Κακώς ξαφνιάστηκε το πανελλήνιο με τη βαρβαρότητα των χούλιγκαν που πέταξαν τη ναυτική φωτοβολίδα στον αστυνομικό που χαροπαλεύει στο νοσοκομείο της Νίκαιας. Είναι η νομοτελειακή κατάληξη χρόνων ανομίας που έχει διαποτίσει την ελληνική κοινωνία, και έχει πλέον γίνει συνείδηση.
Δεκαετίες τώρα, η ανομία θεριεύει με την ανοχή των κυβερνήσεων, και την ακούσια υποστήριξη μιας καθυστερημένης Αριστεράς, που αταβιστικά σε κάθε αστυνομική δράση, θεατρικώς έμφοβη, θυμάται τον χωροφύλακα της δεκαετίας του '50.
Η κυβέρνηση αύριο θα ανακοινώσει, λέει, μέτρα. Μα είχε ανακοινώσει και μετά τη δολοφονία του Άλκη Καμπανού τον Φλεβάρη το ‘22. Είχε επίσης ανακοινώσει και μετά τη δολοφονία του Μιχάλη Κουτσουρή στη Νέα Φιλαδέλφεια φέτος τον Αύγουστο. Ε και;
Για το πρόβλημα των χούλιγκαν, για τους πανίσχυρους μεγαλοϊδιοκτήτες των ομάδων που αποκτούν πολιτική ισχύ και κατευθύνουν την ψήφο των οπαδών, για την αλητεία, τον τραμπουκισμό, ακόμη και τον φασισμό, που επωάζεται σε συνδέσμους οπαδών, για τους ψηφοθήρες βουλευτές, για τους μεγαλοσχήμονες παράγοντες, για το μαύρο χρήμα που ξεπλένεται, κλπ. ακούγονται πάλι ιερεμιάδες, και σωστά ακούγονται.
Αλλά για όλα αυτά φταίνε οι κυβερνήσεις. Δεν φταίει ο κάθε Μαρινάκης, Αλαφούζος, Μελισσανίδης, Σαββίδης κ.α. (ενδεικτικά τα ονόματα και μόνο, ως ιδιοκτήτες των μεγαλύτερων ομάδων). Δεν ψήφισε ο λαός αυτούς να διαφεντεύουν τη ζωή του. Όμως δεν είναι μόνο αυτοί, τα συμφέροντά τους και οι οπαδοί τους, το πρόβλημα. Είναι η ανομία που διαχέεται στην κοινωνία, και έχει καταντήσει κανονικότητα.
Την ίδια εβδομάδα είχαμε δύο περιστατικά που καταγράφουν τον εκφυλισμό της κρατικής διοίκησης στο θέμα της αστυνόμευσης - και πάλι διαχρονικών ευθυνών και διαφορετικών κυβερνήσεων.
Ένας άνθρωπος κινδύνευε να χάσει τη ζωή του επειδή το ασθενοφόρο κόλλησε στη ΛΕΑ (λωρίδα έκτακτης ανάγκης), καθώς οδηγοί εισήλθαν σε αυτή και εμπόδισαν το ασθενοφόρο να περάσει. Δημοσιεύματα έκαναν λόγο για «ασυνείδητους οδηγούς». Ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω, και ο γράφων δεν τον βάλλει.
Η κατάληψη της ΛΕΑ αποτελεί ένα φαινόμενο που παρατηρείται καθημερινά στους βασικούς άξονες της πρωτεύουσας, όπως και τα Σαββατοκύριακα και τα εορταστικά τριήμερα στις εθνικές οδούς. Οι οδηγοί που την καταλαμβάνουν δεν έχουν συνείδηση ότι αύριο μπορεί να μεταφέρει το ασθενοφόρο τους ίδιους ή τους οικείους τους, και η φρακαρισμένη ΛΕΑ μπορεί να τους στοιχίσει τη ζωή.
Όμως δεν είναι θέμα προσωπικής συνείδησης. Η συνείδηση εν ανάγκη επιβάλλεται εκ των άνω. Και η μόνη ικανή να την επιβάλει είναι η Πολιτεία με το διατεταγμένο όργανό της, την Αστυνομία. Η οποία είτε δεν επαρκεί από προσωπικό (μόνιμη δικαιολογία) είτε αδιαφορεί.
Αν ο κάθε οδηγός ήξερε ότι θα χάσει το δίπλωμά του για κάνα μήνα, δεν θα έθετε σε κίνδυνο τη ζωή ενός συνανθρώπου του, και αύριο ίσως τη δική του.
Το δεύτερο είναι η απρόσμενη ανάρτηση ενός… Αυστραλού «γιουτιούμπερ». Ο επονομαζόμενος Spanian κατέγραψε με την κάμερά του σοκαριστικές εικόνες από το κέντρο της Αθήνας.
Ο συγκεκριμένος, συχνά τρόφιμος φυλακών ο ίδιος, περιπλανιέται με την κάμερά του σε κακόφημες γειτονιές διαφόρων χωρών, αποκαλύπτοντας όσα συμβαίνουν σε αυτές όταν πέφτει η νύχτα. Ώρες που η εγκληματικότητα, η κακοποίηση, το εμπόριο σάρκας και το εμπόριο ναρκωτικών, οργιάζουν.
Ένας τέτοιος άνθρωπος, με τέτοιες διεθνοποιημένες εμπειρίες σε κακόφημες περιοχές του πλανήτη, έπαθε σοκ περπατώντας στη νυχτερινή Ομόνοια! Έκανε λόγο για «τον χειρότερο δρόμο με ναρκομανείς» όπου έχει βρεθεί ποτέ!
Καθώς περιπλανιέται στο κέντρο της Αθήνας, γύρω από την Ομόνοια, ο Spanian αντικρίζει ναρκομανείς να κάνουν ενδοφλέβια χρήση μέσα στο δρόμο, ανθρώπους ξαπλωμένους στα πεζοδρόμια, κόσμο να ψάχνει στα σκουπίδια, και εκατοντάδες οίκους ανοχής. Μεθυσμένοι που βρίζουν περαστικούς, παράνομοι μετανάστες και γκράφιτι, πλαισιώνουν τις θλιβερές εικόνες των ναρκομανών που καταγράφει η κάμερά του.
Κατά τη βόλτα του γύρω από την Ομόνοια, ο YouTuber δείχνει σταδιακά όλο και πιο σοκαρισμένος και ανήσυχος από το θέαμα που αντικρίζει, με σύριγγες πεταμένες στην άσφαλτο και ομάδες ατόμων που κάνουν απροκάλυπτα χρήση ναρκωτικών στους δρόμους και τα πεζοδρόμια.
Δεν γνωρίζαμε ότι ο χώρος κάτω από την Ομόνοια έχει γίνει χειρότερο από το Μπρονξ! Αυτό είναι και ήττα της δημοσιογραφίας. Όλων μας. Δυστυχώς, το ερευνητικό ρεπορτάζ ετελεύτησε βίον με τα μνημόνια, πρωτίστως για οικονομικούς λόγους. Και έπρεπε να έρθει ένας φυλακόβιος από την Αυστραλία και να μας ενημερώσει σοκαρισμένος τι γίνεται στα στενά του κέντρου της ελληνικής πρωτεύουσας!
Δεν μπορεί κανείς να προφέρει εύκολες λύσεις ούτε καταγγελίες. Απλώς η Αστυνομία πρέπει να ανταποκρίνεται στον ρόλο για τον οποίο υπάρχει. Αλλά αυτό δεν είναι δικό της θέμα. Είναι δουλειά των εκλεγμένων κυβερνήσεων. Και απαιτεί επιτελικό σχεδιασμό σε βάθος χρόνου και πολιτική βούληση. Εάν αυτή δεν επιδειχθεί, του χρόνου τέτοια μέρα θα λέμε πάλι τα ίδια.
