Η συμμετοχή του Νίκου Δένδια, στη σύναξη του Καπνεργοστασίου είχε πολιτικό νόημα. Όπως και η απόφαση της κυβέρνησης να μην ψηφίσει τον Ιανουάριο νομοσχέδιο του Υπουργείου Άμυνας. Μπορούμε, πλέον, να μιλάμε για «εχθροπραξίες». Αν και στην πολιτική όλα αυτά είναι ευμετάβλητα. Εκεί που τους βλέπεις να είναι έτοιμοι να τραβήξουν μαχαίρι, αγκαλιάζει ο ένας τον άλλον και ζούνε αυτοί καλύτερα και εμείς με μερικές περισσότερες απορίες φορτωμένες στην καμπούρα μας. Τέλος πάντων, εδώ τα πράγματα δείχνουν να οδηγούνται σε ρήξη. Αν και η αλήθεια είναι ότι οι σχέσεις δεν είναι εδώ και καιρό εκείνες που ήταν το 2019. Αν θα τους τα ξαναφτιάξει ο κοινός τους φίλος από τα Χανιά, όπως συνέβη στο παρελθόν, αυτό δεν μοιάζει να είναι ιδιαίτερα πιθανό αυτήν ειδικά την περίοδο.
Στον Νίκο Δένδια έχουν ποντάρει οι νεοκαραμανλικοί, οι οποίοι έχουν ήδη επιλέξει στρατόπεδο από το 2015, με την εκλογή του Προκόπη Παυλόπουλου ως Προέδρου της Δημοκρατίας και το «δάνειο» προς τον κ. Τσίπρα με τον «κύριο Μίμη», τον εξ’ απορρήτων του Κώστα Καραμανλή του Β. Ο Νίκος Δένδιας δεν επέλεξε τότε τον δρόμο της «μεγάλης συναίνεσης», αν και θα μπορούσε. Το κάνει τώρα! Και μόνο τυχαίο δεν ήταν το γεγονός ότι ο κ. Δένδιας ακολούθησε τις δηλώσεις των «απομάχων» για τον απεργό πείνας Ρούτσι και στη συνέχεια παραβρέθηκε στη σύναξη του Καπνεργοστασίου. Βρέθηκε δηλαδή σε μια κεντρική πολιτική συγκέντρωση όπου δύο πρώην πρωθυπουργοί, ο συγκυβερνήτης Βαγγέλης και το θείο βρέφος του ΠΑΣΟΚ Κώστας, εκδήλωσαν τις «ανησυχίες» τους για την… Δημοκρατία στην Ελλάδα. Αν αυτή δεν είναι μια πράξη αμφισβήτησης του αρχηγού του κόμματός του και πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, πώς αλλιώς μπορούμε να την χαρακτηρίσουμε;
Ο κ. Δένδιας δεν έχει κρύψει τις φιλοδοξίες του και αυτές είναι θεμιτές. Όπως αντίστοιχα θεμιτές είναι οι φιλοδοξίες και άλλων στελεχών. Αλλά στην εκδήλωση του Καπνεργοστασίου δεν πήγε ούτε ο Άδωνις Γεωργιάδης, ούτε ο Κωστής Χατζηδάκης. Αλήθεια, πώς θα του φαινότανε του ιδίου του κ. Δένδια αν ήταν αυτός σήμερα ο πρωθυπουργός και πήγαινε ο κ. Μητσοτάκης σε μια εκδήλωση που ως κύριο θέμα της είχε την ανάγκη να … κυβερνηθεί η χώρα;
Ο κ. Δένδιας έχει το δικαίωμα να θέσει επίσημα τη θέση του, αν πραγματικά πιστεύει ότι ο κ. Μητσοτάκης … ζημιώνει την χώρα. Ο … διεθνώς απομονωμένος, σύμφωνα με την λέσχη του Καπνεργοστασίου, Κυριάκος Μητσοτάκης, είναι αυτός που πέτυχε τον τελευταίο μόλις μήνα την ενεργειακή συμφωνία με τις ΗΠΑ και την εκλογή του Κυριάκου Πιερρακάκη, στη θέση του προέδρου του Eurogroup. Τι ακριβώς κάνει λάθος ο κ. Μητσοτάκης που θα το έκανε καλύτερα ο κ. Δένδιας και πώς; Το «φύγε εσύ για να έρθω εγώ» δεν είναι πολιτική. Είναι κάτι άλλο και ο κ. Δένδιας δεν θα ήθελε, πιστεύουμε, να μείνει στην ιστορία ως ένας μικροπρεπής πολιτικός που είχε ως προτεραιότητά του το προσωπικό και μόνο συμφέρον. Επειδή ο ίδιος δεν είναι αυτό!
Ο ιδρυτής της Νέας Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Καραμανλής ήταν ο εμπνευστής του δόγματος ότι η Ελλάδα ανήκει στη Δύση. Ούτε στη Μόσχα, ούτε στο Πεκίνο. Αυτήν την πολιτική υλοποιεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Αυτή πιστεύουμε ότι είναι και η πολιτική του Νίκου Δένδια. Εκτός και αν κάνουμε λάθος. Οπότε, καλό είναι να λέει κάποιος ξεκάθαρα την άποψή του και ο ελληνικός λαός θα κρίνει. Όπως ξεκάθαρα την λένε οι κκ Κώστας Καραμανλής και Αντώνης Σαμαράς.
Εκεί στην αντιπολίτευση πρέπει κάποια στιγμή να αποφασίσουν αν ο Γιώργος Μυλωνάκης, ενημέρωσε πριν τον ανασχηματισμό του Ιουνίου του 2024 τον Χρήστο Μπουκώρο ότι δεν θα υπουργοποιηθεί λόγω της εμπλοκής του στην υπόθεση του ΟΠΕΚΕΠΕ ή αν - για κάποιο λόγο που δεν μπορούμε να κατανοήσουμε – τον ενημέρωσε εκ των υστέρων γιατί δεν υπουργοποιήθηκε. Όχι τίποτα άλλο αλλά για να καταλάβουμε και εμείς τι τελικά υποστηρίζουν και για ποιο λόγο κατηγορούν τον Γιώργο Μυλωνάκη. Μπορεί να φταίνε οι κραυγές της Ζωής (μία είναι η Ζωή) και ν΄ αποσυντονίζονται αλλά και μετά την κατάθεση του βουλευτή της ΝΔ ουδείς κατάλαβε τι ακριβώς υποστηρίζουν.
Διότι εμφανίζονται - ειδικά ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ - να λένε ότι ο Χρήστος Μπουκώρος, ενημερώθηκε για επισυνδέσεις ώστε να στηρίξουν μια ακόμη θεωρία συνωμοσίας αλλά δεν μπορούν να απαντήσουν οι ίδιοι σε ένα βασικό ερώτημα που προκαλούν τα λεγόμενα τους και είναι το γεγονός ότι ο εν λόγω βουλευτής υπουργοποιήθηκε τον περασμένο Μάρτιο. Δηλαδή δεν υπουργοποιήθηκε το 2024 λόγω ΟΠΕΚΕΠΕ αλλά υπουργοποιήθηκε το 2025. Ό,τι πείτε σύντροφοι...
Αλυσιδωτές αντιδράσεις προκαλεί η εκλογή του Πιερρ στην προεδρία του Eurogroup. Η πρώτη αλλαγή που φέρνει είναι πως όσοι πρώην μιλούσαν για διεθνή απομόνωση και επικίνδυνη εξωτερική πολιτική, προβάλλοντας την… πολυδιάστατη θεώρηση των διεθνών σχέσεων (δηλαδή τον εναγκαλισμό με τη Ρωσία) πήραν την απάντησή τους. Δύο φορές. Μία από τους Ευρωπαίους και μία από τους Αμερικανούς. Δεύτερον, όπως μου έλεγε κυβερνητικό στέλεχος, το κλίμα στην Κοινοβουλευτική Ομάδα της Νέας Δημοκρατίας έχει αλλάξει ριζικά. Κάτι που φάνηκε στην ΚΟ. Ο Κωστής Χατζηδάκης ενημέρωσε αναλυτικά τους βουλευτές της ΝΔ για τον Προϋπολογισμό. Θυμάστε που το περασμένο διάστημα είχαν εκφραστεί αμφιβολίες εντός της ΝΔ για τον Προϋπολογισμό; Ε πλέον όχι μόνο δεν εκφράζονται, αλλά μου λένε πως βουλευτές που είχαν πάρει αποστάσεις μιλούσαν για πάνω από 2 λεπτά με τα καλύτερα λόγια για την κυβερνητική πολιτική στην οικονομία, τον πρωθυπουργό και βεβαίως για την εκλογή Πιερρακάκη. «Υπό την ηγεσία του Κυριάκου Μητσοτάκη η Ελλάδα ψηλώνει» ήταν το μότο των τοποθετήσεών τους.
Ένα σημαντικό πρόβλημα αντιμετωπίζει ο Αλέξης Τσίπρας. Δεν έχει στελέχη που μπορεί να εμπιστευτεί για να στηρίξουν το νέο του εγχείρημα στην περιφέρεια. Έτσι λοιπόν θα πάρει ο ίδιος σβάρνα διάφορες περιοχές της επαρχίας. Με αφορμή την παρουσίαση του βιβλίου του θα προσπαθήσει να κόψει αντιδράσεις… Δεν πάνε πάντως τα πράγματα όπως τα περίμενε ο πρώην πρωθυπουργός.
Η δίμηνη παράταση στις εργασίες της εξεταστικής για τον ΟΠΕΚΕΠΕ είναι η ιδανική συνθήκη πλήρους ευτελισμού μιας διαδικασίας που έχουν εμπεδώσει ότι αποτελεί αυτοχειρία του πολιτικού συστήματος. Η νίλα του Νίκου Ανδρουλάκη, με την κουμπαριά, δεν είναι για να πανηγυρίζουν οι της Νέας Δημοκρατίας αλλά για να μαθαίνουν όλοι το σκληρό μάθημα ότι η λαμογιά δεν έχει χρώμα και ιδεολογία. Και η ηθικολογία είναι το σχοινί που στο τέλος κρέμονται τα «κουφάρια» των άμεμπτων και αμόλυντων.
Ο Ανάλγητος
