Θα συμφωνήσω με τον Τσίπρα

«Τίποτα δεν έχει κριθεί πριν ο ίδιος ο λαός αποφανθεί με την ψήφο του». Αυτό είπε, πριν από λίγες ημέρες, ο Α. Τσίπρας σε μια ομιλία του. Μπορεί να αποτελεί μια ένεση ηθικού για τους φίλους του ΣΥΡΙΖΑ, όμως δεν παύει να είναι αλήθεια. Κάθε εκλογική αναμέτρηση ξεκινά από μηδενική βάση. 

Η ιδιαιτερότητα των εκλογών της 25ης Ιουνίου βρίσκεται στο γεγονός πως διεξάγονται μόλις ένα μήνα μετά από τις προηγούμενες εκλογές που έδωσαν μια σαρωτική νίκη στη Νέα Δημοκρατία. Αν θέλουμε να είμαστε σοβαροί το αποτέλεσμα των εκλογών της 21ης Μαΐου δεν μπορεί να ανατραπεί. Αυτό είναι σαφές και για αυτό το λόγο η βασική διακύβευση των μεθαυριανών εκλογών δεν είναι η πρώτη θέση, καθώς αυτή είναι δεδομένη. 

Η διακύβευση αφορά πρωτίστως την ίδια την αυτοδυναμία –που κάποιοι κακώς τη θεωρούν σίγουρη– και ακολούθως το εύρος της. Υπό αυτό το πρίσμα όντως ο Α. Τσίπρας είχε δίκαιο όταν είπε πως τίποτα δεν έχει κριθεί. 

Διότι η αυτοδυναμία είναι μια πολυπαραγοντική εξίσωση, καθώς δεν αφορά μόνον τη Νέα Δημοκρατία, αλλά και το τι θα γίνει στην «ουρά της βαθμολογίας». Στο αποκαλούμενο ντέρμπι ουραγών. Επί πλέον, σημαντικό ρόλο στην κεντρική διακύβευση έχει και η συμμετοχή των πολιτών στις εκλογές. 

Το κλίμα επανάπαυσης μπορεί να ωθήσει πολλούς πολίτες να εκδράμουν στις θάλασσες, βέβαιοι όντες πως η αποχή τους δε θα επηρεάσει το αποτέλεσμα. Πρόκειται για πολίτες με χαλαρή πολιτική συνείδηση, που υπό τη χαλαρότητα των 20 μονάδων διαφορά θα προτιμήσουν τον θαλασσινό αέρα. 

Αν αυτό το φαινόμενο λάβει μαζικές διαστάσεις υπάρχει το ενδεχόμενο να τρέχουμε για εκλογές μέσα στον Αύγουστο. 

Μα αυτοί που θα τρέξουν στις ακτές δε θα είναι μόνον ψηφοφόροι της Νέας Δημοκρατίας. Θα είναι και ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ οι οποίοι είναι απογοητευμένοι από την πανωλεθρία της 21ης Μαΐου, θα παρατηρήσει πιθανόν ο αναγνώστης. Η απάντηση είναι πως η Αριστερά είχε ανέκαθεν πιο συνειδητοποιημένους, πιο αφοσιωμένους ψηφοφόρους. 

Άλλωστε το πρόβλημα δεν βρίσκεται πρωτευόντως στο ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά σε αυτό της Νέας Δημοκρατίας. Για ελάχιστες ψήφους μπορεί μια άνετη νίκη να μετατραπεί σε πύρρεια νίκη. Και για κάποιους ελάχιστους ψήφους μπορεί να έχουμε μια βουλή πεντακομματική έως και οκτακομματική, με πολύ συγκεκριμένες συνέπειες όχι μόνο για το εύρος της αυτοδυναμίας, αλλά και για την ίδια την αυτοδυναμία. 

Και για να προλάβω την ένσταση πως εκλογές αρχές Ιουλίου είχαμε και το 2019 με σημαντική συμμετοχή, επισημαίνω πως είχαν προηγηθεί ευρωεκλογές και όχι εθνικές εκλογές όπως τώρα με το 40,8% και τις 20 μονάδες διαφορά.

Συνεπώς, για να μην τρέχουμε στις κάλπες αυγουστιάτικα καλόν είναι να κάνουμε το καθήκον μας την Κυριακή.