Η ασύμμετρη απειλή της ακρίβειας για την Ευρώπη και ο λαϊκισμός των άκρων

Η ασύμμετρη απειλή της ακρίβειας για την Ευρώπη και ο λαϊκισμός των άκρων

Στη λογική της περιόδου 2011 – 2014 κινούνται Αλέξης Τσίπρας και ΣΥΡΙΖΑ ξαναζώντας τα διλήμματα μνημόνιο – αντιμνημόνιο προσαρμοσμένα στο σημερινό μείζονος σημασίας πρόβλημα της ακρίβειας και της ενεργειακής κρίσης.

Με πλειοδοτική λογική, καταγγελτικό λόγο και συνθήματα από το παρελθόν όπως το πρόσφατο «πάρτε πίσω τα κλεμμένα», υιοθετεί και αυτό που ο Γιώργος Παπανδρέου έλεγε το 2009, το οποίο επικαλέστηκε κατά την επίσκεψή του στην Πάτρα λέγοντας ότι «αν δεν αλλάξουμε θα βουλιάξουμε». Οραματίζονται και νέα κινήματα ενάντια στους εξοντωτικούς λογαριασμούς...

Παρότι σε καμία από τις τελευταίες δημοσκοπήσεις ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά και ο ίδιος σε προσωπικό επίπεδο, δεν δείχνουν να κερδίζουν το παραμικρό η επένδυση τη λαϊκίστικη ρητορική της περιόδου 2011 – 2014 που οδήγησε στην ανάληψη της εξουσίας το 2015 γίνεται κυρίαρχη πολιτική θέση.

Στόχος η δημιουργία συνθηκών αγανάκτησης στους πληττόμενους από την ακρίβεια πολίτες και η ταύτιση ενός παγκοσμίου προβλήματος που πολλαπλασιάστηκε σε ακραίους ρυθμούς από την εισβολή Πούτιν στην Ουκρανία με τη σημερινή κυβέρνηση κυρίως δε προσωπικά με τον Κυριάκο Μητσοτάκη.

Εκτιμώντας πως η φθορά που καταγράφεται στην παρούσα φάση θα συνεχιστεί εμμένει σε μια λογική που περιγράφεται και από τη δήλωση που έκανε κατά τη χθεσινή του περιοδεία στην Πάτρα σύμφωνα με την οποία «είναι φανερό και το καταλαβαίνουν πια καταναλωτές, μικρομεσαίοι, επαγγελματίες, τα νοικοκυριά, ο κόσμος που παίρνει τους λογαριασμούς, ότι εδώ και μήνες πληρώνει μια τρομακτική αύξηση στους λογαριασμούς, τη λεγόμενη ρήτρα αναπροσαρμογής που είναι ρήτρα Μητσοτάκη. 

Ο ελληνικός λαός έχει κατανοήσει ότι αυτή η κυβέρνηση δε θέλει και δεν μπορεί να σταθεί δίπλα στην πλειοψηφία της κοινωνίας που χειμάζεται, λεηλατείται».

Τα όσα υποστηρίζει θυμίζουν την περίοδο 2011 – 2014. Απλά στα περί ευθυνών για τη χρεοκοπία και τα μνημόνια έχουν αντικατασταθεί οι λέξεις με αυτές της ακρίβειας και της ενεργειακής κρίσης.

Σύσσωμος ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ξεχυθεί στην κυριολεξία στους δρόμους σε μια προσπάθεια ανάλογη με αυτή που έγινε και για την πανδημία του κορονοϊού, όπου υπεύθυνος για αυτή ήταν και πάλι ο σημερινός πρωθυπουργός.

Δικαιολογεί δε με τον τρόπο αυτό και το αίτημά του για προσφυγή στις κάλπες όπως ακριβώς έπραξε τον Δεκέμβριο του 2015 όταν εργαλειοποιώντας την εκλογή προέδρου της Δημοκρατίας οδήγησε τη χώρα σε εκλογές υποστηρίζοντας και τότε πως η κυβέρνηση έπρεπε να φύγει για να αναλάβει ο ΣΥΡΙΖΑ να σώσει τη χώρα.

Φέρνοντας τελικά ένα τρίτο αχρείαστο μνημόνιο και οδηγώντας στην εξαθλίωση σχεδόν τόσο τη μεσαία τάξη της χώρας όσο και την εργατική που υποτίθεται πως το κόμμα του στήριζε και στηρίζει.

Ο Αλέξης Τσίπρας και η ηγετική του ομάδα γνωρίζουν πως δύσκολα θα πειστούν οι πολίτες να επαναλάβουν το λάθος του 2015 και να παρασυρθούν από τον λαϊκισμό και τις υποσχέσεις που θυμίζουν το «λεφτά υπάρχουν», επίσης του Γιώργου Παπανδρέου, καθώς και το πρόγραμμα Θεσσαλονίκης που ουδέποτε εφαρμόσθηκε αφού όπως και ο ίδιος έχει δηλώσει η πρώτη φορά Αριστερά είχε... αυταπάτες ότι θα καταφέρει να αλλάξει και την Ευρώπη και τις αγορές που θα χόρευαν στους ρυθμούς των νταουλιών.

Τους αρκεί η φθορά της κυβέρνησης. Άλλωστε οι δημοσκοπήσεις καταγράφουν με σαφήνεια ότι ακόμη και τώρα οι πολίτες δεν ανταποκρίνονται στις σειρήνες του λαϊκισμού και στις υποσχέσεις για μέτρα και χρήματα από «λεφτόδεντρα».

Δεν είναι τυχαίο πως 33 μήνες μετά τις εκλογές με τις κρίσεις να είναι απανωτές περίπου επτά στους δέκα Έλληνες εμφανίζονται να κρίνουν αρνητικά τις προτάσεις της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Τα δε ποσοστά παραμένουν καθηλωμένα και η όποια μείωση της διαφοράς μεταξύ των δύο πρώτων κομμάτων προκύπτει από πτωτικές τάσεις που καταγράφει η κυβερνώσα παράταξη και οφείλεται στην ανησυχία των πολιτών για την πορεία της οικονομίας και την ακρίβεια.

Και σε ένα πιθανό μήνυμα προς τους κυβερνώντες για τη λήψη περισσότερων μέτρων ως προς τη στήριξη επιχειρήσεων, εργαζομένων και νοικοκυριών.

Σε κάθε περίπτωση, Αλέξης Τσίπρας και ΣΥΡΙΖΑ ρίχνουν όλα τα χαρτιά στο τραπέζι. Από την επανάληψη του «πάρτε πίσω τα κλεμμένα» μέχρι το «αν δεν αλλάξουμε θα βουλιάξουμε». Ακόμη και μια επανάληψη του κινήματος «Δεν πληρώνω» αυτή τη φορά ενδεχομένως για τους λογαριασμούς ρεύματος αχνοφαίνεται στον ορίζοντα.

Ήδη ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Στέλιος Κούλογλου πρότεινε τη διαμόρφωση ενός νέου κινήματος αντίστασης στους εξοντωτικούς λογαριασμούς του ηλεκτρικού ρεύματος, νομικά υποστηριγμένου με τη συμμετοχή δικηγόρων, που θα βοηθούν τους πολίτες να αντιμετωπίσουν και νομικά τα υπέρογκα κόστη που απαιτούν οι εταιρείες ενέργειας».

Υπενθυμίζεται πως το κίνημα αυτό έκανε την εμφάνισή του την περίοδο μέχρι το 2015. Μετά τα στελέχη του εξαφανίσθηκαν ή τοποθετήθηκαν σε θέσεις μετακλητών ενώ ο Αλέξης Τσίπρας χαρακτήριζε «πατριωτικό καθήκον» τις πληρωμές φόρων όπως ο ΕΝΦΙΑ, τον οποίο θα καταργούσε ως «άδικο», ταυτόχρονα με την εφαρμογή της σεισάχθειας και του σκισίματος του μνημονίου.