέρος του κυβερνητικού του έργου, αντί να επιλέγει να θεσμοθετεί μέσα σε 10 μέρες 140 διατάξεις, που ούτε να αφομοιωθούν μπορούν από τον κρατικό μηχανισμό ούτε να τεθούν με βιώσιμο τρόπο - και κυρίως μέσα σύντομο διάστημα - σε εφαρμογή. Θα μπορούσε δηλαδή – και φαίνεται λογικό - να πακετάρει τις δύσκολες περικοπές του 2019-20 με τη «μεγάλη» συμφωνία και όλες τις άλλες ρυθμίσεις της δεύτερης αξιολόγησης να τις εφαρμόζει με πιστότητα ανάλογα με τα χρονικά ορόσημα που προέβλεπε το πρόγραμμα. Αν το είχε κάνει θα μπορούσε να «φωνάζει» και θα είχε δίκιο για το γεγονός ότι δεν έχει λάβει δόση. Θα μπορούσε δηλαδή να έχει πάρει ήδη μια δόση (ή να φωνάζει για αυτήν) και να μην βρίσκεται στην κατάσταση να του προσφέρεται αυτή ως «τυράκι» για να συμφωνήσει, ώστε να πεταχτεί το «τενεκεδάκι» παρακάτω.
Ο Υπουργός Οικονομικών απέτυχε σε όλα τα παραπάνω. Δεν ακολούθησε τις αρχικές εκτιμήσεις του, έκανε λάθος σε άλλες και τώρα τρέχει κακήν κακώς να ψηφίσει και να εφαρμόσει ρυθμίσεις, ελπίζοντας σε ένα δωράκι από τους συνομιλητές του στην Ευρώπη.
Το «παιχνίδι» (ξανά) ξεκινάει σήμερα μετά από ένα Σαββατοκύριακο περίσκεψης (Τσακαλώτος στην Πρέβεζα) και διεθνών διαβουλεύσεων (G7 Ταορμίνα).
Η εκτίμηση που υπάρχει στους θεσμούς είναι ότι το “κλειδί” πλέον ώστε όλες οι πλευρές να έχουν ήρεμο καλοκαίρι, δεδομένου ότι το χρέος έχει μεταφερθεί για μετά τις γερμανικές εκλογές, αποτελεί η ένταξη της Ελλάδας στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης.
Οι πιθανότητες να κλείσει η συμφωνία με αυτές τις προϋποθέσεις ξεπερνούν το 50%, παραμένει ωστόσο ένα ποσοστό κοντά στο 45% να ανακοινωθούν μαζί και τα μελλοντικά και εν δυνάμει μέτρα για το χρέος, ενώ μόλις 5% συγκεντρώνει το ενδεχόμενο ναυαγίου, οπότε και η συνέχιση του προγράμματος θεωρείται ότι θα απειληθεί.
Ποιος ο ρόλος της κυβέρνησης σε όλα αυτά; Απλά συμμετέχει. Η δημοσιοποίηση δήθεν τελεσιγράφων από τον πρωθυπουργό προς εκπροσώπους θεσμούς είναι απλά για εσωτερική κατανάλωση. Στην Κυβέρνηση είναι έτοιμοι και κυρίως διατεθειμένοι να δεχτούν ότι αποφασίσουν οι άλλοι. Απλά ζητούν ένα «φύλλο συκής». Και μάλλον θα το λάβουν…
