Στη Βουλή η υπόθεση Kαλογρίτσα - Λυδία λίθος για το «ηθικό πλεονέκτημα» του ΣΥΡΙΖΑ

Στη Βουλή η υπόθεση Kαλογρίτσα - Λυδία λίθος για το «ηθικό πλεονέκτημα» του ΣΥΡΙΖΑ

Με την υπόθεση Καλογρίτσα της οποίας η δικογραφία έφτασε στη Βουλή, για πρώτη φορά θα γίνει ωχρή η λαμπρή αύρα του ηθικού πλεονεκτήματος που είχε φιλοτεχνήσει για το προφίλ του ο ΣΥΡΙΖΑ.

Ως τώρα το πρώην κυβερνητικό κόμμα έχει κατηγορηθεί για τα θηριώδη ψεύδη που μετήλθε για να υφαρπάξει και να διατηρήσει την εξουσία, για πολιτική ανωριμότητα και διοικητική ανικανότητα, για εμφυλιοπολεμικό λόγο, για χειραγώγηση θεσμών, για υπονόμευση ανεξάρτητων αρχών, και φυσικά για την έλλειψη σεβασμού στη λαϊκή εντολή – έγραψε ιστορία, πρώτη φορά στην οικουμένη ένα δημοψήφισμα κηρύχθηκε για να ακυρωθεί.

Ωστόσο, αυτά ήταν πολιτικές συμπεριφορές και κρίθηκαν δια του εκλογικού αποτελέσματος. Τώρα επέρχεται η αποκάλυψη μιας υπόθεσης, που μαζί με τη διαλεύκανση της υπόθεσης Novartis, θα αποτελέσουν τη λυδία λίθο η οποία θα αποδείξει το κράμα της (αν)ηθικής συγκρότησης ΣΥΡΙΖΑ.

Ο κόσμος των Μέσων Ενημέρωσης δεν είναι αγγελικά πλασμένος. Έχει και κιτρινισμό, και λαϊκισμό, και αμορφωσιά, και φτήνια και χαμέρπεια, και εθελοδουλία, όπως και όλα τα επαγγέλματα.

Τα έχει, όχι όλα μαζί και όχι σε όλους μαζί. Υπάρχουν δημοσιογράφοι με μόρφωση, ήθος, ευαισθησία, γνώση ελληνικών και κυρίως δεοντολογία. Τα στοιχεία αυτά φάνηκαν ευκρινώς με την ανάπτυξη του ιντερνέτ, και τη δημιουργία χιλιάδων ιστοσελίδων, οι οποίες υποτίθεται ότι θα αντικαθιστούσαν τη «συστημική ενημέρωση» που «χειραγωγεί τον λαό», με τη «Δημοσιογραφία των πολιτών».

Τζίφος! Σποραδικά βρίσκει κανείς διαμαντάκια πολιτικού ή φιλοσοφικού προβληματισμού, αλλά στον τομέα της ενημέρωσης, οι πολίτες επανέρχονται στα Μέσα που δουλεύουν επαγγελματίες δημοσιογράφοι (εφημερίδες, site, ραδιόφωνα, tv).

Υπάρχουν Μέσα τα οποία ενημερώνουν, χωρίς να παραπληροφορούν όσον αφορά τα γεγονότα. Στη σχολιαγραφική τους πλευρά φυσικά τα ερμηνεύουν υπό το πρίσμα της πολιτικής τους θέσης - από καταβολής του ο τύπος έχει πολιτική γραμμή η οποία ανταποκρίνεται στις πολιτικές επιλογές του δικού του ακροατηρίου.

Στην Ελλάδα υπάρχει σύγχυση και σε αυτό συνέβαλε ο ΣΥΡΙΖΑ. Όταν η πολιτική γραμμή δεν είναι σύμφωνη με τα δικά του πιστεύω, ένα μέρος του κοινού (συνήθως επήρειας ΣΥΡΙΖΑ) κατηγορεί τα συγκεκριμένα ΜΜΕ για fake news. Όχι γιατί είναι fake οι ειδήσεις, αλλά γιατί δε συμφωνεί με το πολιτικό περιεχόμενο της αρθρογραφίας!

Ουσιαστικά πέτυχε η προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να ομογενοποιήσει αξιακά, πολιτικά και ηθικά, όλα τα ΜΜΕ και τους δημοσιογράφους που δεν ήταν υπό την επιρροή του με στόχο να τα απαξιώσει και να στρέψει το κοινό στα δικά του ελεγχόμενα.

Γι’ αυτό και παρενέβη υπέρ του δέοντος στην ΕΡΤ (όλες οι κυβερνήσεις αλλά καμιά τόσο πολύ), γι’ αυτό φαίνεται ότι προετοίμαζε το δικό του κανάλι μέσω του κ. Καλογρίτσα.

Οι καταγγελίες του επιχειρηματία είναι συνταρακτικές, και όπως γράφει ο εισαγγελέας στη διαβίβαση του φακέλου στη Βουλή, καθώς εμπλέκεται το όνομα του Νίκου Παππά, «προκύπτουν στοιχεία τυχόν τέλεσης αξιόποινων πράξεων φερόμενων ως τελεσθέντων κατά την περίοδο που ο συγκεκριμένος είχε την ιδιότητα του υπουργού».

Η υπόθεση αφορά, όπως έχει καταγγείλει ο Καλογρίτσας, χρηματοδότηση τριών εκατομμυρίων από τον λιβανέζικο κατασκευαστικό κολοσσό CCC, για εικονικό έργο στα Εμιράτα, ενώ τα χρήματα θα πήγαιναν για συμμετοχή του σε υπό ίδρυση συριζαίικο τηλεοπτικό κανάλι.

Μαύρα μεσάνυχτα είχαμε όλοι, ώσπου ήρθε στο φως απόφαση του Διαιτητικού Δικαστηρίου της Γενεύης, σύμφωνα με την οποία η εταιρία Τοξότης του Καλογρίτσα, εκαλείτο να επιστρέψει στην CCC το ποσό των 3 εκατομμυρίων.

Η υπόθεση κατά τον ίδιο τον Καλογρίτσα, στήθηκε με αρχιτέκτονα τον Νίκο Παππά και τον… White Porscha, μια έκφραση που σημαίνει κάτι σαν «αμόλυντος», «άμωμος», και εκ των πραγμάτων παραπέμπει στο Μέγαρο Μαξίμου.

Εφόσον οι μεθοδεύσεις και οι στόχοι αποδειχθούν, θα παραμείνει στο μέλλον η μαύρη κηλίδα για την Αριστερά, και θα ψάχνει το περίφημο ηθικό της πλεονέκτημα.

Θα γίνει ίσως κατανοητό στην κοινωνία, γιατί με τόση λύσσα πολέμησαν τα Μέσα Ενημέρωσης, και απαξίωσαν όλους τους δημοσιογράφους ως εξαγορασμένους και ανεχέγγυους. Προετοίμαζαν το δικό τους σύστημα ενημέρωσης και ήθελαν να στρέψουν τον λαό σε αυτό, για να τον έχουν υποχείριο.