Οι διάφορες «συλλογικότητες» το λένε καθαρά, ότι θέλουν την διακοπή της αμυντικής συνεργασίας της Ελλάδας με το Ισραήλ. Γι αυτό και οργάνωσαν εκδηλώσεις στην Καλαμάτα, στην 120 πτέρυγα εκπαίδευσης αέρος. Αυτό είναι το αντικειμενικό τους πρόβλημα. Προσπαθούν πάση θυσία να χαλάσουν τις καλές σχέσεις που έχουν δημιουργηθεί τα τελευταία χρόνια με το κράτος του Ισραήλ. Είναι αδύνατον να αγνοούν ότι το Ισραήλ είναι ο μόνος μας σύμμαχος στην περιοχή. Δεν μπορεί να υπάρχει τόση άγνοια.
Και το πρόβλημα της Γάζας; Ασφαλώς και είναι υπαρκτό. Όπως υπαρκτά είναι και τα γεγονότα της 7ης Οκτωβρίου. Υπαρκτό είναι και το θέμα των ομήρων. Αν η Χαμάς αποφάσιζε να απελευθερώσει τους ομήρους, η πίεση θα ήταν αφόρητη προς την πλευρά του Ισραήλ. Αλλά δεν τους απελευθερώνει. Τους κρατάει μέσα στα τούνελ σε απάνθρωπες συνθήκες, γνωρίζοντας ότι αυτό και μόνο το γεγονός αποτελεί βόμβα στα θεμέλια οποιουδήποτε ειρηνευτικού σχεδίου.
Το θέμα μας, όμως, εδώ δεν είναι αυτό, αλλά οι λόγοι που ωθούν τους πατριώτες να προσπαθήσουν να τινάξουν στον αέρα την αμυντική συνεργασία με το Ισραήλ. Ως γνήσιοι μαρξιστές, όσοι απ’ αυτούς είναι, θα έπρεπε να αναρωτηθούν ποιος θα ήταν ο κερδισμένος σε μια τέτοια περίπτωση. Την ερώτηση αυτή, όμως, την αποφεύγουν. Ίσως, επειδή γνωρίζουν την απάντηση…
Το εντυπωσιακό είναι ότι οι ίδιοι άνθρωποι είχαν ζητήσει να ανοίξουν τα σύνορα στον Έβρο και να μην κτιστεί στη συνέχεια το τείχος κατά μήκος των ελληνοτουρκικών συνόρων. Επίσης, οι ίδιοι άνθρωποι που σήμερα οργανώνουν σε νησιά του Αιγαίου το «αντάρτικο» κατά των ισραηλινών τουριστών, είχαν κρατήσει μία αξιοπερίεργη στάση στο μεταναστευτικό. Όταν η Τουρκία χρησιμοποιούσε τους μετανάστες για να πιέσει την Ευρώπη και την Ελλάδα ειδικότερα.
Τελικώς, ποιος αποφασίζει την εξωτερική πολιτική της χώρας; Η εκλεγμένη κυβέρνηση ή οι συλλογικότητες; Πρόκειται για μειοψηφίες. Καλά οργανωμένες, αλλά μειοψηφίες. Με οικονομικές και οργανωτικές ικανότητες, αλλά μειοψηφίες. Η κυβέρνηση πρέπει να προκαλέσει μία συζήτηση στη Βουλή και να συζητήσει ανοικτά με τις άλλες πολιτικές δυνάμεις το θέμα της αμυντικής μας συνεργασίας με το Ισραήλ. Και εκεί οι εκλεγμένοι βουλευτές μπορούν να πουν τις απόψεις τους και να κριθούν. Μπορούν ακόμη και να ζητήσουν να σταματήσει η αμυντική συνεργασία με το Ισραήλ. Και να μας πουν με ποιόν θέλουν να συνεργαστούμε.
Δεν τρέφουμε αυταπάτες ότι την κρίσιμη ώρα θα πολεμήσουν κάποιοι άλλοι στη δική μας θέση. Η συνεργασία μας με το Ισραήλ έχει τον χαρακτήρα της ενίσχυσης των πιθανοτήτων μας στο πεδίο. Δεν θα έρθουν οι Ισραηλινοί να αναχαιτίσουν τους όποιους εισβολείς. Αυτή είναι δική μας δουλειά. Ελπίζουμε μόνο οι Έλληνες να συμπεριφερθούν εκείνη την ώρα όπως οι Iσραηλινοί. Και το πιστεύουμε ότι αυτό θα συμβεί.
Αν τώρα κάποιοι λίγοι θέλουν να αφαιρέσουν το όποιο πλεονέκτημα που μας δίνει αυτή η αμυντική συνεργασία, ας εξηγήσουν στον ελληνικό λαό τους λόγους. Και μην μας πουν ότι το πρόβλημά τους είναι η Γάζα. Τέτοια ζέση δεν έχουν δείξει ούτε για την Κύπρο, ούτε για την Ουκρανία, ούτε για άλλα μέρη που δοκιμάστηκαν οι άνθρωποι. Αν είχαν τουλάχιστον καταδικάσει τα γεγονότα της 7ης Οκτωβρίου, θα μπορούσαν να έχουν ένα άλλοθι. Αλλά δεν τους ενδιαφέρει να έχουν άλλοθι. Είναι ξεκάθαροι, όπως και τα κίνητρά τους.
Θανάσης Μαυρίδης
