Με την αστυνομία του κ. Χρυσοχοϊδη συστηματικά απούσα και την κυβέρνηση να φοβάται ακόμη και τον ίσκιο της, τα τάγματα εφόδου της Αριστεράς επιβάλλουν με τη βία τις «απόψεις» τους. Πριν μερικές μέρες ήταν ο Ιανός, έπειτα το Μετσόβιο και το Σάββατο η έκθεση βιβλίου στη Θεσσαλονίκη. Η στρατηγική της βίας είναι για την Αριστερά κεντρική πολιτική επιλογή. Τι θα κάνετε κύριε Μιχάλη Χρυσοχοϊδη; Αν δεν μπορείτε εσείς ή ακόμη χειρότερα αν δε θέλετε, οδηγείτε τους πολίτες στην αυτοάμυνα…
Η δράση της Αριστεράς δε διαφέρει από εκείνη των ταγμάτων εφόδου της ακροδεξιάς. Τα άκρα συναντώνται στο πεδίο της επιβολής των «ιδεών» τους και επιχειρούν να απενοχοποιηθούν για τις ξεκάθαρα απεχθείς πράξεις τους στο πεδίο της δήθεν ιδεολογικής τους «ανωτερότητας». Με πρακτικές που θυμίζουν έντονα μπράβους της νύκτας και με φανατισμό που μπορεί να συγκριθεί μόνο με εκείνη των θρησκευτικών σεχτών…
Η κυβέρνηση καλείται να απαντήσει στο εξής εύλογο ερώτημα: θα κάνει κάτι για να επιβάλλει τη νομιμότητα ή θα εξακολουθήσει απλά να … προεδρεύει; Με την πανεπιστημιακή αστυνομία τα έκανε κοινώς μαντάρα. Τώρα κινδυνεύει με μια μεγαλύτερη πολιτική ήττα. Να γίνει κοινωνικά αποδεκτό ότι για να οργανώσει κανείς μια συγκέντρωση ή μία οποιαδήποτε εκδήλωση θα πρέπει να έχει τη σύμφωνη γνώμη της Ανταρσύας ή του Ρουβίκωνα. Να του το επιτρέπουν τα τάγματα εφόδου της Αριστεράς. Σε διαφορετική περίπτωση θα κινδυνεύει να αντιμετωπίσει την ωμή βία. Στο όνομα, πάντα, της Δημοκρατίας…
Μη βαυκαλίζονται οι «προοδευτικοί» συμπολίτες μας. Η πρακτική τους δε διαφέρει στο ελάχιστο από την πρακτική των νεοναζί στο μεσοπόλεμο. Μπουκάρουν, σπάνε, εξαναγκάζουν με τη βία τους «αντιπάλους» σε άτακτη υποχώρηση. Πού νομίζουν ότι μπορεί να οδηγήσει όλο αυτό;
Ο αντισημιτισμός τους προδίδει. Όπως και στο μεσοπόλεμο, έτσι και τώρα. Το μόνο που δεν έκαναν ακόμη είναι να αρχίσουν να καίνε βιβλία. Αυτή η εικόνα νομίζαμε ότι ανήκει στο παρελθόν, αλλά απ’ ότι φαίνεται αυτό το παρελθόν μας κυνηγάει και βρίσκεται μία ανάσα μακριά από το «μέλλον» μας…
Τι νομίζουν ότι θα συμβεί στο τέλος; Θα μας κάμψουν και θα πάψουμε; Δεν είμαστε σαν κι αυτούς! Δεν πρόκειται να τους αντιγράψουμε και να τους συναντήσουμε με ρόπαλα στο «πεδίο». Δε θα μπουκάρουμε στις δικές τους εκδηλώσεις, δε θα «παρέμβουμε» στα σπίτια που ζουν μαζί τις οικογένειές τους, δε θα γίνουμε όμοιοί τους. Αυτό δε σημαίνει όμως ότι θα μπορούν ανενόχλητοι να μας τρομοκρατούν μέσα στα σπίτια μας.
Όσο για την κυβέρνηση; Ας αναλάβει, επιτέλους, δράση. Ωραία είναι τα λόγια, αλλά οι πολιτικές αναμετρώνται στην κοινωνία, στη ζωή των ανθρώπων. Και εκεί η βαθμολογία τους είναι πολύ χαμηλή. Το Σάββατο το βράδυ στην έκθεση βιβλίου στη Θεσσαλονίκη πιάστηκαν «αδιάβαστοι». Και ιστορικά. Και ειδικά αυτό το τελευταίο έχει πάντα κόστος…
Θανάσης Μαυρίδης
