Με το χρόνο να μετράει αντίστροφα για τη δήλωση στην ειδική πλατφόρμα της ΑΑΔΕ των ακινήτων που διατίθενται μέσω βραχυχρόνιας ενοικίασης, παράγοντες της αγοράς θίγουν στο Liberalmarkets ένα κρίσιμο ζήτημα που περνάει απαρατήρητο από πολλούς.
Εκτός από το γεγονός ότι η δραστηριότητα της βραχυχρόνιας μίσθωσης έχει πάψει, πλέον, να αποφέρει όσα απέδιδε τον «καλό καιρό», δηλαδή κυρίως το διάστημα 2010-2013, υπάρχει κι ένας ακόμη κίνδυνος. Αυτός δηλαδή, της ενδεχόμενης επικινδυνότητας των κτιρίων που μετατρέπονται, ύστερα από εκτεταμένη ανακαίνιση, σε επιπλωμένα διαμερίσματα, τα οποία, δεν είναι βέβαιο ότι θα μπορούσαν να «αντέξουν» το αυξημένο φορτίο.
Δεν είναι λίγοι εκπρόσωποι της αγοράς ακινήτων που κάνουν λόγο για «σαπάκια» που πωλούνται ή έχουν πωληθεί σε ξένους επενδυτές, τα οποία αποκτούν χρήση κατοικίας, «χωρίς να γίνεται έλεγχος στατικής επάρκειας». Για παράδειγμα, όπως προσθέτουν, η ανακαίνιση αριθμού διαμερισμάτων σε μία πολυκατοικία από έναν καινούργιο αγοραστή, σε ορισμένες περιπτώσεις γίνεται με υλικά που οδηγούν στην προσθήκη περαιτέρω βάρους στο κτίριο.
«Αφαιρούν τα παλιά πατώματα, ρίχνουν μπετόν, προσθέτοντας πλακάκια, γεγονός που οδηγεί στην προσθήκη νέου βάρους σε ένα κτίριο, που μπορεί να βρίσκεται, ήδη, σε κακή κατάσταση. Η τοποθέτηση ενός πατώματος είναι πολύ πιο ακριβή διαδικασία, σε σχέση με την τοποθέτηση τσιμεντοκονίας, αλλά αυτή η μέθοδος προσθέτει βάρος» εξηγούν παράγοντες της αγοράς.
Από την πλευρά του, επιχειρηματίας που δραστηριοποιείται στον τουρισμό, αναφέρει ότι «υπάρχει μία διαμάχη μεταξύ του καινούργιου και του παλαιού κτιρίου. Ωστόσο, δεν υπάρχει η δυνατότητα στην Αθήνα να κατασκευαστούν νέα ακίνητα, με την αναπαλαίωση και την επανάχρηση να αποτελεί πραγματικότητα που συναντάμε σε πολλές ευρωπαϊκές πόλεις» τονίζει.
Υπάρχει βέβαια, το εξής δεδομένο, σύμφωνα με αναλυτές. Ότι, δηλαδή, δεν απαιτείται στατική μελέτη για την διατήρηση, για παράδειγμα, χρήσης κατοικίας σε μία πολυκατοικία. Γι' αυτό, εάν θεωρηθεί ότι η βραχυχρόνια μίσθωση συνεπάγεται την εντατική χρήση του ακινήτου, τότε, ίσως να απαιτείται η διενέργεια ελέγχου τρωτότητας, με τον έλεγχο στατικής επάρκειας να αποκαλύπτει την πραγματική κατάσταση του κτιρίου, με δεδομένο ότι η ηλεκτρονική ταυτότητα κτιρίου έχει τεθεί σε εφαρμογή μόλις από τον Απρίλιο του 2022.
Την ίδια στιγμή, όπως εξηγούν παράγοντες της αγοράς, η κυρίαρχη τάση της μετατροπής σε Airbnb διαμερισμάτων και κτιρίων δημιουργεί έναν εύλογο προβληματισμό σχετικά με το εάν επαρκούν τα υφιστάμενα δίκτυα ύδρευσης και αποχέτευσης, όπως και τα συστήματα διαχείρισης απορριμμάτων.
Κι αυτό με δεδομένο ότι τα projects των νέων κτιρίων κατοικιών στην Αθήνα δεν συνοδεύονται από τις απαιτούμενες μελέτες επάρκειας του συστήματος ύδρευσης ή αποχέτευσης. Κι αν ληφθεί υπόψη ο μεγάλος αριθμός αύξησης αυτού του είδους των αναπτύξεων, σε συνδυασμό με την ελλιπή συντήρηση των δικτύων, γίνεται αντιληπτό ότι ο κίνδυνος ενός «μπλακ άουτ» είναι ρεαλιστικός.
Για να επιστρέψουμε όμως, στα της φορολογίας των Airbnb, θα πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι τους ...ξεχασιάρηδες περιμένουν μεγάλα πρόστιμα, των οποίων το ύψος θα μπορούσε να μειωθεί μόνο μετά την υποβολή τροποποιητικών δηλώσεων φορολογίας εισοδήματος.
Το ύψος του προστίμου τοποθετείται σε έως 5.000 ευρώ σε συνάρτηση με το είδος της παράβασης, με τα ενοίκια να φορολογούνται με έως 15% για εισοδήματα έως 12.000 ευρώ, με 35% για προσόδους από 12.001 ευρώ έως 35.000 ευρώ και με 45% για έσοδα άνω των 35.000 ευρώ.
