Έλληνες επιχειρηματίες στην αγκαλιά του Πούτιν

Το φυσικό αέριο είναι ορυκτό ή όχι; Πλήττει το περιβάλλον; Εξαρτάται! Αν κανείς κερδίζει από το εμπόριο του φυσικού αερίου, τότε μπορεί και να είναι έξαλλος με την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης που στηρίζει την Ουκρανία. Αν όχι, αν δεν έχει έμμεσες ή άμεσες οικονομικές συναλλαγές με τη Μόσχα, τότε μπορεί και να καταλάβει γιατί η Ευρώπη θέλει να απεξαρτηθεί ενεργειακά από τη Ρωσία. Ότι υπάρχουν Έλληνες επιχειρηματίες ταγμένοι στο πλευρό του Ρώσου και θεωρούν εχθρό τους την Ευρώπη, είναι κατανοητό…

Στα διεθνή μέσα ενημέρωσης έχουν υπάρξει αρκετές δημοσιεύσεις για τις μεταφορτώσεις ρωσικού πετρελαίου στον κόλπο της Λακωνίας. Είναι κοινό μυστικό ότι Έλληνες πλοιοκτήτες κερδίζουν καθημερινά εκατομμύρια δολάρια λόγω του πολέμου στην Ουκρανία. Το ρωσικό πετρέλαιο μεταφορτώνεται στη μέση της θάλασσας, «βαφτίζεται» κάτι άλλο και στο τέλος όλοι είναι χαρούμενοι και οι Έλληνες εφοπλιστές οι ευτυχέστεροι όλων. Κι ας πάνε έτσι στράφι τα μέτρα που έχει αποφασίσει η Δύση σε βάρος του Πούτιν. Ποιος ενδιαφέρεται τώρα για δημοκρατία και πολιτικά δικαιώματα. Όταν υπάρχουν τόσα πολλά χρήματα στο τραπέζι…

Αυτό που συμβαίνει με τους εφοπλιστές ήταν από πολύ ως λίγο αναμενόμενο. Το έχουν κάνει άπειρες φορές στο παρελθόν και θα το επαναλάβουν όσες φορές υπάρξει πόλεμος στο μέλλον. Οι εφοπλιστές δεν είναι με τους Ρώσους. Είναι με το κέρδος. Σήμερα εδώ και αύριο εκεί.

Δεν είναι το ίδιο πράγμα με το επιχειρηματικό φιλορωσικό λόμπι της στεριάς. Εδώ έχουμε να κάνουμε με απόλυτη και ευθεία ταύτιση με τον Πούτιν. Και την ίδια ώρα ενισχύονται αισθητά διάφορες φιλορωσικές ομάδες με πολιτικές φιλοδοξίες. Το πρόβλημα κυρίως στη Βόρεια Ελλάδα είναι αισθητό. Εκεί που διάφορα σωματεία και μοναστήρια είναι πλήρως ταυτισμένα με τα συμφέροντα της Ρωσίας στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων. Τα οποία συμφέροντα τις περισσότερες φορές είναι τελείως αντίθετα με τα ελληνικά. Αδιάφορο για εκείνους που έχουν κάνει καριέρα πουλώντας «πατριωτισμό».

Η ανάπτυξη της ρωσικής προπαγάνδας γίνεται μεν στο όνομα της Ορθοδοξίας, αλλά η Ορθοδοξία από μόνη της δεν είναι αρκετή για να «θρέψει» τον στρατό των προπαγανδιστών. Οι συλλογικότητες που δουλεύουν χρόνια τώρα ακούραστα και ακατάπαυστα για τον Πούτιν εντός της ελληνικής επικράτειας έχουν έξοδα. Ακολουθώντας κανείς τη ροή του χρήματος μπορεί και να βρει την άκρη του νήματος. Και τότε θα είναι εύκολο να κόψει τον ομφάλιο λώρο και να ελπίζει έτσι ότι θα ξεραθούν τα δέντρα του πουτινισμού που έχουν ξεφυτρώσει απ’ άκρη σε άκρη στη Βόρεια Ελλάδα. Για να μην το ξεχάσουμε! Δεν μάθαμε τι τελικά έγινε με εκείνη την έρευνα στα μοναστήρια του Αγίου Όρους…

Να πάμε και σε κάτι πιο πρακτικό που ίσως μας απασχολήσει άμεσα. Ότι υπάρχει ένα τηλεοπτικό κανάλι που έχει θέσεις φιλορωσικές, είναι γνωστό. Ότι το κανάλι αυτό μπορεί να αλλάξει χέρια είναι πιθανό. Αν ο αγοραστής έχει επιχειρηματικά συμφέροντα στη Μόσχα, αυτό είναι κάτι που δεν πρέπει να μας παραξενεύσει. Εκείνο που είναι παράταιρο είναι το γεγονός ότι η ελληνική κυβέρνηση φοβάται να τα βάλει μαζί τους! Δεν ακουμπά το λεγόμενο φιλορωσικό λόμπι. Δεν φοβάται να στείλει όπλα στην Ουκρανία, αλλά διστάζει να βάλει πάγο και να πάψει να διευκολύνει ποικιλοτρόπως εκείνους που στηρίζουν ευθέως τα συμφέροντα του Πούτιν, βρίζουν την Ευρώπη και την ίδια ώρα θέλουν να έχουν ένα μεγάλο κομμάτι από τα ευρωπαϊκά κονδύλια! Με άλλα λόγια, μόνοι μας βγάζουμε τα ματάκια μας!

Θανάσης Μαυρίδης

[email protected]