«Όλοι και όλες μαζί» δήλωσε κατά την έναρξη του 5ου συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ η πρόεδρός του Όλγα Γεροβασίλη, αλλά ήταν η πιο ψευδής πανηγυρική διαβεβαίωση για ένα κόμμα που βρίσκεται σε αποδρομή και για έναν πρόεδρο τον Σωκράτη Φάμελλο που παραδέρνει ανάμεσα σε συμπληγάδες.
Μετά το σταλινικής εμπνεύσεως και πρακτικής συνέδριο του Νοεμβρίου, στο οποίο εκπαραθύρωσαν αντιδημοκρατικά τον εκλεγμένο πρόεδρο Κασσελάκη, ο δρόμος αντί για εύβατος έγινε ακόμη πιο δύσβατος. Συνέβαλαν οι απογοητευτικές δημοσκοπήσεις που έδειχναν πως ο τίτλος του ΣΥΡΙΖΑ ως κόμμα εξουσίας ανήκε σε ένα ευτυχισμένο αλλά ανεπίστρεπτο παρελθόν.
Τα λυμφατικά ποσοστά άγχωσαν την ηγεσία της Κουμουνδούρου και εισήλθε σε έναν λαβύρινθο όπου σε κάθε στροφή καραδοκούσε και ένα λάθος. Διέλυσε την προοπτική μιας συνεργασίας με τη Νέα Αριστερά, όταν επέμενε να συμπεριλάβει τον Μητσοτάκη ως κατηγορούμενο για τα Τέμπη.
Αναμενόμενη η στάση για όσους παρακολουθούν εκ του σύνεγγυς το κόμμα και έχουν διαπιστώσει ότι ο αντι-Μητσοτακισμός δεν είναι μια απλή αντιπολιτευτική θέση. Ακατανόητο για ποιο λόγο, ανάγεται ίσως σε σφαίρες πέραν της πολιτικής, ο αντι-Μητσοτακισμός αποτελεί συνεκτικό στοιχείο για τον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν είναι η πολιτική που εκφράζει ο Μητσοτάκης. Είναι το πρόσωπο και κατ΄ επέκταση η οικογένεια...
Δυο μέρες πριν από το συνέδριο ο πρώην πρόεδρος Αλέξης, παρότι βουλευτής του κόμματος, και παριστάμενος ως βουβό πρόσωπο στην εναρκτήρια ομιλία του Φάμελλου, είχε τονίσει από την ημερίδα του δικού του Ινστιτούτου ότι «η αντιπολίτευση δεν έχει κανένα πειστικό εναλλακτικό σχέδιο διακυβέρνησης».
Φυσικά στην αντιπολίτευση περιλαμβάνεται και ο ΣΥΡΙΖΑ, το κόμμα του οποίου είναι ακόμη βουλευτής! Παράλληλα δίνοντας τη χαριστική βολή στο κόμμα του και τον πρόεδρο Φάμελλο, υπέγραψε το αγγελτήριο πολιτικού τους θανάτου, λέγοντας ότι χρειαζόμαστε ένα όραμα και ένα νέο κίνημα, ένα νέο πολιτικό και κοινωνικό κύμα».
Ο Τσίπρας έδωσε προοπτική πενταετίας σε αυτό το κίνημα, αλλά κέντρισε το θυμικό του αψύ Πολάκη, ο οποίος απάντησε με έντονο ύφος χωρίς να τον κατονομάζει: «Τον λαό τον καίει να φύγει τώρα ο Μητσοτάκης ή στις επόμενες εκλογές. Γιαυτό πρέπει να υπάρξει ΟΡΑΤΗ αριστερή προοδευτική εναλλακτική λύση άμεσα. Όχι σε ορίζοντα πενταετίας. Τα επόμενα στο συνέδριο…».
Είναι αυτό που προείπαμε. Η ΝΔ λαμβάνει στις δημοσκοπήσεις περί το 30% με το δεύτερο κόμμα να βρίσκεται 15 μονάδες πίσω. Ο Μητσοτάκης να κρίνεται ως καταλληλότερος με τους υπόλοιπους 20 μονάδες πίσω του, αλλά στην εικονική πραγματικότητα, όχι μόνο του Πολάκη αλλά του όλου ΣΥΡΙΖΑ «Τον κόσμο τον καίει να φύγει τώρα ο Μητσοτάκης»! Με τέτοια εμμονή πως να αρθρώσουν σοβαρή πολιτική;
Όντως στο ραντεβού που έδωσε ο Πολάκης στο συνέδριο, ομού μετά του Νίκου Παππά, θα δώσει τη δική του μάχη εναντίον του Φάμελλου. Ήδη ο αψύς φρόντισε και έγραψε ένα κείμενο το οποίο συνυπέγραψαν 55 στελέχη, και στο οποίο αμφισβητεί τις κατευθυντήριες γραμμές του κόμματος, όπως και πολλές από τις αποφάσεις του προέδρου.
Δεδομένου ότι από το συνέδριο δεν εκλέγεται πρόεδρος, η αντίθεση του μπλοκ Πολάκη - Παππά προς εκείνο του μπλοκ που περιστοιχίζει τον Φάμελλο, θα σημάνει την έναρξη ενός διαρκούς ροκανίσματος που θα αποδυναμώνει περαιτέρω το πρώην κυβερνητικό κόμμα. Και υπό την σκιά του επερχόμενου Τσίπρα, δεν αποκλείεται να καταντήσει πολιτικό ρετάλι.
Εάν μάλιστα πάρει το πάνω χέρι ο Πολάκης, σε συνδυασμό και με την ύπαρξη της Ζωής στη Πλεύση Ελευθερίας, αλλά και του Βελόπουλου στην Ελληνική Λύση, το πολιτικό σκηνικό θα αποκτήσει ψυχεδελικό ντεκόρ.
Ήδη ο ΣΥΡΙΖΑ φυλλορροεί. Προ ημερών παραιτήθηκε από την Πολιτική Γραμματεία η Ζωή Καρακούλια, καταγγέλλοντας ότι πρόκειται για ένα συνέδριο διευθετήσεων, ενώ το κόμμα θα έπρεπε πρώτα να αντιμετωπίσει το υπαρξιακό και ταυτοτικό του πρόβλημα.
Στη συνέχεια παραιτήθηκαν άλλα τέσσερα στελέχη (Σουλτάνη, Καραγιάννη, Μανιάτης, Μαδεμλής) καταγγέλλοντας την ύπαρξη ακραίων ιδεοληψιών, ασαφές ιδεολογικό στίγμα, και έναν κομματικό μηχανισμό που αντιμετωπίζει με καχυποψία ή εχθρότητα κάθε φωνή κριτικής και ανανέωσης.
Οι ανωτέρω σύντροφοι ήταν πρώην στελέχη του ΠΑΣΟΚ και νόμισαν πως στο νεοσταλινικό και με στοιχεία λούμπεν, υπόστρωμα του ΣΥΡΙΖΑ, θα αγωνιστούν για υψηλά ιδεώδη.
Ως εκ των άνω, μοιάζουν φρούδες οι ελπίδες Φάμελλου ότι το συνέδριο θα σημάνει την ουσιαστική επανεκκίνηση του κόμματος, την αναγέννησή του και την οικοδόμηση ενός σοβαρού πολιτικού οργανισμού. Το στοίχημα γι’ αυτόν προσώρας είναι να βγει αλώβητος από τις συμπληγάδες. Και μετά βλέπουμε.
