Η τακτική του ΚΚΕ να κατεβάζει ένστολους-μέλη του σε πορείες, πρέπει να είναι παγκόσμια πατέντα, συνιστά πάντως αναμφίβολα μια ακραία αντιδημοκρατική εκτροπή.
Το κάνουν συστηματικά κάθε χρόνο στο Πολυτεχνείο και όχι μόνο, το έκαναν και πρόσφατα σε ένα μπλόκο αγροτών όπου μάλιστα ένας έφεδρος-μέλος του κόμματος, έβγαλε κι ένα λογύδριο κατά του ΝΑΤΟ, της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του κακού καπιταλισμού.
Πρόκειται για πρωτοφανή περιστατικά που σε μια κανονική χώρα δεν θα έμεναν ατιμώρητα. Εδώ δυστυχώς δεν κουνιέται φύλλο. Με την κακώς εννοούμενη ανοχή όλων των κομμάτων που κυβέρνησαν από το ’74 και μετά, το ΚΚΕ κατάφερε να αντιμετωπίζεται ως η ιερή αγελάδα της Μεταπολίτευσης και ως ένα κόμμα που είναι πέρα και πάνω από νόμους, διατάξεις και κανονισμούς.
Διότι δεν είναι μόνο οι ένστολοι.
Είναι και τα θηριώδη πανό με τα αποκρουστικά συνθήματα που αναρτώνται με το έτσι θέλω πάνω στην Ακρόπολη, ένα ιερό μνημείο της παγκόσμιας κληρονομιάς, που σεβάστηκαν ακόμα και κατακτητές.
Είναι και η αδιαφανής πώληση του 902, μιας κρατικής συχνότητας που πουλήθηκε μέσα σε μια νύχτα χωρίς να γνωρίζει κανείς σε ποιον και με ποιο τίμημα.
Είναι και η μη αναγνώριση του Συντάγματος, η ανυπακοή στους νόμους του κράτους, η απουσία κάθε ελέγχου στα οικονομικά του κόμματος.
Το ΚΚΕ νομιμοποιήθηκε το 1974 από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας. Και έγινε αυτό ενόψει της ένταξης της χώρας στην ευρωπαϊκή οικογένεια, κυρίως όμως για λόγους ιστορικής λήθης και συμφιλίωσης.
Φαίνεται όμως πως η επιθυμία για ιστορική λήθη εκλήφθηκε ως αδυναμία. Ενώ το ΚΚΕ θα 'πρεπε τουλάχιστον να σιωπά για τα Δεκεμβριανά και τα γεγονότα του 1946-49, στήνει προκλητικά προτομές του Βελουχιώτη και στέλνει κάθε λίγο και λιγάκι τη νεολαία του στο Γράμμο και στο Βίτσι, για να σουλατσάρει «στα χνάρια των ανταρτών» την ίδια ώρα που αντίστοιχες εκδηλώσεις της άλλης πλευράς αποκαλούνται συλλήβδην «γιορτές μίσους» και απαξιώνονται.
Και με αυτή την έννοια, θα 'πρεπε ίσως να ανοίξει η συζήτηση σχετικά με το κατά πόσον οι πρακτικές του ΚΚΕ, είναι τελικά συμβατές με τη Δημοκρατία και το πολίτευμα.
Γιατί η Δημοκρατία συμβαίνει να έχει κανόνες τους οποίους πρέπει να σέβονται όλοι ανεξαιρέτως.
Κι όσοι δεν τους σέβονται, στο καλό και να μη μας γράφουν.
