Με αφορμή την επέτειο της Πρωτομαγιάς τα κόμματα της αριστερής αντιπολίτευσης διαγκωνίστηκαν μεταξύ τους, με ανακοινώσεις, μηνύματα και σχόλια των στελεχών τους, για τα πρωτεία της «ευαισθησίας» έναντι του κόσμου της εργασίας. Εννοείται σε αντιδιαστολή με την τερατώδη μοχθηρία της νεοφιλελεύθερης κυβέρνησης της ΝΔ, η οποία βεβαίως δεν προκύπτει από τις πολιτικές που υλοποιούνται, ούτε τους αριθμούς που καταγράφουν το αποτέλεσμα μέτρων και πολιτικών.
Οι… δεξιοί Κ.Μητσοτάκης, Κωστής Χατζηδάκης, Νίκη Κεραμέως είναι απάνθρωποι αφού δεν φωνάζουν με σηκωμένες τις γροθιές « Ζήτω οι εργαζόμενοι, ζήτω η εργατική τάξη ζήτω η Εργατική Πρωτομαγιά » ούτε καταθέτουν στεφάνια με κόκκινα γαρύφαλλα.
Αδιαφορούν και ούτε νοιώθουν την εργατιά όπως τη νοιώθει ο αριστερός ή ο προοδευτικός σοσιαλδημοκράτης με την ταξική συνείδηση.
«Όχι άλλα Τέμπη στη ζωή και στη δουλειά…» έγραψε σε άρθρο- παρέμβαση του για την Πρωτομαγιά, ο Διονύσης Τεμπονέρας. Το στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ - το οποίο θεωρήθηκε ως αριστερή ηγετική εφεδρεία - περιγράφει με φρασεολογία νεκροθάφτη την αγορά εργασίας και εκβιάζει παραλληλισμούς με το δυστύχημα των Τεμπών.
« Μισθοί Βουλγαρίας, ωράρια Κίνας, τιμές Ελβετίας πακέτο με ένα φρεσκοσκαλισμένο φέρετρο συγκροτούν το μέλλον που επιφυλάσσει η κυβέρνηση της ΝΔ για τους εργαζόμενους της χώρας. Να μην πέσουμε από τα σύννεφα όταν ο κοινωνικός κανιβαλισμός χτυπήσει και τη δική μας πόρτα. Όχι, άλλα «Τέμπη» στη ζωή και στη δουλειά» ανέφερε ο εργατολόγος κύριος Τεμπονέρας.
Τόσο καίρια και αποτελεσματικά υπερασπίζεται η Αριστερά τον κόσμο της εργασίας.
Όχι, σαν τον νεοφιλελεύθερο οδοστρωτήρα Μητσοτάκη (έτσι τον χαρακτήριζε ο Τσίπρας παραμονές των εκλογών του 2019) και τους γαλάζιους κανίβαλους που έριξαν την ανεργία σε χαμηλό 17ετίας και αύξησαν το ποσοστό της πλήρους απασχόλησης στο 76,4%.
Κατάφεραν με τις αντεργατικές πολιτικές και το μίσος κατά του εργαζόμενου η ανεργία να είναι στη χώρα μικρότερη απ’ ότι στη Φινλανδία και τη Σουηδία. Μισό εκατομμύριο άνθρωποι βρήκαν δουλειά στην εξαετία της επάρατης νεοφιλελεύθερης κυβέρνησης. Μεταξύ αυτών χιλιάδες νέοι. Τον Ιούλιο του 2019 το ποσοστό της ανεργίας των νέων ήταν στο 36,7% και το Φεβρουάριο έπεσε στο 16,8%.
Την ψηφιακή κάρτα την έφεραν για να διευκολύνουν και να προστατεύσουν την εργοδοσία. Άσχετο αν για 1,5 εκατομμύριο εργαζόμενους σε τράπεζες, σούπερ μάρκετ, ασφαλιστικές εταιρείες, εταιρείες security, ΔΕΚΟ, βιομηχανία, λιανεμπόριο, εστίαση και τουρισμό δηλώνονται περισσότερες υπερωρίες. Σε ορισμένους κλάδους αυξήθηκαν έως και 61%.
Με την αναλγησία και όλο το σωρευμένο μίσος για τους εργαζόμενους, οι κυβερνώντες έφτασαν τον κατώτατο μισθό από τα 650 ευρώ στα 880 και απειλούν ότι το 2027 θα τον πάνε στα 950.
Η νεοφιλελεύθερη αναισθησία τους δεν έχει όρια: έδωσαν τη δυνατότητα στα άτομα με αναπηρία και να εργάζονται και να λαμβάνουν κανονικά τη σύνταξή τους, στις γυναίκες εργαζόμενες να παίρνουν εννέα μήνες άδεια μετά από την απόκτηση του παιδιού τους. Ως, οπισθοδρομικοί οπαδοί της άτεγκτης πατριαρχίας, πέρασαν ακόμη και νόμο που προβλέπει ότι η άδεια μητρότητας μπορεί να μεταβιβάζεται και να κάνει χρήση ο πατέρας μέχρι και 7μήνες.
Σε αντίθεση πάντως με τον Φάμελλο και τις λοιπές αριστερές δυνάμεις ο Ν. Ανδρουλάκης προστάτευσε το κόμμα και τον εαυτό του από το να εμφανιστεί ως εργατοπατέρας του ’80. Δεν έπραξε το ίδιο σοφά και η κ.Λιακούλη η οποία στο μήνυμά της για την Εργατική Πρωτομαγιά κατήγγειλε τον «νεο-συντηρητικό ‘’τοίχο’’ που ακούει στο όνομα ‘’Νέα Δημοκρατία του κ. Μητσοτάκη’’» και τις ιδεοληψίες των νέο-συντηρητικών και των νέο-φιλελευθέρων για την εργασία, οι οποίοι θυμίζουν τις «τρεις μαϊμούδες που κλείνουν τα μάτια, τα αυτιά και το στόμα»!
