Έπρεπε να κάνει εκλογές ο κ. Μητσοτάκης την περασμένη Άνοιξη; Προσωπικά είχα υποστηρίξει πως ναι, επειδή η τοξικότητα που αναπτυσσόταν στις πλατείες θα απειλούσε αργά ή γρήγορα – όπως και συμβαίνει – τους ίδιους τους θεσμούς. Να μην ξεχνάμε ότι εκείνες τις ημέρες στη Βουλή υπήρξε αρχηγός κόμματος που ούτε λίγο ούτε πολύ «αγόρασε» την απίστευτη θεωρία ότι ο πρωθυπουργός της χώρας εμπλεκόταν στην υπόθεση της εξαφάνισης του υιού εισαγγελέως. Αυτά δεν σημαίνουν ότι η κυβέρνηση δεν έχει ευθύνες στη διαχείριση θεσμικών θεμάτων. Το βασικότερο όμως είναι ότι στερείται στρατηγικής.
Ας προσπαθήσουμε να φανταστούμε το τοπίο στους επόμενους μήνες. Με τουλάχιστον ένα μεγάλο εκδοτικό συγκρότημα να έχει κηρύξει τον πόλεμο στον κ. Μητσοτάκη και με την αντιπολίτευση να ανεβάζει «συντονισμένα» με εκδοτικά και επιχειρηματικά συμφέροντα την σκανδαλολογία στα ύψη. Και πάλι να σημειώσουμε προς αποφυγή παρεξηγήσεων ότι δεν έχουν εξαφανιστεί τα σκάνδαλα στις ημέρες του Κυριάκου Μητσοτάκη. Αλλά έχει σημασία πως παρουσιάζονται. Αν ο κ. Μητσοτάκης είχε πει αυτά που είπε ο κ. Ανδρουλάκης για τους… φτωχούς αγρότες, τα πρωτοσέλιδα θα έλεγαν «ομολόγησε ο Μητσοτάκης το έγκλημα».
Η ουσία είναι ότι η σημερινή πίεση θα πολλαπλασιαστεί. Και αυτό δεν προμηνύει κάτι καλό για την χώρα. Θα έχουμε μια αντιπολίτευση που θα φωνάζει για όλα και η οποία θα προσπαθήσει να απαξιώσει πλήρως τον εκλεγμένο πρωθυπουργό. Σε αυτή την περίπτωση οι θεσμοί περνούν γι' αυτούς σε δεύτερη μοίρα. Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα! Τους είναι αρκετό να ρίξουν τον Μητσοτάκη. Με οποιονδήποτε τρόπο, με οποιονδήποτε κόστος.
Ο κ. Μητσοτάκης είχε και εξακολουθεί να έχει δύο επιλογές. Η πρώτη είναι να δέχεται στωικά το ένα κύμα επίθεσης πίσω από το άλλο. Πιστεύουμε ότι είναι η χειρότερη επιλογή. Η δεύτερη είναι να πάει σε εκλογές με ξεκάθαρο λόγο. Να εξηγήσει στον ελληνικό λαό για ποιον λόγο έχουν οδηγηθεί τα πράγματα σε αυτό το σημείο και να παρουσιάσει μια στρατηγική πρόταση για την επόμενη τετραετία. Κι όποιος θέλει ακολουθεί! Αλλά να απαντούν όλοι πάνω σε μια ατζέντα και όχι σε σενάρια ξυλολίου!
Και πώς θα πεις στους ψηφοφόρους ότι δεν θα έχουμε άλλες καταστάσεις σαν κι αυτές που αντιμετωπίσαμε με τις αγροτικές επιδοτήσεις; Διότι ανάλογες υποσχέσεις είχαν δοθεί και στο παρελθόν. Σε όλα τα μέτωπα. Και σήμερα η κυβέρνηση είναι εκτεθειμένη, όχι γιατί διαπιστώνουμε όλοι δήθεν έκπληκτοι ότι δεν υπάρχει κοινωνία αγγέλων, αλλά διότι δεν υλοποίησε τις υποσχέσεις της. Γι' αυτό λέμε ότι χρειάζονται πλέον καθαρές κουβέντες. Σύγκρουση εκεί που πρέπει να υπάρχει σύγκρουση και συναίνεση εκεί που επιβάλλεται να έχουμε συναίνεση.
Θανάσης Μαυρίδης
