Οι εκδηλώσεις βίας εναντίον Ισραηλινών πολιτών αποτελούν ναι ή όχι κατάφωρη παραβίαση του αντιρατσιστικού νόμου; Ανεξάρτητα και πέρα απ’ όλα τα άλλα, τι πιστεύει κανείς ότι συμβαίνει αυτή τη στιγμή στη Γάζα, αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα, με συλλογικές ή ατομικές δράσεις κατά Ισραηλινών, είναι ποινικά κολάσιμο; Να μην ρωτήσουμε για τους εισαγγελείς. Ούτε για την κυβέρνηση. Θα ασχολούνται ακόμη με το μπάσκετ. Αλλά οι άνθρωποι του πνεύματος; Υπάρχουν;
Τι θεωρείται ρατσισμός σύμφωνα με τον νόμο;
Ο ελληνικός αντιρατσιστικός νόμος (Ν. 4285/2014) και το άρθρο 81Α του Ποινικού Κώδικα ορίζουν ρατσιστική μια πράξη ή στάση όταν:
- Κίνητρο της πράξης είναι ο φυλετικός, εθνικός, θρησκευτικός ή άλλος παρόμοιος διαχωρισμός.
- Υπάρχει δημόσια υποκίνηση μίσους ή βίας.
- Υποβαθμίζεται ή αποκλείεται ένα άτομο ή ομάδα λόγω ταυτότητας (π.χ. θρησκείας, όπως ο Ιουδαϊσμός).
Τι να υποθέσει κάποιος όταν καθηγητές άνθρωποι στην Κέρκυρα, δημόσιοι λειτουργοί που πληρώνονται από τους φόρους μας για να μάθουν τα παιδιά μας γράμματα, οργανώνουν πορεία κατά του κράτους του Ισραήλ προς το… αεροδρόμιο; Τι άλλο μπορούν να συναντήσουν εκεί από Ισραηλινούς τουρίστες; Αν θέλανε να διαμαρτυρηθούν κατά του κράτους του Ισραήλ υπάρχει στην Αθήνα πρεσβεία. Θα μπορούσαν να στείλουν εκεί ένα ψήφισμα. Αλλά στο αεροδρόμιο;
Τις τελευταίες ημέρες πληθαίνουν τα κρούσματα σε βάρος Ισραηλινών τουριστών. Ότι αυτό πλήττει ευθέως τον ίδιο τον τουρισμό δεν τους απασχολεί. Ότι παραβιάζουν τον ποινικό κώδικα ούτε. Ότι δεν υπάρχει κράτος, για να επιβάλλει τον νόμο είναι αυτό που απασχολεί εμάς.
Τι ψάχνουμε τώρα! Ψύλλους στα άχυρα. Σε μία χώρα που έχει γαλουχηθεί με το «νόμος είναι ο νόμος του εργάτη», όλα τα υπόλοιπα είναι πταίσματα. Και φυσικά δεν περιμένουμε κάτι από τους υπουργούς μας και τους βουλευτές μας, αφού ο χώρος της κεντροδεξιάς διακατέχεται από ένα ενοχικό σύνδρομο σε ό,τι αφορά την ιδεολογική του πάλη με την αριστερά. Για να είμαστε πιο ακριβείς, δεν υπάρχει πάλη. Παρά μόνο απέραντος θαυμασμός για την αριστερά και τα… επιτεύγματά της!
Η αλήθεια είναι ότι ελάχιστους απ’ αυτούς θυμόμαστε στις πλατείες στην εποχή του δημοψηφίσματος. Οι περισσότεροι ήταν κρυμμένοι στα σπίτια τους, περιμένοντας την… έκβαση της μάχης. Θυμόμαστε τον Κωστή Χατζηδάκη, τον Άδωνι Γεωργιάδη και λίγους ακόμη. Τότε αισθανόμασταν μια απέραντη μοναξιά. Σαν κι αυτή που αισθανόμαστε τώρα, όταν βλέπουμε να σπάζουν μαγαζιά, μόνο και μόνο επειδή σερβίρουν ποτά σε… Ισραηλινούς. Ελεεινοί εργολάβοι του μίσους. Αναπνέουν ελεύθεροι επειδή οι Δεξιοί έχουν καρδιά καρδερίνας, όπως έλεγε και ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Μητσοτάκης. Και οι πρώην υπουργοί του ΠΑΣΟΚ που προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στην κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, θα προσθέταμε εμείς. Βλέπετε, η καρδιακή αυτή «ασθένεια» είναι μεταδοτική…
Θανάσης Μαυρίδης
