Στην εποχή του δημοψηφίσματος βρίσκουμε πράγματα που θέλουμε να θυμόμαστε. Το μεγάλο κέρδος ήταν η συγκρότηση του μετώπου του «ναι». Μην φανταστείτε ότι αυτό το «μέτωπο» έγινε από τίποτε επώνυμους. Κρυμμένοι ήσαν τότε οι περισσότεροι από τους σημερινούς «πρωταγωνιστές» της δεξιάς πολυκατοικίας. Αφήστε που μέσα στην ΝΔ υπήρχε (και υπάρχει) συνειδητοποιημένη συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ. Το μέτωπο του «ναι» δεν γνώρισε δικαίωση. Το πνεύμα του «ναι» τριγυρνάει σαν φάντασμα και ρωτάει αν «υπάρχει ακόμη ελπίδα»…
Το «ναι» ήταν ένα αυθόρμητο λαϊκό κίνημα που ξεπήδησε, όπως και όλα τα πραγματικά κινήματα ως ανάγκη της στιγμής. Ένα μεγάλο κομμάτι του ελληνικού λαού ζητούσε να παραμείνει η χώρα στην Ευρώπη, την ώρα που οι πολιτικοί του ηγέτες χαριεντιζόντουσαν στα παρασκήνια και στα προσκήνια της πολιτικής με τους επίορκους. Δεν έγινε ποτέ εξεταστική επιτροπή για το 2015. Κι έτσι ξέφυγαν τα φυντάνια του ψεκασμού από τις ευθύνες που τους βάρυνε το αχρείαστο τρίτο μνημόνιο. Δεν πλήρωσαν πολιτικά το φλερτ με τους πουτινοδουλους. Κι έτσι επέστρεψαν μερικά χρόνια αργότερα σαν να μην συνέβη το παραμικρό και μας έφεραν τα ξυλόλια…
Έγινε ένα αλισβερίσι. Απ’ αυτά που γίνονται στα παζάρια της ανατολής. Η αριστερά δεν μίλησε για την χρεοκοπία και η δεξιά για το 2015. Και έτσι ζήσαν αυτοί καλά, αλλά εμείς όχι καλύτερα. Και με αυτά και με εκείνα ετοιμάζονται για την επιστροφή τους, τόσο ο Αλέξης ο Τσίπρας, όσο και ο Κώστας ο Καραμανλής. Ο τελευταίος δια αντιπροσώπων, όπως πάντα. Αν πιστεύουν ότι ο κόσμος έχει μνήμη περιστεριού θα αποδειχτεί στις εκλογές. Μπορεί και να έχουν δίκιο…
Είναι και η σημερινή κυβέρνηση υπαίτια αυτής της … αμνησίας. Φοβήθηκε να σπάσει αυγά, όπως το φοβήθηκε και σε άλλες πολλές περιπτώσεις. Εδώ όμως το βρήκε μπροστά της. Έχασε την ευκαιρία να στείλει στα αζήτητα της Ιστορίας εκείνους που απείλησαν την χώρα με ολική καταστροφή. Δεξιούς και Αριστερούς. Και τώρα «πληρώνει» τόσο την δική της ατολμία να προχωρήσει σε μεγαλύτερες τομές στην οικονομία όσο και το μορατόριουμ με το μέτωπο του «όχι».
Ποτέ δεν είναι αργά! Το μέτωπο του «ναι» είναι ακόμη εδώ. Πληγωμένο, αναμφισβήτητα. Έτοιμο, όμως, να συγχωρέσει τις αβλεψίες, ακόμη και τα όσα έγιναν στο όνομα του «κόμματος». Διότι το μέτωπο του «ναι» δεν είναι ταυτισμένο με την ΝΔ. Ακριβώς επειδή η ΝΔ δεν είναι μόνο αυτό, είναι και η συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ, είναι και οι επαγγελματίες της πολιτικής που στα δύσκολα κρύβονται και στα εύκολα δηλητηριάζουν με την αρρωστημένη τους λογική τα πάντα.
Αν η σημερινή κυβέρνηση δεν θυμηθεί την μυρωδιά του 2015 στις πλατείες, τότε που το μέτωπο του «ναι» φάνηκε να δίνει έναν χαμένο αγώνα, τότε η κυβέρνηση αυτή θα χάσει. Ο μόνος τρόπος για να κερδίσει είναι να αποκτήσει τον αέρα εκείνων των συγκεντρώσεων: «Σηκώνουμε το λάβαρο και ας χάσουμε. Δεν σας φοβόμαστε»!
Θανάσης Μαυρίδης
