Τα επεισόδια δεν λείπουν από τον μαζικό αθλητισμό στα συλλογικά αθλήματα. Όταν για παράδειγμα ένας αθλητής οποιουδήποτε συλλόγου στη Γαλλία γίνει παγκόσμιος πρωταθλητής σε ατομικό άθλημα, θα σκορπίσει εθνική υπερηφάνεια και θα εισπράξει ομόθυμα ενθουσιώδη συγχαρητήρια.
Όταν προχθές η Παρί Σεν Ζερμέν κατέκτησε το Τσάμπιονς Λιγκ, στην εξευγενισμένη Γαλλία συνέβησαν τα εξής:
Σημειώθηκαν συγκρούσεις σε κεντρικά σημεία του Παρισιού, λεηλασίες καταστημάτων, καταστροφές στάσεων λεωφορείων και φυσικά χρήση δακρυγόνων από την Αστυνομία. Πυρπολήθηκαν 264 οχήματα και οι πυροσβεστικές δυνάμεις ανταποκρίθηκαν σε 692 περιστατικά πυρκαγιών.
Στις ταραχές σημειώθηκαν πάνω από 190 τραυματισμοί, μεταξύ των οποίων 22 αστυνομικών και 7 πυροσβεστών, ενώ ως παράπλευρες απώλειες καταγράφηκαν και δύο θάνατοι νέων. Έγιναν περισσότερες από 500 συλλήψεις, εκ των οποίων οι 490 στο Παρίσι. Και όλα αυτά στον ενθουσιασμό της νίκης. Δηλαδή αν έχανε η «Παρί» τι θα γινόταν;
Ο πρόεδρος Μακρόν και ο υπουργός Εσωτερικών Ρεταγιό ένιψαν τας χείρας τους. Ο μεν πρώτος καταδίκασε τη βία λέγοντας «τίποτε δεν δικαιολογεί όσα συνέβησαν», ενώ ο δεύτερος χαρακτήρισε τους ταραχοποιούς «βαρβάρους». Τους έκανε τα μούτρα κρέας, κατά την λαϊκή ρήση.
Το πιο ωραίο είναι ότι ξεσηκώθηκε η αλληλέγγυα γαλλική Αριστερά καταλογίζοντάς του… ρατσιστική ρητορική για τον χαρακτηρισμό βαρβάρους!
Στα καθ’ ημάς, υπήρξε αισθητή βελτίωση στις συνθήκες των ποδοσφαιρικών αγώνων, στο μέτρο του δυνατού, μετά τα μέτρα που έλαβε η κυβέρνηση, όπως τη διακοπή για δύο μήνες των αγώνων της Super League, εγκατάσταση καμερών υψηλής ευκρίνειας, εφαρμογή ηλεκτρονικού εισιτηρίου και ταυτοπροσωπίας, αυστηροποίηση ποινών για διάφορα αδικήματα, όπως ρίψη φωτοβολίδων.
Παρόμοια μέτρα ίσχυσαν και για το μπάσκετ, το οποίο ως πριν ελάχιστα χρόνια ήταν άθλημα με αξιοσημείωτα ήπιους και ευγενείς οπαδούς, που απείχαν από τον χουλιγκανισμό του ποδοσφαίρου. Αλλά φευ και αυτό δεν έμεινε απροσπέλαστο από τον χουλιγκανισμό.
Η ηθική κατηφόρα του ελληνικού μπάσκετ αναδείχθηκε «γλαφυρά» κατά τον πρόσφατο αγώνα Ολυμπιακού - Παναθηναϊκού. Σημειωτέον ότι είναι δύο εκ των ελίτ ομάδων της Ευρώπης, και όχι ερασιτεχνικές ομάδες μιας υποβαθμισμένης γειτονιάς του…Μπρονξ.
Ο ένας ιδιοκτήτης, που πρόσφατα στο Αμπου Ντάμπι (γιατί πρέπει να μας μάθουν και έξω) ύψωσε σε θέα των καμερών τα μεσαία δάκτυλα ως απάντηση στους οπαδούς του Ολυμπιακού που τον αποδοκίμαζαν, κατά τη διάρκεια του ημιτελικού του Παναθηναϊκού με την Φενερμπαχτσε (ούτε καν σε μεταξύ τους αγώνα να ήταν).
Στον προχθεσινό αγώνα οι κόρες των δύο πλευρών είχαν την τιμητική τους στην εκρηκτική ατμόσφαιρα του ΣΕΦ.
Ο ένας επανέλαβε την αγαπημένη του χειρονομία, υποστηρίζοντας ότι οι οπαδοί του Ολυμπιακού έθιξαν την τιμή της θυγατρός του. Εκ των υστέρων δήλωσε ότι θα μηνύσει τους ιδιοκτήτες αντιπάλους επειδή… οι οπαδοί την έβρισαν!
Οι ιδιοκτήτες της αντίπαλης ομάδας υποστήριξαν ότι ο απρεπώς χειρονομών απείλησε ότι θα βιάσει την κόρη του ενός εκ των δύο και μάλιστα υπό το βλέμμα του. Όμως την απειλή άκουσαν μόνο υπάλληλοι του πατρός της …μελλοντικώς απειλούμενης με βιασμό.
Στο χορό μπήκαν και οι προπονητές των ομάδων. Ο ένας έκπαλαι πυροδοτεί την ένταση. Ο άλλος επειδή ως Τούρκος του έθιξαν την πατρίδα, αποκάλεσε τους υβριστές «μπάσταρδους». Δηλαδή θα έπρεπε να προσβληθεί ο Ιτούδης όταν προπονούσε την Φενερμπαχτσέ και να αποκαλέσει μπάσταρδους τους οπαδούς της Αναντολού Εφές, εάν σε κάποιον αγώνα έβριζαν την Ελλάδα!
Η όλη ατμόσφαιρα ανέδειξε την αίσθηση του ακαταδίωκτου που νιώθουν οι πολύ ισχυροί με τους στρατούς των οπαδών ως ασπίδα. Ο χειρονομών αναζητείται από τις αρχές στο πλαίσιο του αυτόφορου αλλά έχει κληθεί από τον υπουργό Αθλητισμού σε σύσκεψη ομού με τους ετέρους δύο ιδιοκτήτες. Το αποτέλεσμα το γνωρίζουμε. Θα υποσχεθούν ότι στο εξής θα είναι «καλά παιδιά», θα τελειώσουν μάλλον ήσυχα τους αγώνες φέτος, και θα συνεχίσουν τα ίδια από του χρόνου.
Εκτός εάν η Πολιτεία λάβει δρακόντεια μέτρα, εάν πείσει ότι ανοχή τέλος. Γιατί παρότι οι σύλλογοι είναι Ανώνυμες Εταιρίες, δεν είναι ιδιωτική ή συλλογική τους υπόθεση ο σεξισμός που αναδύθηκε, ο διαχρονικός εθνικισμός (κάτι ξέρει η ΑΕΚ), η αλητεία που υποθάλπει το αστραφτερό λούμπεν. Αφορά τη δημόσια σφαίρα και το δημόσιο ήθος.
ΥΓ: Δεν γράψαμε τα ονόματα των πρωταγωνιστών αφού όλοι τους γνωρίζουν, επειδή το κείμενο αναφέρεται περιπτωσιολογικά σ’ αυτούς. Υπάρχουν και άλλοι. Πρόχειρα έρχεται στη μνήμη ένας που έκανε επίδειξη του όπλου του μέσα στο γήπεδο, και που θα έπρεπε να έχει αποκλειστεί δια παντός από αυτό.
