Ο Αυστραλός πρωθυπουργός, σοσιαλιστής, ήταν και παραμένει ο επίσημος εκφραστής του αντισημιτισμού στη χώρα του και ένας από τους διακεκριμένους αντισημίτες στην υφήλιο. Ο Άντονι Αλμπανέζε, είναι φίλος όχι μόνον των Παλαιστινίων, αλλά και της Χαμάς και συνεχώς επισείει τον κίνδυνο της ισλαμοφοβίας. Πρόσφατα η Αυστραλία αναγνώρισε το λεγόμενο Παλαιστινιακό κράτος, ενώ στα τελευταία πέντε χρόνια δέχθηκε πάνω από 1.300.000 μουσουλμάνους μετανάστες. Βαδίζει στα βήματα του Ηνωμένου Βασιλείου το οποίο τείνει να γίνει μια μουσουλμανική χώρα. Ολόκληρες περιοχές, κυρίως του Λονδίνου, ελέγχονται πλήρως από τους μουσουλμάνους.
Ήταν αναμενόμενο σε κάποια χώρα με τα δυτικά πολιτισμικά πρότυπα οι Εβραίοι να δέχονταν ένα θανατηφόρο πλήγμα. Αυτό δόθηκε στην Αυστραλία, στην παραλία Μπόντι, όπου γιόρταζαν την Χανούκα, μια μεγάλη γιορτή των Εβραίων, χιλιάδες μέλη της ισραηλιτικής κοινότητας. Οι δράστες, για τους οποίους δε δόθηκαν επισήμως στοιχεία, δεν ήταν πάντως Σκανδιναβοί ή Ελβετοί. Πιθανόν στο πλαίσιο της ισλαμοφοβίας να μη μάθουμε την εθνικότητά τους και το θρήσκευμά τους. Κάπως έτσι η συμπεριληπτικότητα σκοτώνει.
Το ερώτημα είναι αν όλοι αυτοί που χύνουν χολή κατά του Κράτους του Ισραήλ αντιλαμβάνονται τι δυνάμεις απελευθερώνουν. Κάποιοι, όπως ο Στάρμερ και ο Αλμπανέζε, μάλλον δεν το αντιλαμβάνονται. Είναι ιδεοληπτικοί μέχρι φανατισμού. Κάποιοι άλλοι αυτό ακριβώς θέλουν: Να απελευθερώσουν το μίσος και την οργή των ακραίων ισλαμιστικών ομάδων που έφεραν στις χώρες τους, ώστε να αποτελέσουν το νέο επαναστατικό υποκείμενο για την κοινωνική εξέγερση. Επάνω σε αυτή τη βάση παντρεύτηκε ένα σημαντικό μέρος της Αριστεράς με το ακραίο Ισλάμ και γεννήθηκε το παιδί τους, η ισλαμοαριστερά.
Το πρόβλημα είναι ανεπίλυτο. Όταν στη Γαλλία και τη Βρετανία υπάρχουν από 6 εκατομμύρια μουσουλμάνοι, ουδείς έλεγχος μπορεί να ασκηθεί και, το κυριότερο, η κατάσταση αυτή δεν μπορεί να αναστραφεί. Και πολιτική βούληση να υπήρχε, τώρα πλέον πρακτικά είναι αδύνατη οποιαδήποτε λύση. Τα μεγέθη είναι μη διαχειρίσιμα.
Μέσα σε αυτό το ζοφερό κλίμα που μας το υπενθυμίζουν οι 15 Εβραίοι νεκροί της Αυστραλίας έχουμε και τους ισαποστάκηδες οι οποίοι βάζουν στην ίδια ζυγαριά τους τρομοκράτες με το Κράτος του Ισραήλ. Συγχέουν τη νόμιμη άμυνα ενός τακτικού στρατού μιας δημοκρατικής χώρας με τους ένοπλους τρομοκράτες που κρύβονται μέσα και πίσω από τους αμάχους που τους χρησιμοποιούν σαν ασπίδα.
Όπως και στη δεκαετία του 90, όταν οι βομβιστές αυτοκτονίας σκορπούσαν τον θάνατο σε Ισραηλινούς πολίτες, όπως στην 7η Οκτωβρίου 2023 όταν οι τρομοκράτες δολοφόνησαν ολόκληρες οικογένειες και τα νέα παιδιά του φεστιβάλ Νόβα, έτσι ακριβώς και στην Αυστραλία κτύπησαν οι τρομοκράτες Ισραηλίτες σε μέρα μιας μεγάλης γιορτής τους.
Θα ήθελα να μη δικαιωθεί η Γκόλντα Μέιρ η οποία είχε πει πως το Κράτος του Ισραήλ θα είναι το καταφύγιο των απανταχού της Γης Εβραίων. Οι κοινωνίες της Δύσης, κοινωνίες της συμπερίληψης και της ανοχής, με βασική ευθύνη των πολιτικών και πνευματικών ελίτ, οδηγούνται στο αδιανόητο: να μην είναι συμπεριληπτικές και ανεκτικές προς τους Εβραίους κατοίκους τους, ριζωμένους εκεί αιώνες. Άλλωστε υπάρχει και το ιστορικό προηγούμενο.
