Δεν θα κρίνω νομικά το κατηγορητήριο περί εσχάτης προδοσίας της κυρίας Καρυστιανού. Αν θέλουν και πιστεύουν ότι αξίζει τον κόπο, υπάρχουν άλλοι αρμοδιότεροι εμού. Προσωπικά πιστεύω πως απλώς θα πρόκειται για μια άσκοπη κατανάλωση φαιάς ουσίας και χρόνου. Υπάρχει όμως ένα μικρό απόσπασμα από τη μήνυση που τράβηξε την προσοχή μου και το παραθέτω όπως έχει:«…θα πράξουμε κάθε τι δυνατόν προκειμένου να βρεθεί ο πραγματικός κατάλληλος φυσικός δικαστής για τη συγκεκριμένη υπόθεση ώστε να απονεμηθεί ουσιαστική δικαιοσύνη στον συντομότερο δυνατόν χρόνο».
Τι εννοεί ο συντάκτης αυτής της μήνυσης; Σχεδόν κάθε λέξη αυτής της μικρής πρότασης αποτελεί αμφισβήτηση του δημοκρατικού μας πολιτεύματος. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν.
Ποιος είναι ο «πραγματικός κατάλληλος φυσικός δικαστής για τη συγκεκριμένη υπόθεση;» ποια τα χαρακτηριστικά του που τον καθιστούν κατάλληλο, ενώ προφανώς οι υπόλοιποι είναι ακατάλληλοι να δικάσουν τη συγκεκριμένη υπόθεση; Και το κυριότερο: ποιος ορίζει αυτά τα χαρακτηριστικά; Ο συντάκτης του κατηγορητηρίου; Η κυρία Καρυστιανού; Κάποια λαϊκή συνέλευση; Και κάτι ακόμα: αφού θα ορισθούν αυτά τα χαρακτηριστικά ποιος και με τι διαδικασίες ανακαλύπτει τον φυσικό δικαστή που τα διαθέτει; Πώς αυτός επιλέγεται;
Τι εννοεί ο συντάκτης του κειμένου όταν γράφει για «ουσιαστική Δικαιοσύνη;» υπάρχει και μη ουσιαστική; Και ποιος κρίνει πότε μια δικαστική απόφαση είναι ουσιαστική και πότε όχι; Μήπως το περί δικαίου αίσθημα;
Είναι προφανές πως απαντήσεις εντός του δημοκρατικού θεσμικού πλαισίου δεν υπάρχουν. Οι δικαστές επιλέγονται με σαφείς διαδικασίες στο πλαίσιο της διάκρισης των εξουσιών. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος επιλογής. Είναι αυτονόητο πως ο συντάκτης του κατηγορητηρίου έχει κάποιο άλλο μοντέλο οργάνωσης όχι μόνον της Δικαιοσύνης, αλλά και του δημοκρατικού πολιτικού μας συστήματος, συνολικά.
Φυσικά, δε θα αφήσω ασχολίαστη τη διαβεβαίωση πως «θα πράξουμε κάθε τι δυνατόν προκειμένου να βρεθεί ο κατάλληλος φυσικός δικαστής…». Τι προτίθενται να πράξουν; Θα παρέμβουν μήπως στις λειτουργίες της τρίτης εξουσίας που είναι η Δικαιοσύνη; Και αυτό το «κάθε τι δυνατόν», τι σημαίνει; Στα δημοκρατικά πολιτεύματα υπάρχουν πάντα τα ακρότατα όρια, έξω από το οποία οι πράξεις κρίνονται ως παράνομες. Από το όλο νόημα της πρότασης που εξετάζω φαίνεται πως δεν πρόκειται για κάποιο καθ΄υπερβολήν λεκτικό σχήμα. Ο συντάκτης αυτής της μήνυσης έχει μια πολύ συγκεκριμένη πολιτική άποψη για το είδος του πολιτεύματος που προτιμά. Και αυτό το πολίτευμα ουδεμία σχέση έχει με τη φιλελεύθερη δημοκρατία. Δεν είναι τυχαίο ποια κόμματα ασπάστηκαν αυτές τις θέσεις.
Τέλος, όντως είναι προκλητική η διάθεση του «να απονεμηθεί η δικαιοσύνη στον συντομότερο δυνατόν χρόνο.» Αφού έκαναν τα πάντα για να καθυστερήσουν τη δίκη, τώρα κόπτονται για την ταχύτατη απονομή της. Βομβάρδιζαν τον ανακριτή με χιλιάδες έγγραφα επί δύο χρόνια ώστε να μην ολοκληρώσει το έργο του, διότι θα αποκαλυπτόταν η απόπειρα της πολιτικής εξαπάτησης.
ΥΓ. Δεν μπορώ να μην αναφερθώ στη δήλωση δύο μελών του συλλόγου θυμάτων των Τεμπών πως ουδέποτε συζητήθηκε εντός του συλλόγου η συγκεκριμένη πρόταση για προανακριτική, καθώς και την αντίρρηση του κ. Νίκου Πλακιά για τη σύσταση της προτού ο εφέτης – ανακριτής ολοκληρώσει το έργο του.
