Του Γιάννη Σιδέρη
Μια ατυχής κατάσταση, δεν συμβαίνει αφ' εαυτής. Ωριμάζει συν τω χρόνω και αποτελεί την συνισταμένη πολλών μικρών ατυχών στιγμών του παρελθόντος. Στιγμών που ορίζονται από την αδιαφορία, την ανικανότητα, την αβελτηρία, την απουσία πρόβλεψης, την έλλειψη σχεδιασμού, την ελαφρότητα ή την σκοπιμότητα.
Δεν θα συνταυτιστούμε με όσους έξαλλους, εκ των ηλεκτρονικών μέσων, έριξαν το ανάθεμα στην κυβέρνηση, για την παράλυση που επέφερε η βαρυχειμωνιά. Παρότι υπήρξαν κυβερνητική ανικανότητα, αστοχίες, ασυνεννοησία, ωχαδερφισμοί σύμφυτοι με το ελληνικό δημόσιο, υπεισέρχεται και το πρόβλημα του κόστους. Μια μεσογειακή χώρα, ακόμη και οικονομικώς ανθηρή, είναι αδύνατο - για να μην πούμε και ανόητο - να συντηρεί ένα κοστοβόρο μηχανισμό δράσης, προκειμένου να αντιμετωπίσει ένα χιονιά τέτοιας έντασης, διάρκειας και έκτασης, που ενσκήπτει ανά δεκαετία - και αν.
Ωστόσο η κατανόηση σταματά όταν υπάρχουν άνθρωποι στο χιόνι (ασχέτως πως βρέθηκαν στη χώρα, αν έπρεπε να βρεθούν, ποιος και ποια πολιτική τους ευνόησε να έρθουν). Είναι ανθρώπινες υπάρξεις που υποχρεώθηκαν να ζήσουν υπό τραγικά ακραίες συνθήκες, αδιανόητες για ευρωπαϊκό κράτος του 2017.
Ο αναπληρωτής υπουργός Άμυνας Δημ. Βίτσας, έκανε ανάληψη ευθύνης για την κατάσταση στη Μόρια - καθόλου αυτονόητο για στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ: Δήλωσε: «Δεν υπάρχει κανένας λόγος, ειδικά για τη Μόρια, να δικαιολογούμαστε. Με μια έννοια και είναι κοινή πεποίθηση και τη δική μου και του Γιάννη Μουζάλα, πιαστήκαμε απροετοίμαστοι λόγω της σφοδρότητας των καιρικών συνθηκών».
Καλοσύνη του που συμπεριέλαβε στην ανάληψη ευθύνης και τον κ. Μουζάλα, αλλά ο τελευταίος, ως καθ' ύλιν αρμόδιος, δεν απαλλάσσεται με μια φραστική ανάληψη ευθύνης.
Η τραγικότητα της Μόρια, απλώς απογύμνωσε στο χιονιά την κυβερνητική πολιτική για το προσφυγικό. Ήταν η κατάληξη μιας συνολικής πολιτικής που γεννήθηκε από ιδεοληψία, χτίστηκε με ελαφρολαϊκό ανθρωπισμό και - ίσως - καλύφθηκε από αδιαφανείς οικονομικές διαδικασίες.
Οι καταγγελίες Βουδούρη
Να θυμίσουμε τις καταγγελίες που συνόδευσαν την παραίτηση του Οδυσσέα Βουδούρη από τη θέση του γενικού γραμματέα Πρώτης Υποδοχής και Ταυτοποίησης, ο οποίος είχε αφήσει αιχμές για σπατάλες και οικονομικά οφέλη για κάποιους, πίσω από τη διαχείριση των κονδυλίων; Ότι είχε χαρακτηρίσει τις δομές φιλοξενίας «ακυβέρνητες»; Ότι «το μέσο κόστος ενός πρόσφυγα στη Νορβηγία, ανά έτος, είναι της τάξεως των 12.000 ευρώ, ενώ στην Ελλάδα είναι 15.000»; Ότι είχε προειδοποιήσει τον κ. Μουζάλα πως «Οι συνθήκες είναι δραματικές, όχι μόνο για τους πρόσφυγες και τις τοπικές κοινωνίες, αλλά και για τη χώρα μας συνολικά. Οι δύσκολες καιρικές συνθήκες του χειμώνα πλησιάζουν, ενώ το πολιτικό σου γραφείο, που διαχειρίζεται τα θέματα αυτά, δεν έχει ακόμα καταλήξει για το μέλλον των δομών»;
Η επιστολή Βουδούρη είναι το χρονικό μιας προαναγγελθείσας δυστυχίας για τους πρόσφυγες. Τον Σεπτέμβριο ο κ. Μουζάλας είχε δηλώσει πως η κυβέρνηση πρότεινε την επέκταση χώρων διαμονής για αν γίνουν οι συνθήκες καλύτερες. Τόσο… νωρίς, τον Σεπτέμβριο! Οπότε, ακόμη και ο χιονιάς να μην ήταν δριμύς, οι πρόσφυγες θα ξεχειμώνιαζαν σε σκηνές…
Οι δικαιολογίες του υπουργού, ότι του έφταιγαν στελέχη της Ν.Δ, οι δήμαρχοι που εμπόδισαν τη δημιουργία κλειστών χώρων στα νησιά, είναι οι συνήθεις δικαιολογίες που χαρακτηρίζει το στελεχικό προσωπικό του ΣΥΡΙΖΑ: Πάντα φταίνε οι άλλοι φταίνε. Γι αυτό και χαρακτηρίσαμε «καθόλου αυτονόητη» για στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, την ειλικρινή ομολογία Βίτσα.
Είναι πολλά τα λεφτά
Και όμως τα λεφτά δεν έλειψαν: Με βάση στοιχεία της Κομισιόν, η Ελλάδα έχει λάβει ως τώρα, οικονομική βοήθεια ύψους 481,9 εκατομμυρίων ευρώ, για την αντιμετώπιση της προσφυγικής και ανθρωπιστικής κρίσης. Δικαιούται άλλα 509 εκατομμύρια, στο πλαίσιο των εθνικών προγραμμάτων της επταετίας 2014-2020 , και τα οποία η κυβέρνηση δεν στάθηκε ικανή να απορροφήσει!
Δεν έχουμε στοιχεία, και δεν υπονοούμε σκάνδαλα. Σαφώς όμως έχουμε καταγγελίες για ευνοιοκρατία. Ο Σταύρος Θεοδωράκης έχει κάνει αναφορά για παροχές έργων σε οικείους επιχειρηματίες, ενώ βέλη είχαν εκτοξευθεί και εξ οικείων: Η βουλευτής Σερρών του ΣΥΡΙΖΑ κ. Αφροδίτη Σταμπουλή, κατήγγειλε τον Αύγουστο, ότι μέλος της τοπικής νομαρχιακής του κόμματος είχε αναλάβει τροφοδοσία καταυλισμού προσφύγων, και - το πλέον… διαφανές - ότι η κόρη του θα ήταν η ελέγχουσα των υπηρεσιών του! Η βουλευτής είχε χρησιμοποιήσει τις λέξεις «Λυπάμαι, θλίβομαι και ντρέπομαι».
Εναπόκειται στην αντιπολίτευση να αναδείξει το πρόβλημα και να απαιτήσει λεπτομερειακή εξήγηση για την πορεία των χρημάτων. Οι πρόσφυγες που κοιμήθηκαν στα χιόνια στη Μόρια, ίσως δεν είναι μόνο θύματα ενός ακραίου καιρικού φαινομένου.
