Ο πρωθυπουργός χθες δήλωσε πως η κυβέρνησή του θα εξαντλήσει τη θητεία της. Αυτή είναι η ιδανική προοπτική. Θεσμικά άψογη και πολιτικά παραγωγική. Ως γνωστόν όλες οι κυβερνήσεις θα πρέπει να κρίνονται όταν θα έχουν ολοκληρώσει το πρόγραμμά τους και ως εκ τούτου θα είναι σε θέση να δώσουν το σχέδιο της επόμενης τετραετίας. Το έχω γράψει πολλές φορές πως οι πολίτες δεν ψηφίζουν για λόγους ευγνωμοσύνης, αλλά γιατί ένας ηγέτης τούς προσφέρει πειστικά ένα ακόμα καλύτερο μέλλον.
Έτσι, η κυβέρνηση αν εξαντλήσει την κυβερνητική της θητεία, θα έχει τη δυνατότητα - πέραν όλων των άλλων - να παρουσιάσει στους ψηφοφόρους τις θέσεις της για την αναθεώρηση του Συντάγματος, κάτι που μπορεί να αποτελέσει και ένα από τα προεκλογικά της όπλα. Είναι αυτονόητο πως θα τεθούν ζητήματα που θα επιβεβαιώνουν το εκσυγχρονιστικό προφίλ της το οποίο, τον τελευταίο, καιρό αμφισβητείται και δικαιολογημένα.
Πολιτικά συμφέρει στον πρωθυπουργό η εξάντληση της τετραετίας; Ναι, υπό την προϋπόθεση πως η δημοσκοπική εικόνα θα παραμένει σε γενικές γραμμές η ίδια. Σε αυτή την περίπτωση και η συνοχή της κυβερνητικής πλειοψηφίας θα παραμένει αδιατάρακτη. Οι βουλευτές αγωνιούν για την επανεκλογή τους και στηρίζουν τον ηγέτη που δημιουργεί ευνοϊκές συνθήκες για αυτόν τον στόχο τους. Διαφορετικά μπαίνουν σε δεύτερες σκέψεις.
Πώς διαμορφώνεται η πολιτική σκηνή;
Η Κεντροαριστερά είναι πολυδιασπασμένη, χωρίς τη δυνατότητα προγραμματικών συγκλίσεων, ενώ μαστίζεται από τις προσωπικές διαφορές των ηγεσιών της που φαίνονται αξεπέραστες. Πολλά μικρά μαγαζάκια που αδυνατούν, εκ των πραγμάτων, να συγκροτήσουν μια πειστική εναλλακτική κυβερνητική πρόταση.
Και στα δεξιά της Νέας Δημοκρατίας ο χώρος είναι υπερκορεσμένος. Πολύ δύσκολα μπορεί να ευδοκιμήσει νέος πολιτικός σχηματισμός. Πέραν όλων των άλλων, υπάρχει μεγάλη έλλειψη νέων και άφθαρτων στελεχών. Με φθαρμένα υλικά από την παλιά Νέα Δημοκρατία δεν μπορείς να φτιάξεις νέο κόμμα. Δεν θα πείσεις τον κόσμο που βρίσκεται αποστασιοποιημένος και σε στάση αναμονής. Αυτός ο κόσμος είναι απαιτητικός, δύσκολος, υποψιασμένος και δε θα συγκινηθεί με αποτυχημένους πολιτευτές και κουρασμένες περσόνες.
Δηλαδή δεν υπάρχουν εμπόδια για την ολοκλήρωση της κυβερνητικής θητείας; Υπάρχουν και είναι δύο: 1. Μια έκτακτη κατάσταση στα εθνικά θέματα, η οποία θα απαιτήσει τολμηρές αποφάσεις ή θα έχει θετικές ή αρνητικές επιπτώσεις για την πατρίδα μας. Και στις τρεις περιπτώσεις είναι εύλογο η κυβέρνηση να ζητήσει την ψήφο των πολιτών. 2. Αν ο πρωθυπουργός εκτιμήσει ότι κινδυνεύει να χάσει τη δεδηλωμένη για διάφορους λόγους. Είναι επόμενο, για να αποφύγει τα χειρότερα, να πάει σε πρόωρες εκλογές.
Οι καιροί είναι πονηροί, το διεθνές τοπίο είναι εντελώς ρευστό, οι ευρωπαϊκές ηγεσίες είναι αδύναμες και η μόνη σταθερά που έχει η πατρίδα μας είναι οι άριστες σχέσεις με το Ισραήλ του Νετανιάχου και τη Γαλλία του Μακρόν. Από την άλλη πλευρά η Ρωσία, με τα πλοκάμια της μέσα στη χώρα, κάνει τα πάντα για να υπονομεύσει αυτήν την κυβέρνηση. Και τα πλοκάμια είναι πολλά και ισχυρά και βρίσκονται και εντός της Νέας Δημοκρατίας. Ως εκ τούτου, βρισκόμαστε ήδη σε μια διακεκαυμένη πολιτικά ζώνη και όλα τα ενδεχόμενα βρίσκονται πάνω στο τραπέζι. Καλού - κακού, προσδεθείτε!
